fbpx

Καλοί μου άνθρωποι!

| 7 Νοεμβρίου 2013
ADVERTISEMENT

Είναι εντυπωσιακό που τόσοι πολλοί πιστεύουμε στο κακό, ότι δηλαδή οι περισσότεροι άνθρωποι είναι εξ ορισμού κακοί και ότι ο μέσος άνθρωπος είναι ψεύτης, απατεώνας και άπληστος που θα κάνει το καλό μόνο όταν τον αναγκάζουν διάφοροι εξωτερικοί παράγοντες ή όταν έχει συμφέρον από αυτό. Η περίτρανη απόδειξη αυτής της θεωρίας, βρίσκεται στις ειδήσεις των 8!

Άλλοι πάλι πιστεύουν πως ο άνθρωπος είναι από τη φύση του ένα καλόβολο πλάσμα, ειλικρινές, γενναιόδωρο που πολλές φορές μπορεί να παρεκκλίνει αλλά θα κάνει το καλό με ανιδιοτέλεια, χωρίς να στοχεύει στο συμφέρον του. Η περίτρανη απόδειξη για το αντίθετο, βρίσκεται επίσης στις ειδήσεις των 8!


ADVERTISEMENT

Αλλά υπάρχουν καλοί άνθρωποι και καλές πράξεις που δεν εκφράζονται δημόσια επειδή το καλό δεν «πουλάει». Και αρκεί να κοιτάξουμε στη ζωή μας για να βρούμε τουλάχιστον δύο καλούς ανθρώπους που μας ωφέλησαν ή ωφέλησαν άλλους. Για αυτό ζητήσαμε από 13 ανθρώπους να μας διηγηθούν τη δική τους μικρή ιστορία καλοσύνης που δέχθηκαν από αγνώστους ή έδωσαν εκείνοι ως άγνωστοι!

  • Κάποτε ένας άγνωστος, δώρισε το νεφρό του στην 6χρονη κόρη μου και της έσωσε τη ζωή. Δυστυχώς δεν μάθαμε ποτέ ποιος ήταν.
  • Μια φορά έτσι όπως έτρεχα για να μπω μέσα στο αμάξι και να μην παγώσω, είδα έναν άστεγο να βγάζει το παλιό του τζάκετ και να το δίνει σε μία κυρία, επίσης άστεγη, που έτρεμε από το κρύο.
  • Μια φορά όταν η μικρή μου κόρη ήταν στο νοσοκομείο, ένας ασθενής δίπλα της γύρω στα 50, την άκουγε να κλαίει και της τραγουδούσε ώσπου εκείνη ησύχασε και κοιμήθηκε.
  • Όταν ήμουν 7 μηνών έγκυος έμαθα ότι το ένα από τα δίδυμα που κυοφορούσα είχε πεθάνει. Βγήκα από το νοσοκομείο σαν χαμένη αλλά επειδή μου ήταν αδύνατον να οδηγήσω σε αυτή τη κατάσταση, έκατσα σε ένα παγκάκι. Λίγο αργότερα έκατσε δίπλα μου μια κυρία και μόλις με είδε να κλαίω, με αγκάλιασε. Χωρίς να τη γνωρίζω, χωρίς να ξέρει τους λόγους που έκλαιγα, με παρηγορούσε ώσπου ήρθε ο άντρας μου να με πάρει. Δεν θα την ξεχάσω ποτέ.
  • Όταν ο άντρας μου κι εγώ ήμασταν άνεργοι, και κάποια περίοδο είχαμε πολύ σοβαρό οικονομικό πρόβλημα, κάποιος που ποτέ δεν μάθαμε ποιος ήταν, πλήρωσε όλους μας τους λογαριασμούς, μας άφησε στη πόρτα ψώνια από το σούπερ μάρκετ αξίας 300 ευρώ και παραβίασε το αμάξι μας για να το γεμίσει με βενζίνη. Δεν μάθαμε ποτέ ποιος το έκανε και ήμασταν πολύ περήφανοι για να το πούμε σε οποιονδήποτε. Δεν το ήξεραν ούτε οι οικογένειές μας, σε πόσο χάλια κατάσταση ήμασταν.
  • Χάλασε το αμάξι μου και έπρεπε να πάω τις δίδυμες κόρες μου στον παιδίατρο οπότε περπατούσα έχοντας το ένα μωρό στο μάρσιππο μπροστά μου και το άλλο, στο μάρσιππο στη πλάτη μου. Γυρίζοντας σπίτι μία κυρία που περνούσε με το αμάξι της προσφέρθηκε να μας πάει στο σπίτι και μετά από μία ώρα εμφανίστηκε στη πόρτα μας με πάνες, μωρομάντηλα και δύο ρουχαλάκια για τις μικρές!
  • Μετά από 3 χρόνια αποτυχημένων προσπαθειών υιοθεσίας και 5 χρόνια εξωσωματικών, μια κοπέλα προσφέρθηκε να γίνει παρένθετη μητέρα και να κυοφορήσει το παιδί μας.
  • Μία κυρία που ο γιός της ήταν άνεργος, ηρθε μια μέρα στο σούπερ μάρκετ αλλά μόλις έφτασε στο ταμείο, η κάρτα της δεν εγκρίνονταν. Τότε  ο κύριος πίσω της, έδωσε τη δική του κάρτα και χτύπησε τη κυρία συγκαταβατικά στον ώμο!
  • Την ημέρα που ο πρώην άντρας μου, μας άφησε, αποφάσισα να πάρω τα παιδιά και να πάμε στους γονείς μου. Στο δρόμο σταματήσαμε για βενζίνη και τα παιδιά ήθελαν να πάρουν και πατατάκια. Όταν όμως πήγα στο ταμείο η κάρτα μου δεν περνούσε διότι ο άντρας μου είχε φροντίσει να αδειάσει το κοινό μας λογαριασμό χωρίς να το γνωρίζω. Ο άντρας πίσω μου, προσφέρθηκε εκείνος να πληρώσει τη βενζίνη και τα πατατάκια των παιδιών και δεν είχα ιδέα ποιος ήταν αυτός ούτε τον είδα ποτέ ξανά!
  • Την ημέρα των πρώτων γενεθλίων της κόρης μου, μια πολύ καλή πελάτισσα, για ένα χτένισμα των 20 ευρώ, μου άφησε μπουρμπουάρ 80 ευρώ. Η μαμά της ήταν μονογονέας όπως εγώ και με καταλάβαινε απόλυτα. Μου είπε πως ήθελε να κάνω στη κόρη μου τα πιο όμορφα γενέθλια με ή χωρίς βοήθεια από τον μπαμπά της!
  • Όταν ήμουν 18 πέθανε ο πατέρας μου και επειδή πιο μικρός είχα χάσει και τη μητέρα μου, ζούσα άστεγος για πολλά χρόνια. Σήμερα είμαι παντρεμένος με ένα κοριτσάκι 4 ετών. Γνώρισα τη γυναίκα μου στα συσσίτια όταν εκείνη δούλευε για το δήμο και μοίραζε το φαγητό. Από τότε πηγαίνω κάθε μέρα φαγητό στους άστεγους, τους πηγαίνω κουβέρτες, ρούχα και ό,τι άλλο χρειάζονται. Δεν το κάνω για αναγνώριση, το κάνω γιατί κάποτε ήμουν κι εγώ σε αυτή τη θέση αλλά αυτό δεν εμπόδισε τη γυναίκα μου, να με πλησιάσει και να κάνει οικογένεια μαζί μου!
  • Ο δεύτερος άντρας μου με παντρεύτηκε ενώ είχα ήδη 5 παιδιά από προηγούμενο γάμο. Την ημέρα που φεύγαμε για το μήνα του μέλιτος, σταματήσαμε να βάλουμε βενζίνη και είδαμε στο βενζινάδικο μία κυρία με 3 παιδιά, να τους λέει ότι δεν μπορεί να τους πάρει σάντουιτς γιατί δεν έχει άλλα χρήματα και να κάνουν μια μέρα υπομονή μέχρι να φτάσουν στο σπίτι. Οι άνθρωποι φαινόντουσαν ταλαιπωρημένοι και πολύ φτωχοί. Ο άντρας μου που τους άκουσε, γέμισε μια τσάντα με γλυκά φαγητά και αναψυκτικά,έβαλε μέσα και 100 ευρώ και είπε στον βενζινοπώλη να τα δώσει στη γυναίκα. Καθώς φεύγαμε είδαμε τη γυναίκα να παίρνει τη σακούλα και να κλαίει. Δεν έμαθε ποτέ ποιος της τα έδωσε. Είμαι πολύ περήφανη για τον άντρα μου.

Και να σας πω και τη δική μου ιστορία καλοσύνης; Κάποιος έκανε κάτι πολύ καλό για λογαριασμό του Singleparent.gr με αποτέλεσμα να το μάθει χιλιάδες κόσμου σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Δεν ξέρω ποιός είναι αυτός ο κάποιος, όποιος και να΄ναι τον ευχαριστώ μες από τη καρδιά μου!

Οι άνθρωποι λοιπόν είναι καλοί, για οποιονδήποτε λόγο δεν έχει σημασία. Είναι καλοί. Ευχαριστούμε όλους όσοι μοιράστηκαν τις ιστορίες καλοσύνης τους μαζί μας. Είναι ιστορίες που μας θύμισαν για πόσα πράγματα οφείλουμε να είμαστε ευγνώμονες και πόσα λίγα είναι αυτά που πρέπει να φοβόμαστε!


ADVERTISEMENT

Περιμένουμε και τη δική σας εμπειρία με email, στο info@singleparent.gr
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σας δεδομένων και σας διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σας θα παραμείνει μυστική.

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ