Αυτή είναι η πρώτη παιδική χαρά ΑΜΕΑ στην Αθήνα μετά από παράκληση μητέρας με παιδί σε αμαξίδιο

Μια σπουδαία είδηση που θα γεμίσει χαρά πολλά παιδιά με αμαξίδιο αλλά και τους γονείς τους, μάθαμε αυτή την εβδομάδα.

Από τη Κέλλυ Σώκου
http://www.talcmag.gr

Στις 27 Μαρτίου τέθηκε σε λειτουργία η πρώτη παιδική χαρά ΑΜΕΑ στην Αθήνα, που διαθέτει και κατάλληλα παιχνίδια, αλλά και πρόσβαση για αμαξίδια. Η παιδική χαρά, που ανήκει στον Δήμο Κηφισιάς, βρίσκεται στην Πλατεία Ηρώων Πολυτεχνείου στη Νέα Κηφισιά και είναι έτοιμη να δεχτεί δεκάδες πιτσιρίκια. Ο χώρος περιλαμβάνει ειδικά πολυόργανα που προσφέρονται για δημιουργικό παιχνίδι, όπως η φωλιά, ο μύλος, η τρίλιζα και το ειδικό κάθισμα κούνιας ΑΜΕΑ, ενώ σε όλα υπάρχει ειδικό δάπεδο πρόσβασης και ασφάλειας.

Το πιο συγκινητικό είναι ότι η δημιουργία της ξεκίνησε από το τηλεφώνημα μιας μητέρας που αναζητούσε παιδική χαρά, κατάλληλη για τον 8χρονο γιο της ο οποίος μετακινείται με αμαξίδιο. Η Φλώρα Στεφάνου τηλεφώνησε πριν από δύο χρόνια στον δήμο όπου διαμένει, ζητώντας κάτι που για τα περισσότερα παιδιά είναι αυτονόητο. «Φαίνεται ότι ήμουν τυχερή γιατί η υπάλληλος με την οποία μίλησα, μου είπε ότι κάτι τέτοιο είναι ήδη στα σχέδιά τους», μας είπε. Μία εβδομάδα μετά έλαβε τη θετική απάντηση!

Τα όργανα τοποθετήθηκαν στον χώρο τον Γενάρη του 2016, αλλά έπρεπε να ξεπεραστούν αρκετά γραφειοκρατικά θέματα και να επιλυθούν σοβαρά ζητήματα ασφάλειας, μέχρι να λάβει η παιδική χαρά το σήμα καταλληλότητας του Υπουργείου Εσωτερικών και να πιστοποιηθεί ότι διαθέτει όργανα και εγκαταστάσεις σύμφωνα με τα Ευρωπαϊκά πρότυπα (ΕΝ) και την ισχύουσα νομοθεσία. Πρόκειται για την πρώτη ουσιαστικά παιδική χαρά που διαθέτει και όργανα και πρόσβαση για ΑΜΕΑ στην Αττική, αφού η αντίστοιχη παιδική χαρά στο Φάληρο διαθέτει μόνο πρόσβαση (και όχι ειδικά όργανα), ενώ εκείνη στο Άλσος Νέας Σμύρνης διαθέτει λιγοστά όργανα και καθόλου πρόσβαση. Από την άλλη, αξίζει να αναφέρουμε ότι την πρωτιά κατέχει η πόλη της Καβάλας που έχει ήδη έναν τέτοιο χώρο.

Αυτά τα δύο χρόνια που χρειάστηκαν ώστε να υλοποιηθεί το όνειρο της κ. Στεφάνου – και πολλών άλλων γονιών – η ίδια βρισκόταν κοντά στις διαδικασίες, παρακολουθώντας και προσφέροντας βοήθεια όπου χρειαζόταν. Όχι τυχαία λοιπόν ήταν η πρώτη που μπήκε στην παιδική χαρά, μαζί με τον γιο της. Όταν ο Ιάσονας κάθισε στην κούνια, τα πρώτα λόγια του ήταν: «Μαμά, πετάω!» και συνέχισε γεμάτος ενθουσιασμό: «Δεν με φτάνει κανείς!». Τι λέτε; Άξιζαν τελικά οι προσπάθειες και ο χρόνος;