Όσα δεν πρέπει να πείς σε αυτόν που παίρνει διαζύγιο

Φυσικά δεν εννοούμε να σφραγίσετε το στόμα σας δια παντός ούτε να φοβάστε να μιλήσετε. Είναι φυσιολογικό να μην ξέρετε τι να πείτε είτε επειδή δεν το έχετε βιώσει, είτε επειδή ο πόνος ενός αγαπημένου σας προσώπου, σας πιάνει απροετοίμαστους. Γι’ αυτό καλό θα ήταν να δείτε μερικές λέξεις ή φράσεις που μπορούν, άθελά σας, να πληγώσουν ή να στενοχωρήσουν αυτόν που παίρνει διαζύγιο, όπως είναι οι παρακάτω:

Το περίμενα!
Μπράβο συγχαρητήρια. Να γίνετε μέντιουμ. Στη προκειμένη περίπτωση όμως είναι σαν να υποτιμάτε τη νοημοσύνη του άλλου, σαν να του λέτε ότι εσείς είστε οι έξυπνοι που το είχατε καταλάβει και ο άλλος, ο χαζός που εθελοτυφλούσε. Δεν εννοούμε ότι έχετε τέτοια πρόθεση και πράγματι μπορεί να το είχατε καταλάβει. Αλλά ως γνωστόν, οι τρίτοι βλέπουν πράγματα που δεν βλέπουν όσοι ζούν μέσα σε μια σχέση. Από την άλλη μπορεί ο άλλος επίσης να το περίμενε και να προσπαθούσε όλο αυτό τον καιρό να το αποτρέψει. Τέλος, υπάρχει ο κίνδυνος να εκτεθείτε που τόσο καιρό το είχατε καταλάβει και δεν είπατε τίποτα για να προστατέψετε τον/τη φίλο/η σας. Γι’ αυτό κρατήστε το ένστικτό σας για εσάς, τώρα έτσι κι αλλιώς δεν έχει σημασία!

Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί τον/τη παντρεύτηκες!
Κάποιοι το λένε για παρηγοριά, για να δικαιώσουν την απόφαση εκείνου που χωρίζει, αλλά αυτή η φράση δεν ακούγεται ακριβώς ή πάντα έτσι. Σε αυτόν που μόλις χώρισε, ακούγεται σαν μια φράση που αμφισβητεί το κριτήριό του για τους συντρόφους  κι ακόμη κι αν είναι αλήθεια ότι επιλέγει λάθος ανθρώπους, αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να το μάθει μες από την αναζήτηση του εαυτού του, σε μια άλλη χρονική στιγμή. Ειδικά λοιπόν όταν η πληγή είναι νωπή, καλύτερα να αποφύγετε τέτοιες παρατηρήσεις!

Του/της έδωσες τα καλύτερα χρόνια της ζωής σου
Καταρχάς θα ακουστείτε σαν να βγήκατε από Ελληνική ταινία του ’50, άντε και από το Ρετιρέ. Δεν υπάρχουν καλύτερα και χειρότερα χρόνια στη ζωή, αρκεί να τα αξιοποιούμε είτε είμαστε 20 ετών είτε 80. Στη τελική, για να χωρίζεις από έναν άνθρωπο σημαίνει πως όσο ήσουν μαζί του, ήσουν δυστυχισμένος/η. Γιατί τα χρόνια εκείνα ήταν τα καλύτερα και δεν είναι αυτά που έρχονται;

Μα γιατί; Ήταν τόσο καλό παιδί!
Καλάμια αγαπητή φίλη. Αυτά τα περιβόητα «καλά παιδιά» είναι για τα μάτια του κόσμου, έναν άγνωστο φως μου. Στους συγγενείς και στους φίλους είναι καλοί, οικογενειάρχες, αγαπούν τον/τη σύζυγο και τα παιδιά, σκέτοι πάστορες στο Seven Heaven κι όταν κλείνει η πόρτα, αρχίζουν οι προσβολές, η σιωπή, η απόσταση, η κακοποίηση. Το τι περνάει καθένας μέσα στο σπίτι του, το ξέρει ο ίδιος και με αυτή τη φράση είναι σαν να τον αμφισβητείτε. Αυτός που ήταν καλός απέναντί σας, με το σείς και με το σας, πιθανόν να το έκανε επειδή δεν ήταν εξοικειωμένος μαζί σας άρα δεν τον έπαιρνε για περισσότερα. Τους ανθρώπους τους γνωρίζουν καλύτερα αυτοί που τους παντρεύονται (ή αυτοί που συνεργάζονται μαζί τους, αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα).

Μην ανησυχείς, θα βρείς άλλον
Εσείς μπορεί να το λέτε για παρηγοριά αλλά στον άλλον ακούγεται ως κάτι εντελώς παράταιρο αυτή τη στιγμή. Είναι σαν κάποιος να πενθεί που έχασε τον σύντροφο του κι εσείς να λέτε «Μην ανησυχείς, θα το ξεπεράσεις». Μα δεν τον νοιάζει να το ξεπεράσει ή να βρεί άλλον, εκείνη τη στιγμή τον νοιάζει ο πόνος του κι αυτός δεν κατευνάζεται με κάτι που μπορεί να γίνει κάποια στιγμή ίσως κάποτε στο μέλλον. Σαν να λέτε σε κάποιον που έχασε τη δουλειά του “Μην ανησυχείς, θα βρείς άλλη!”. Και μέχρι τότε τί θα τρώω, τα πόδια μου;

Δεν μπορούσες να κάνεις υπομονή;
Υπομονή σε τι; Στη κακοποίηση; Στη δυστυχία; Στο σεξ που πιθανόν να μην υπήρχε; Στην αγάπη που επίσης, πιθανόν να μην υπήρχε; Στην έλλειψη επικοινωνίας; Ο γάμος και οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, είναι ίσως τα μόνα πράγματα στη ζωή τα οποία πρέπει να μας αποφορτίζουν από όσα πραγματικά υπομένουμε, όπως είναι για παράδειγμα ένα άσχημο εργασιακό περιβάλλον που το ανεχόμαστε καθαρά για λόγους διαβίωσης. Η υπομονή, δεν είναι κάτι που προτείνουμε σε έναν άνθρωπο που χωρίζει, διότι είναι σαν να του λέμε ότι δεν ήταν αρκετά ή καθόλου υπομονετικός!

Θα έπρεπε να μείνετε μαζί για τα παιδιά
Στο δικό σου γάμο, μπορείς να κάτσεις για πάντα για χάρη των παιδιών. Οι γάμοι των άλλων όμως, είναι δική τους υπόθεση. Πιθανόν ο γάμος των άλλων να μην σωνόταν με τίποτα και το καλό των παιδιών να ήταν ο χωρισμός και όχι το μοντέλο «ξένοι κάτω από την ίδια στέγη». Σίγουρα πάντως, μια τέτοια φράση δεν λέγεται σε κανέναν διότι είναι σαν να λέτε ότι ο άλλος χώρισε και δεν υπολόγισε τα παιδιά του ενώ στη πραγματικότητα, αυτά ακριβώς ήταν που υπολόγισε όταν χώρισε. Είναι πολύ λεπτό το θέμα και καλό είναι να μην το χοντρύνετε.

Άσ’ τον αγάπη μου και πάμε να τα σπάσουμε στον Βέρτη!
Ωραία η ιδέα σας και με Fantasia, αλλά αυτός που χωρίζει δεν θέλει να πάει στον Βέρτη, θέλει να πάει στο δι@ολο! Σίγουρα θα έρθει η στιγμή που θα αρχίσει να βγαίνει και να ξεκινάει τη ζωή του από την αρχή αλλά όχι τώρα.  Αν το κάνει τώρα, μόλις φτάσει στα μπουζούκια και ανοίξει το πρώτο Haig, θα κλαίει ήδη με αναφιλητά για τον «άχρηστο που με κεράτωσε» και θα γίνει χειρότερα. Καλύτερα το πρώτο τραπέζι πίστα να το κάνετε πρώτο τραπέζι νύστα, να μείνετε μαζί του/της μερικά βράδια μέχρι να σιγουρευτείτε ότι είναι κάπως καλύτερα και κάποια στιγμή, θα έρθει ο καιρός που αντί να του/της συμπαραστέκεστε, θα του/της πετάτε γαρύφαλλα!

Κυριακή Χαριτάκη