Ο πρώην σύζυγος λέει ότι η νέα μου σχέση ευθύνεται για το διαζύγιο και πληγώνει το παιδί. Πώς να το προστατεύσω;

Αγαπητή αναγνώστρια,

Στο μήνυμά σας περιγράφετε την κακή διαχείριση, από πλευράς του πρώην συζύγου σας, αναφορικά με την σχέση που διατηρείτε με τον τωρινό σύντροφό σας. Είναι αλήθεια πως όταν ο ένας από τους δύο πρώην συντρόφους προχωρά πολύ γρήγορα και , όπως στη δική σας περίπτωση, ευτυχεί και ισορροπεί ψυχικά, ο άλλος βιώνει έντονα συναισθήματα ζήλειας και ματαίωσης. Φυσικά, είναι ευθύνη του γονιού να μπορεί να διαχειρίζεται τα όποια αρνητικά συναισθήματά του προτάσσοντας την ψυχική υγεία και ισορροπία του παιδιού του, αισθάνομαι όμως την ανάγκη να επισημάνω και την διακριτικότητα που είναι σημαντικό να υπάρχει ως προς την παρουσία του νέου συντρόφου σας στη ζωή των παιδιών, δεδομένου πως είναι μια σχέση που ακολούθησε άμεσα το διαζύγιο και βρήκε τα κορίτσια στην εφηβεία τους να διαχειρίζονται πολλές και σημαντικές αλλαγές.

Εφόσον από πλευράς σας υπάρχει αυτή η διακριτικότητα και η λεπτή διαχείριση απέναντι στα κορίτσια προτείνω αρχικά να επικοινωνήσετε με τον πρώην σύζυγο αναγνωρίζοντάς του αρχικά πως ενδεχομένως για εκείνον είναι πολύ δυσάρεστο το ότι εσείς έχετε προχωρήσει. Παρόλα αυτά,χρειάζεται να του πείτε πως, με την συμπεριφορά του κακοποιεί ψυχολογικά τις κόρες σας, αποδομώντας το ομόφυλο γονεϊκό τους πρότυπο ενώ παράλληλα μολύνει τις ψυχές τους με την δική του ζήλεια και ανασφάλεια,. Σε περίπτωση που αισθάνεστε πως μπορείτε να το προτείνετε, μιλήστε του για τη συμβουλευτική γονέων στην οποία μπορείτε να απευθυνθείτε ή ακόμη να μιλήσει ο ίδιος σε έναν ειδικό για το πώς χρειάζεται να μιλάει στα έφηβα παιδιά σας για την σχέση της μητέρας τους.

Αναφορικά με τις κόρες σας, θεωρώ πως είναι απαραίτητο να μιλήσετε με την καθεμιά ξεχωριστά για τις καταστάσεις που καλούνται να αντιμετωπίσουν. Καθότι κατά βάση αναφέρεστε στην μικρότερη κόρη σας σας παροτρύνω να της μιλήσετε ανοιχτά αναγνωρίζοντας καταρχάς πόσο δύσκολο και επώδυνο είναι για εκείνη να ακούει αρνητικά σχόλια για την μητέρα της και τις επιλογές της. Μπορείτε να της εξηγήσετε πως μετά από έναν χωρισμό κάποιοι άνθρωποι έχουν θυμό που δυστυχώς δεν μπορούν να διαχειριστούν σωστά και πληγώνουν χωρίς και οι ίδιοι να το καταλαβαίνουν ανθρώπους που αγαπάνε πολύ. Με αυτό τον τρόπο δε θα πέσετε και εσείς στην ίδια παγίδα αποδόμησης του πατρικού προτύπου (κάτι που όπως αναφέρετε δεν κάνετε ούτως ή άλλως). Επίσης, είναι σημαντικό να της μιλήσετε για τα όρια που κάθε ένας από εμάς οφείλει να τοποθετεί όταν αισθάνεται πως παραβιάζεται ψυχικά ή σωματικά. Όταν λοιπόν ο πατέρας της ξεκινάει να της μιλάει για εσάς και την σχέση σας μπορεί να του εξηγήσει πως δε θέλει να ακούσει σχόλια που αφορούν εσάς και μπορεί να του πει πως την στεναχωρούν , την θυμώνουν, την απομακρύνουν.

Κατά βάση όμως χρειάζεται να θυμάστε πως τα παιδιά μας μεγαλώνοντας διαμορφώνουν απόψεις και στάσεις που αλλάζουν και επαναπροσδιορίζονται, ώσπου παγιώνονται μέσα τους και εξωτερικεύονται με την ουσιαστική σχέση που επιλέγουν να διατηρούν με τους γονείς τους. Δώστε στα παιδιά σας τον χώρο να ωριμάσουν συναισθηματικά και να επιλέξουν την ποιότητα της αλληλεπίδρασης που επιθυμούν να έχουν με κάθε γονιό. Ίσως τελικά με την απομάκρυσή της η μικρή σας κόρη να προσπαθεί να μεταφέρει στον μπαμπά της το πιο σπουδαίο μήνυμα : πως «τιμωρώντας» την μαμά της , τιμωρεί τελικά την ίδια του την κόρη.