Ο Μάριος Κουρεμπής παλεύει να αναγνωριστεί ως πατέρας και δηλώνει: “Το παιδί μου μεγαλώνει σε τοξικό περιβάλλον!”

Τον Μάριο Κουρεμπή τον γνωρίσαμε μες από τις αγωνιώδεις προσπάθειές του και τον δικαστικό του αγώνα, να αναγνωρίσει το παιδί του αφού η πρώην σύντροφος του, φέρεται να του στερεί το δικαίωμα της πατρότητας. Η δικαστική του περιπέτεια ξεκίνησε το 2017 και σήμερα που το παιδάκι είναι 4 ετών, η υπόθεση βρίσκεται σε εξέλιξη ενώ πατέρας και γιος, δεν έχουν μέχρι σήμερα γνωριστεί. Γι’ αυτή την εξέλιξη, ο Μάριος Κουρεμπής αποφάσισε να μιλήσει αποκλειστικά στο Singleparent.gr

Συνέντευξη στη δημοσιογράφο Κυριακή Χαριτάκη για το Singleparent.gr

-Μάριε καλησπέρα και καλωσόρισες στο Singleparent.gr. Σήμερα, 3 χρόνια μετά, πες μας, σε ποιο σημείο βρίσκεται η υπόθεσή σου;
-Αυτη τη στιγμη ξεκιναμε νέες νομικές διαδικασιες για την προσβολη πατροτητας του παιδιου, μιας και η πρωτη αγωγη απορριφθηκε για δικονομικούς λόγους. Όποτε, πλέον, όλα ξεκινούν από την αρχή.

-Η σταση της πρωην συντροφου σου ποια ειναι μεχρι σημερα; 
-Η ιδια που ηταν εξ αρχής. Καμια επαφη με το παιδί και καμια διάθεση και θέληση να λυθει όλο το ζήτημα της πατρότητας του παιδιού συναινετικά. Κατι αναμενομενο αν σκεφτεί κανείς τους αβάσιμους ισχυρισμούς, που εθεσε στις μέχρι τώρα δίκες η πρώην σύντροφός μου.

-Σε ποσα χρονια αναμενεται να ληξει ολο αυτο;
-Κοίτα, κανονικα επρεπε να εχει ληξει. Αλλα επειδη πολλοί μπορούν να αναρωτηθούν για πολλα πραγματα, πρεπει να δουμε το συνολικο κομματι… Και αυτο εχει ως εξης: Κατέθεσα μια αγωγη για να αναγνωρισω το γιο μου. Σε αυτη την αγωγη, ο βασικος “συμμαχος”, αν μπορω να το θεσω ετσι, εφυγε απο τη ζωη λιγους μηνες πριν από τη συζήτηση της πρωτης δικης. Ο “σύμμαχος”, για να το κάνω σαφες, ήταν υποχρεωτικά διάδικος, αφού ήταν ο τεκμαιρομενος πατέρας του παιδιού, και, λόγω του θανάτου του, καθυστέρησε η συνέχιση του δικαστηρίου, καθώς η δικη συνεχίστηκε, όπως ορίζει ο νόμος, με τους κληρονόμους του. Δηλαδή, εγινε «βίαιη διακοπή της δίκης», όπως λέγεται νομικά, μέχρι να βρεθούν οι κληρονομοι του αποθανόντα. Έτσι, η υπόθεση πάγωσε, διοτι κανεις δε μου εδινε ουσιαστικες πληροφορίες για την ταυτότητα των κληρονόμων. Μολις, λοιπόν, μετα την τετράμηνη αποποίηση από κάθε βαθμό συγγένειας των κληρονόμων, βρήκα τους νόμιμους, πλέον, κληρονομους, διαπίστωσα ότι ούτε εκείνοι ήταν συνεργάσιμοι. Τελικως όταν φτασαμε στη δικη, η μητερα του παιδιου-δια του εκπροσωπου της- ειπε οτι ειχε πολλαπλους συντροφους, δεν γνωριζει τον πατερα του παιδιου και ΙΣΩΣ ειμαι εγω. Αρα ουσιαστικά συμφωνουσαμε στο γεγονος της προσβολης. Ομως η μερια της επέμενε να απορριφθεί η αγωγη λογω τυπικων θεματων που προεκυψαν με ολα αυτα, οπως και εγινε. Ολα αυτα λοιπον κοστισαν ενα σημαντικό κομματι χρονου, το οποιο ασφαλως πλεον δεν γινεται να επαναληφθεί. Υπολογιζω οτι σε περιπου δυο χρονια μαξιμουμ το θεμα θα εχει παρει το σωστο δρομο πλεον. Και επειδη μιλαμε για εξόφθαλμα ψεμματα εντος των δικαστηριων, για αυτο θεωρω οτι επρεπε ηδη να μου χει δοθεί άδεια για ενα test dna μιας και η μητερα αρνειται οποιαδηποτε διαδικασία αναγνωρισης του παιδιου.

-Δηλαδη αν αποδειχτει οτι εσυ εισαι ο πατέρας αυτού του παιδιού, το παιδι θα εχει παει 6 χρονων για να γνωριστείτε…τι εχεις να πεις γι αυτο;
-Προσωπικα πιστευω οτι πλεον τιθεται σαφεστατο θεμα σωστης επιμελειας και ανατροφης… Αν σκεφτουμε την κατασταση συνολικα, μιλαμε για εναν ανθρωπο που ΞΕΡΕΙ οτι ενα παιδι εχει πατερα και τον στερει ηθελημενα χρησιμοποιωντας παραθυρακια του νομου, ψευδορκωντας ασυστολα, και προσπαθει να κερδισει χρονο ωστε να καταστρεψει οποιαδήποτε ελπιδα ευκολης γνωριμιας με το παιδι. Αυτο ειναι πλεον και σαφεστατο και ξεκαθαρο… Ειναι αδιανοητο για εναν οποιονδηποτε ανθρωπο, να ψευδορκει λεγοντας οτι το παιδι του ειναι αγνωστου πατρος, ενω ξερει τον πατερα. Φυσικα λοιπον περαν της αγανακτησης του οτι θα επρεπε να υπηρχε μια fast track διαδικασια για τετοιες καταστασεις μιας και τα στοιχεια και οι αποδειξεις που εχω ειναι αδιασειστα, εχω γραπτες παραδοχες της μητερας, φωτογραφιες απο μαιευτηρια, διαλογους κτλ κτλ κτλ, για μενα πλεον ειναι σαφεστατο το οτι το παιδι μου βρισκεται σε μη υγιες περιβαλλον. Και οσον αφορα αυτο, θα τεθει επι ταπητος οταν ερθει η ωρα του.

-Σε αναρτηση σου πριν λιγο καιρο, ειδαμε να ξεσπας κατα του νεου συζυγου της πρωην συντροφου σου, που φωτογραφιζεται με το φερόμενο ως παιδί σου. Τι εχεις να πεις γι’ αυτο;
-Θαυμάζω όταν ένας ανθρωπος μεγαλωνει το παιδι κάποιου αλλου ανθρωπου. Μακαρι να ειναι καλοι ανθρωποι και να γεμιζουν με αγαπη την οικογένεια που μεγαλώνει οποιοδήποτε παιδι, ποσο μάλλον όταν είναι δικό σου παιδί. Όταν, όμως, γνωρίζει οτι υπαρχουν τετοια προβλήματα, όπως τα δικά μου με την πρώτη σύντροφό μου, αν δεν μπορεί να βοηθήσει στην επιλυση του προβλήματος, σιωπά. Εδώ φαίνεται ότι πρόκειται για μια κατάσταση που, ενώ ΓΝΩΡΙΖΕΙ τι συμβαίνει και πως ενας άλλος ανθρωπος απο την αλλη ακρη της χωρας υποφέρει και κανει εναν πολυετη και δυσκολο αγωνα για να δει και να γνωρισει το παιδί του, δεν επιλέγει να φωτογραφίζεται καθημερινα και επιδεικτικά με αυτο το παιδί και όχι με τα υπόλοιπα της οικογένειας αυτής. Αυτό μάρτυρα μια απόλυτη απουσία ενσυναίσθησης. Όποτε, πάλι ανακύπτει το ζήτημα της αντιπαιδαγωγικής ανατροφής του μικρού. Είναι εγκληματικο να αποκρύπτεις από ενα παιδακι τον πραγματικό πατέρα του, τη στιγμή που εκεινος προσπαθεί απεγνωσμένα να δημιουργήσει μια γέφυρα επικοινωνίας.

-Τέλος τί απαντάς σε οσους λενε πως αν ήθελες, θα πήγαινες να ζητησεις να το δεις;
-Όταν κινείσαι με γνώμονα τον πραγματικό σεβασμό στην προσωπικότητα τα συναισθήματα και τα δικαιώματα ενός παιδιού, δεν το υποβάλεις σε μια βίαιη διαδικασία. Απαιτείται η συνεργασία της μητέρας που ασκεί την επιμέλειά του για να μη τραυματιστεί το παιδί.  Η επικοινωνία μου με το παιδί πρέπει να γίνει με σταθερά, σίγουρα βήματα και με κεκτημένα δικαιώματα πανω σε αυτο, προκειμένου η μητέρα να υποχρεώνεται νομικά να προβαίνει σε πράξεις και να απέχει από άλλες. Πάνω από όλα σέβομαι το παιδί μου.

-Τι θα επρεπε κατα τη γνωμη σου να αλλαξει στο νομικο συστημα σε οτι αφορα τις αναγνωρισεις;
-Θα πρέπει να θεσπιστεί μια διαδικασια άμεσης επίλυσης τέτοιας φύσης υποθέσεων, όπου οι εμπλεκόμενοι θα υποχρεώνονται, εντός σύντομης προθεσμίας, να υποβάλλονται σε τεστ DNA, και άμεσα με το αποτέλεσμα να εξετάζεται ποιος είναι ο καταλληλότερος γονέας για την άσκηση της επιμέλειας και, παράλληλα, να καθορίζεται η επικοινωνία του γονιού που δεν ασκεί την επιμέλεια, με το τέκνο. Τόσο απλά είναι τα πράγματα.

-Η δικη σου ζωη πως ειναι σημερα μετά απο ολα αυτα;
-Οσο τετοια θέματα παραμένουν, η ζωη μενει σε εκκρεμότητα. Η καθημερινότητά μου άλλαξε καθώς απέκτησα haters, οι οποίοι μου στέλνουν, μέχρι και καθημερινά, απειλητικά μηνύματα, χρησιμοποιούν κακοποιητικό λόγο απέναντι μου και να με διασύρουν, με αποτέλεσμα μέχρι και να μη μπορώ να εργαστώ.  Σήμερα, δοξα τω θεω, ξεκινησα μια δικη μου επιχείριση και σιγα σιγα χτιζω τη ζωη μου εκ νεου, γεγονός που οφείλω, φυσικα, και στην υπερβολικη στήριξη και αγάπη του κόσμου, μιας και το νόμισμα είθισται να έχει δυο όψεις. Άγνωστοι άνθρωποι μου έδωσαν κουράγιο και δύναμη να συνεχίσω. Ακόμη κι από άτομα που αρχικώς πίστευαν ότι «κάτι θα έχει κάνει για να του φέρεται έτσι», συνειδητοποίησαν ότι έχω σταθεί στην ιστορία του παιδιού μου με αλήθεια και σεβασμό.

Μάριε ευχόμαστε σε εσένα και σε κάθε άνθρωπο εκεί έξω να ασκεί ανεμπόδιστα τα δικαιώματά του και κανένα παιδί να μην στερείται την αγάπη και την επαφή και με τους δύο γονείς.

Σημειώνεται ότι όπως σε όλες τις συνεντεύξεις, έτσι και στην παραπάνω, όσα έχουν ειπωθεί ΔΕΝ αποτελούν προσωπική θέση/άποψη της ιστοσελίδας Singleparent.gr, της ιδρύτριας ή/και των συνεργατών του παρά μόνο του συνεντευξιαζόμενου και ΔΕΝ υιοθετούμε τα όσα ισχυρίζεται ο συνεντευξιαζόμενος.