fbpx

Αυτός που πενθεί…

| 28 Φεβρουαρίου 2014
ADVERTISEMENT

Πολλοί άνθρωποι μιλάνε για τα διάφορα στάδια του πένθους, πώς θα έπρεπε να είναι, πώς ορίζεται. Η αλήθεια είναι ότι όσοι έχουμε βιώσει την απώλεια, ξέρουμε ότι δεν υπάρχουν προθεσμίες και στάδια. Το πένθος μπορεί να σε σέρνει μπρος πίσω στο χρόνο.

Κι ενώ όλοι γύρω σας, μπορεί να σκέφτονται ότι ήρθε η ώρα να προχωρήσετε ή ότι έχετε ξεκινήσει να επανέρχεστε στους «κανονικούς» σας ρυθμούς, τότε είναι που μπορεί να είστε ακόμη πιο μπερδεμένοι, καθώς αντιλαμβάνεστε το μέγεθος της απώλειας. Ακόμη και το να φορέσετε τις σωστές κάλτσες ή να ανοίξετε τη πόρτα του σπιτιού, πράγματα της καθημερινότητας που κάνατε φυσιολογικά, σχεδόν μηχανικά, σήμερα φαντάζουν βουνό. Εν τω μεταξύ όλοι οι φίλοι και οι συγγενείς, με τη στάση τους και τη παρότρυνσή τους «να σκέφτεστε θετικά»  ή «να πάτε παρακάτω» μπορεί να φέρουν τα αντίθετα αποτελέσματα, δηλαδή να σας αποθαρρύνουν.


ADVERTISEMENT

Αυτού του είδους η αποθάρρυνση, μπορεί να σας κάνει να κλειστείτε περισσότερο στον εαυτό σας όσο αποτραβιέστε και απομονώνεστε. Τις περισσότερες φορές είναι πιο εύκολο να είστε μόνοι ώστε να μπορείτε να εκφράσετε τον πόνο σας ελεύθερα, παρά να προσπαθείτε συνεχώς να καλύψετε τα συναισθήματά σας, ακούγοντας διαρκώς από τους άλλους, πόσο πρέπει να τα ξεπεράσετε.

Όταν αυτός που πενθεί, επιθυμεί να μείνει μόνος του, αυτό είναι κάτι απόλυτα φυσιολογικό και αποδεκτό. Συνήθως δεν έχει να κάνει με εσάς ή με το τι πιστεύει για εσάς αυτός ο άνθρωπος, ούτε σημαίνει πως δεν θέλει τη παρέα σας και προτιμάει τη παρέα κάποιου άλλου. Αυτός που πενθεί, δεν προτιμάει τη παρέα κανενός. Δεν είναι αρνητικός ή εγωιστής, απλά πενθεί και συμπεριφέρεται όπως θα συμπεριφέρονταν ο οποιοσδήποτε κάτω από αυτές τις συνθήκες. Καμιά φορά η μοναξιά γι’ αυτό το άτομο, είναι εξαιρετική βοηθητική.

Εάν έχετε στο περιβάλλον σας κάποιον που πενθεί, καλό είναι να καταλάβετε πως το να σας τηλεφωνήσει ή να περάσει από το σπίτι σας για καφέ, ζητάτε πολλά. Ο άνθρωπος που πενθεί, πονάει και εσείς είστε αυτοί που πρέπει να προσπαθήσετε να τον πλησιάσετε, όχι εκείνος, εσάς. Αν για παράδειγμα δείτε κάποιον τραυματισμένο στην άκρη του δρόμου, θα φωνάξετε βοήθεια ή θα του ζητήσετε να σας πάρει τηλέφωνο αν χρειαστεί κάτι;


ADVERTISEMENT

Ακόμη και σε στιγμές θλίψης και απομόνωσης είναι σημαντικό να δείξετε σε αυτόν που πενθεί, ότι νοιάζεστε για εκείνον και να είστε έτοιμοι να μην πάρετε καμία απάντηση στα μηνύματα ή στις κλήσεις σας. Αυτό δεν σημαίνει ότι σας αγνοεί αλλά ότι δεν είναι σε θέση να μιλήσει, παρ’όλα αυτά γνωρίζει ότι τον αγαπάτε και τον νοιάζεστε.

Επίσης μπορείτε να βοηθήσετε πρακτικά. Να περάσετε από το σπίτι του με μερικά ψώνια από το σούπερ μάρκετ, να του μαγειρέψετε ή να του κρατήσετε τα παιδιά. Ακόμη κι αν αρνηθεί, μην αποθαρρύνεστε και μην το παίρνετε προσωπικά.

Ένα άλλο λάθος που κάνουν οι άνθρωποι του περιβάλλοντος εκείνου που πενθεί, είναι να παρατηρούν συνέχεια και σχολαστικά τη συμπεριφορά του, για να εντοπίσουν αν κάτι δεν είναι φυσιολογικό σε αυτή. Το «φυσιολογικό» ωστόσο είναι κάτι υποκειμενικό και όταν ο πόνος είναι βαθύς, κάποιες αντιδράσεις είναι περισσότερο νορμάλ απ’ όσο φαντάζεστε. Αντί να είστε εκείνος που θα τους δώσει συμβουλές, καλύτερα να μπείτε στη θέση του ακροατή, διότι αυτό έχει περισσότερο ανάγκη ο άνθρωπός σας.

Τέλος, είναι βασικό να μην κρατάτε μούτρα και να μην κάνετε αντίποινα ως αντίδραση στην επιλογή του, να μένει μόνος. Μπορεί να μην καταλαβαίνετε γιατί δεν σας παίρνει τηλέφωνο ή γιατί φαίνεται λυπημένος τόσο πολύ καιρό, αλλά πρέπει να αποδεχτείτε ότι αυτό είναι το προσωπικό του ταξίδι και οφείλει να το διανύσει όπως εκείνος επιθυμεί. Όσο δύσκολο και αν είναι, θυμίστε στον εαυτό σας πως το πένθος, δεν έχει να κάνει με εσάς αλλά με εκείνον, με τη δική του απώλεια και χηρεία. Προσφέρετε τον χρόνο και την υποστήριξή σας γιατί μόνο έτσι θα τον βοηθήσετε πραγματικά και μην ξεχνάτε-ειδικά κάτω από αυτές τις συνθήκες- να τιμάτε και να σέβεστε, τις επιλογές του.

Πηγή: Hellogrief.org

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ