Ήμουν παντρεμένος ένα χρόνο. Υποχρεούμαι να πληρώσω διατροφή στην πρώην σύζυγο;

“Ήμουν παντρεμένος για ένα χρόνο. Ο γάμος αυτός λύθηκε κοινή συναινέσει προ 2 ετών. Κατά την έκδοση διαζυγίου προχωρήσαμε σε ιδιωτικό συμφωνητικό. Κατέβαλα στην πρώην σύζυγό 600 εύρω μηνιαίως για 2 έτη, από δική μου επιθυμία για βοήθεια σε αυτή, για προβλήματα υγείας που εμφάνισε κατά το γάμο. Με το πέρας των 2 ετών μου έκανε αγωγή για συνέχιση της διατροφής. Εγώ δεν επιθυμώ να συνεχίσω να πληρώνω διατροφή. Τέκνα δεν αποκτήσαμε. Υπάρχει περίπτωση να καταβάλω εις αεί διατροφή για ένα γάμο ενός έτους που λύθηκε συναινετικά;”

Απαντάει η δικηγόρος Θεσσαλονίκης και διαπιστευμένη διαμεσολαβήτρια κυρία Μαρία Μπαρμπατσάλου

Aγαπητέ κύριε,

Για τη γένεση αξίωσης διατροφής πρώην συζύγου απαιτείται απορία αυτού και ευπορία του υπόχρεου, ενώ επί πλέον πρέπει να συντρέχει μία από τις ειδικότερες προϋποθέσεις που αναφέρονται στο άρθρο 1442 Α.Κ. Και συγκεκριμένα

“`Αρθρο 1442 . Διατροφή – Εφόσον ο ένας από τους πρώην συζύγους δεν μπορεί να εξασφαλίσει τη διατροφή του από τα εισοδήματά του ή από την περιουσία του, δικαιούται να ζητήσει διατροφή από τον άλλον: 1. αν κατά την έκδοση του διαζυγίου ή κατά το τέλος των χρονικών περιόδων που προβλέπονται στις επόμενες περιπτώσεις βρίσκεται σε ηλικία ή σε κατάσταση υγείας που δεν επιτρέπει να αναγκαστεί να αρχίσει ή να συνεχίσει την άσκηση κατάλληλου επαγγέλματος, ώστε να εξασφαλίζει απ` αυτό τη διατροφή του, 2. αν έχει την επιμέλεια ανήλικου τέκνου και γι` αυτό το λόγο εμποδίζεται στην άσκηση κατάλληλου επαγγέλματος, 3. αν δεν βρίσκει σταθερή κατάλληλη εργασία ή χρειάζεται κάποια επαγγελματική εκπαίδευση, και στις δύο όμως περιπτώσεις για ένα διάστημα που δεν μπορεί να ξεπεράσει τα τρία χρόνια από την έκδοση του διαζυγίου, 4. σε κάθε άλλη περίπτωση, όπου η επιδίκαση διατροφής κατά την έκδοση του διαζυγίου επιβάλλεται από λόγους επιείκειας.”

-Από πλευράς του δικαιούχου βασική γενική προϋπόθεση είναι η “απορία” του, δηλαδή η αδυναμία να αυτοδιατραφεί “από τα εισοδήματά του ή από την περιουσία του”. Εισοδήματα είναι αυτά που προέρχονται από εργασία ή από περιουσία γενικώς. Αν είναι οικονομικά ασύμφορη ή όχι η ρευστοποίηση της περιουσίας, εφόσον δεν υπάρχουν άλλοι πόροι κρίνεται κάθε φορά από τις εκάστοτε περιστάσεις, λαμβανομένου υπόψιν της περιουσιακής κατάστασης του υπόχρεου διατροφής. Αν κριθεί οικονομικά ασύμφορη η ρευστοποίηση της περιουσίας και ο δικαιούχος δεν εργάζεται ή δεν έχει άλλα εισοδήματα δεν θα απωλέσει το δικαίωμα διατροφής. Άπορος είναι και εκείνος που τα ληξιπρόθεσμα χρέη του ξεπερνούν το ενεργητικό όλης της περιουσίας του.

Προσωρινά άπορος θεωρείται ο δικαιούχος, όταν το μοναδικό του περιουσιακό του στοιχείο είναι αξιώσεις για όσο διάστημα δεν έχουν ικανοποιηθεί με υποχρέωση να επιστρέψει τα ποσά διατροφής που έλαβε μετά την είσπραξη των απαιτήσεών του. (αδικαιολόγητος πλουτισμός για αιτία που έληξε). -Από πλευράς του υπόχρεου διατροφής θα πρέπει αυτός να έχει ευπορία (που δεν σημαίνει οπωσδήποτε και κάποιο ιδιαίτερο πλούτο), δηλαδή να μπορεί να παράσχει στον άλλον πρώην σύζυγο διατροφή από τα εισοδήματα και τη περιουσία του ενόψει και των λοιπών υποχρεώσεών του, λαμβανομένου υπόψη των αναγκών του και των συνθηκών της ζωής του, χωρίς να θέσει σε κίνδυνο τη δική του διατροφή.

Από το παραπάνω προκύπτει ότι γεννάται αξίωση διατροφής μετά την λύση του γάμου (για άνδρα ή γυναίκα) εφόσον συντρέχουν η γενική προϋπόθεση της απορίας του δικαιούχου και της ευπορίας του υπόχρεου και τουλάχιστον μία από τις οριζόμενες εκ του νόμου ειδικές προϋποθέσεις (περιπτώσεις 1-4 του ανωτέρω άρθρου 1442 Α.Κ.).
Παρα ταύτα σύμφωνα με το άρθρο 1444 Α.Κ. (ενδοτικού δικαίου) παρ. 1 ορίζεται σχετικά: ” Η διατροφή μπορεί να αποκλειστεί ή να περιοριστεί, αν αυτό επιβάλλεται από σπουδαίους λόγους, ιδίως αν ο Γάμος είχε μικρή χρονική διάρκεια ή αν ο δικαιούχος είναι υπαίτιος του διαζυγίου του ή προκάλεσε εκούσια την απορία του.”

Σύμφωνα με την νομολογία και την θεωρία το πότε θεωρείται μικρή διάρκεια του γάμου ή αν υπάρχει δικαίωμα διατροφής κρίνεται κάθε φορά από το δικαστήριο ενόψει των στοιχείων στατιστικής για τη διάρκεια γάμων στην Ελλάδα και των ειδικών συνθηκών της κρινόμενης σχέσης στο γάμο.

Όσον αφορά τη διάρκεια του γάμου αυτή θα πρέπει να ληφθεί υπόψιν από τη τέλεση του γάμου έως την έγερση αγωγής διαζυγίου ή κατάθεση αίτησης συναινετικού διαζυγίου. Συνήθως, με βάση τα ελληνικά δεδομένα και την νομολογία, μικρής διάρκειας γάμος θεωρείται αυτός που διήρκησε κάτω από δύο χρόνια αλλά σε κάποιες περιπτώσεις μακράς προηγούμενης συμβίωσης λαμβάνεται υπόψη και η διάρκεια αυτής.

Επομένως, στην περίπτωση σας θεωρώ όχι ιδιαίτερα πιθανόν να σας επιδικάσει το δικαστήριο διατροφή με αποδέκτη την πρώην σύζυγό σας , εκτός εάν αποδειχθεί ότι είναι τόσο σοβαρή η ασθένεια της, είναι ουσιαστικά άπορη ,δεν μπορεί να έχει από πουθενά αλλού να προσπορίσει τα προς το ζην και μπορεί να στοιχειοθετηθούν σε αυτή τη βάση οι λίγο ασαφείς λόγοι επιείκειας, και επιπλέον, εάν αποδειχθεί ότι υπήρξε και μία μακρόχρονη συμβίωση, η οποία ουσιαστικά ακυρώνει την ελάχιστη χρονικά διάρκεια του γάμου .

Φιλικά,

Μαρία Μπαρμπατσάλου
Δικηγόρος Θεσσαλονίκης
Διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια
Φράγκων 1 και Μοσκώφ
Θεσσαλονίκη
Τηλέφωνο: 2310-538839
Κινητό: 6977-395903

Μπορείς κι εσύ να υποβάλλεις το ερώτημά σου, στους ειδικούς του Singleparent.gr εδώ ενώ καλό είναι προηγουμένως να ρίξεις μια ματιά στο νέο μας ευρετήριο εδώ, γιατί υπάρχει πιθανότητα να έχει ήδη απαντηθεί!