Η γυναίκα μου πήρε ξαφνικά τα παιδιά και έφυγε στο εξωτερικό. Το ένα παιδί θέλει να γυρίσει, μπορώ να διεκδικήσω την επιμέλεια;

Καλημέρα σας, θα ήθελα τη βοήθεια σας. Είμαι σε διάσταση από το τέλος του 2009, αλλά δεν έχω πάρει διαζύγιο με την πρώην σύζυγο μου. Με ασφαλιστικά μέτρα πήρε την επιμέλεια των 4 παιδιών μας, και μετά από 3 χρόνια περίπου το 2012, μετακόμισε από το νησί στο οποίο μέναμε κατά τη διάρκεια του γάμου αλλά και μετά την δική μου αποχώρηση από το σπίτι μας. Πήγε σε μια πόλη 200χλμ μακριά. Αποτέλεσμα ήταν η σταδιακή απομάκρυνση των παιδιών από εμένα, παρόλο που πήγαινα κάθε Σαββατοκύριακο και τα έπαιρνα. Ο μεγάλος 17.5 ετών σήμερα, σταμάτησε να έρχεται εντελώς από το 2013, και οι 2 επόμενοι (σημερινές ηλικίες 13 και 11.5 ετών) δεν ερχόντουσαν, ενώ ο μόνος σταθερός ήταν ο μικρός που σήμερα είναι σχεδόν 10.

Έτσι κυλούσαν τα πράγματα κάπως πιο στρωμένα σε σχέση πάντα με τους 3 μικρούς, προς το τέλος του 2013 και 2014 ενώ φυσικά είχαμε αρκετά δικαστήρια με τη μητέρα τους, για την επιμέλεια που διεκδίκησα αλλά δεν μου δώσανε και για τη διατροφή, καθώς μου ζητούσε μηνιαίως 2950€. Τον Νοέμβριο του ’14 ήρθε το τελικό χτύπημα χωρίς να ενημερωθώ, πήγα να πάρω τα παιδιά μου από το σχολείο, και έμαθα από τους δασκαλους ότι μετακόμισαν στο εξωτερικό! Πάω 2 με 3 φορές τον χρόνο και ενώ το καλοκαίρι του ’15 δεν τους άφησε η μητέρα τους να έρθουν, το καλοκαίρι του 2016 ήρθαν για 2 μήνες (πάντα μιλάω για τους 3, ο μεγάλος δεν έχει σχεδόν καμία επαφή).

Να σημειώσω ότι η μητέρα τους απαίτησε να πάω οδικώς Ελλάδα – Γερμανία και όχι με αεροπλάνο! Αυτό το αναφέρω για να σας μεταφέρω ότι δεν υπάρχει καμία διάθεση συνεργασίας από την πρώην.

Πριν από λίγο καιρό επισκέφτηκα τα παιδιά και ο 3ος κατά σειρά ( γεννημένος τον Σεπτέμβριο του 2005) μου ζήτησε να κινήσω διαδικασίες ώστε να έρθει να μείνει μαζί μου στην Ελλάδα. Ήθελα να ρωτήσω, αν κάνω δικαστήριο και ο μικρός πεί ότι θέλει να μείνει μαζί μου έχω καμία ελπίδα να πάρω την επιμέλεια, έστω του ενός παιδιού; Φυσικά θα ήθελα όλων αλλά κάτι τέτοιο το θεωρώ ανέφικτο.

Τα παιδιά εκεί ουσιαστικά μεγαλώνουν μόνα τους δεν υπάρχει επιτήρηση, αλλά και καμία βοήθεια από τη μητέρα τους στο σχολείο. Αυτά είναι λόγια των παιδιών τα οποία όπως καταλαβαίνετε έχουν φάει πολύ μεγάλο ψυχολογικό πόλεμο κατά εμού.

Τι διαδικασίες πρέπει να κάνω, και βασικά έχω καμία ελπίδα να μου δώσει το δικαστήριο την επιμέλεια του ενός η θα τον ταλαιπωρήσω χωρίς νόημα; Παρακαλώ αν γίνεται να μου απαντήσει κάποιος δικηγόρος από Β.Ελλάδα ώστε να μπορώ να έρθω σε προσωπική επαφή.
Ευχαριστώ.

Απαντάει η δικηγόρος κυρία Ζωή Παυλίδου

Αγαπητέ φίλε,

Η απάντηση στο ερώτημα που θέτετε παρουσιάζει μία σχετική δυσχέρεια με βάση τα λιγοστά δεδομένα που μας παρέχετε.

Για την αφαίρεση της επιμέλειας από τον έναν γονέα και την συνακόλουθη ανάθεση αυτής στον άλλο γονέα μοναδικό κριτήριο είναι το συμφέρον του τέκνου. Ο όρος συμφέρον του τέκνου, αποτελεί αόριστη νομική έννοια που, ως τέτοια, χρήζει εξειδίκευσης από τα δικαστήρια τα οποία αναλαμβάνουν την ερμηνεία του. Ενδεικτικά, τα ελληνικά δικαστήρια έχουν διατυπώσει την άποψη ότι με τον όρο ‘συμφέρον του τέκνου’ υπονοείται το ‘καλώς εννοούμενο συμφέρον’ αυτού, δηλαδή κάθε είδους συμφέρον, σωματικό, πνευματικό, ψυχικό, ηθικό και υλικό, το συμφέρον του να δημιουργήσει μία ομαλή και ψυχικώς ισορροπημένη προσωπικότητα, να αναπτύξει πλήρως τις πνευματικές του δυνατότητες και να ενταχθεί σταδιακά στις κοινωνικές και οικονομικές συγκυρίες που θα εμφανιστούν κατά τη διάρκεια της ζωής του. Ακόμη επιβάλλεται στο δικαστήριο για τη λήψη της απόφασης του ο σεβασμός της ισότητας μεταξύ των γονέων χωρίς διακρίσεις εξαιτίας του φύλου ή της κοινωνικής προέλευσης. Οι ικανότητες των γονέων, το περιβάλλον, το επάγγελμα, η πνευματική τους ανάπτυξη και η δράση τους στο κοινωνικό σύνολο, η ικανότητα προσαρμογής τους στις απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας μέσα στα πλαίσια ορθολογικής αντιμετώπισης των θεμάτων των νέων, η σταθερότητα των συνθηκών ανάπτυξης του τέκνου χωρίς εναλλαγές στις συνθήκες διαβίωσης του, οι σχέσεις του τέκνου με τα άλλα αδέρφια του κ.α. περιλαμβάνονται στα κριτήρια προσδιορισμού του συμφέροντος του τέκνου.

Επίσης, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι η γνώμη του τέκνου αξιολογείται και συνεκτιμάται από το δικαστήριο, και δεν το δεσμεύει ως προς την τελική απόφασή του.

Ως εκ τούτου, μία προσωπική επαφή με δικηγόρο της επιλογής σας θα ήταν πράγματι σκόπιμη, προκειμένου να εκτιμηθούν όλα τα πραγματικά δεδομένα και να πιθανολογηθεί βάσιμα εάν η ανάθεση σε εσάς της επιμέλειας του ενός εκ των τέκνων σας διασφαλίζει το καλώς εννοούμενο συμφέρον του ή όχι.

Ζωή Παυλίδου
Δικηγορικό Γραφείο
Ζωής Παυλίδου & Συνεργατών
Δικηγόρος παρ’ Εφέταις
Μητροπόλεως 47, Τ.Κ. 54623
Θεσσαλονίκη.
Τηλέφωνο: 2310 275465
Fax : 2310 271191
E-mail: pzoi@hotmail.com