Το σώμα της

Καλή χρονιά μικρέ.

Σε σκέφτομαι γιε μου. Μου μοιάζεις. Κοίταζα τις βιτρίνες τα Χριστούγεννα. Θα γούσταρα να σου πάρω αθλητικά με τάπες, κάθε φορά σκέφτομαι το νούμερο σου. 25, 30, 35. Και κονσόλα για να παίζουμε μαζί. Να σου δείχνω τα δικά μου αγαπημένα games, να παίζουμε μαζί

– Έχω καθυστέρηση
– ΤΙ;; Αφού είπες πως παίρνεις χάπι!
– ΜΗ ΜΟΥ ΦΩΝΑΖΕΙΣ!!
– Δε φωνάζω, συγνώμη. Είπες πως έπαιρνες χάπι.
– ΕΠΑΙΡΝΑ ΟΚ; ΤΟ ΞΕΧΑΣΑ ΚΑΝΑ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΜΕ ΠΙΕΙ, ΝΟΜΙΖΑ ΠΩΣ ΘΑ ΗΜΟΥΝ ΟΚ!
– ΚΑΝΑ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ;!!
– ΜΗ ΜΟΥ ΦΩΝΑΖΕΙΣ! ΜΗ ΜΟΥ ΦΩΝΑΖΕΙΣ! ΕΝΤΑΞΕΙ; ΜΗ ΜΟΥ ΦΩΝΑΖΕΙΣ!
– …

Περπατάω πολύ. Καθαρίζει το μυαλό μου. Νωρίς το πρωί, αργά το βράδυ, όποτε βρω χρόνο. Καλοκαίρι, χειμώνα, στη βροχή, στο χιόνι. Περπατάω πολύ. Και μπουφάν κοιτάω καμιά φορά, μικρέ. Για σένα.

– Τι έχεις, γιατί κλαις;
– Τι θα κάνω με τη δουλειά, δε γίνεται να τα παρατήσω τώρα.
– Γιατί να τα παρατήσεις;
– ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΘΑ ΠΡΟΤΙΜΗΣΟΥΝ ΕΜΕΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ, ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ;
– ΩΡΑΙΑ ΚΑΙ ΓΩ ΤΙ ΘΕΣ ΝΑ ΚΑΝΩ ΠΕΣ ΜΟΥ!
– ΜΗ ΦΩΝΑΖΕΙΣ!! ΜΗ ΜΟΥ ΦΩΝΑΖΕΙΣ!
– Δεν ξέρω τι θες να σου πω!
– Και συ τι θα κάνεις με το μεταπτυχιακό σου, θα σηκωθείς και θα φύγεις, έτσι;
– Όχι
– Τι όχι, αυτό έλεγες πως μόλις απολυθείς από το στρατό θα κάνεις το μεταπτυχιακό σου.
– …
– ΘΑ ΤΟ ΡΙΞΩ.
– Ρε συ… Οχι!
– Ο,τι θέλω θα κάνω, δικό μου είναι το σώμα!
– …

Η συνέχεια εδώ

*το παραπάνω κείμενο είναι κομμάτι της συνεργασίας μας με το thebluez.gr. Για θέματα αναδημοσίευσης και πνευματικής ιδιοκτησίας, παρακαλούμε επικοινωνήστε μαζί τους.