Καθημερινές γυναίκες που αλλάζουν το κόσμο μας

Σήμερα θα μιλήσουμε για κάποιες άλλες γυναίκες. Γυναίκες που βρίσκονται πίσω από τις φιλάνθρωπες Προέδρους, τις καλλιτέχνιδες και τις Celebrity. Γυναίκες που μένουν δίπλα σου, απέναντί σου ή μέσα στο σπίτι σου. Σήμερα θα μιλήσουμε για σένα και για μένα. Αυτές είναι οι γυναίκες που αλλάζουν τον κόσμο μας!

Η γυναίκα που σου φυλάει το παιδί
Είναι αυτή που παίρνει 500 ευρώ για να κρατάει το παιδί σου κι εσύ να μπορείς να κρατάς τη δουλειά σου. Η γυναίκα που δέχεται όλα τα καπρίτσια του Κωστάκη, που μαζεύει 20 φορές το σπίτι, που απορείς πως αντέχει 8 ώρες με το παιδί όταν εσύ μετά το πρώτο δίωρο βγαίνεις νοκ άουτ. Είναι η γυναίκα η ανασφάλιστη των 500 ευρώ, που όταν γυρίσεις θα έχει πλύνει μέχρι και το πιάτο του Κωστάκη για να μην το βρείς εσύ βρώμικο στο νεροχύτη. Ναι την πληρώνεις, αλλά η δουλειά αυτή, ξέρεις καλά πως δεν πληρώνεται με τίποτα, ξέρεις πως δεν μπορεί να την κάνει ο καθένας. Είναι η γυναίκα που μεγαλώνει το παιδί σου για να μπορεί να μεγαλώνει και το δικό της.

Η γυναίκα που σφουγγαρίζει τις σκάλες το πρωί
Είναι αυτή που σφουγγαρίζει τις σκάλες της πολυκατοικίας κάθε Τετάρτη. Αυτή που της πατάς τα σφουγγαρισμένα και τα ξαναπερνάει για 2 ευρώ την ώρα. Αυτή που έρχεται με το βανάκι μαζί με άλλες γυναίκες, κάνουν ένα τσιγάρο κι αρχίζουν τα πλυσίματα. Αυτή που σπούδασε ψυχολογία στη Ρωσία και ιατρική στη Βουλγαρία και ήρθε εδώ να πλένει τη δική σου πολυκατοικία στο εξωτικό Παγκράτι γιατί δεν είχε άλλη επιλογή. Η ίδια που μπορεί με τα 2 ευρώ την ώρα να πληρώνει μια άλλη γυναίκα να της φυλάει το παιδί.

Η γυναίκα που πουλάει παπούτσια σε κατάστημα
Είναι αυτή που σπούδασε Φιλοσοφία, Αρχαιολογία, Ιστορία της τέχνης και δεν ξέρω κι εγώ τί άλλο. Που οι γονείς της έβαλαν τριπλή υποθήκη για να σπουδάσει και να βρεί μια καλή δουλειά. Και βρήκε. Σε ένα μαγαζί με παπούτσια στην Ερμού, 400 ευρώ χωρίς ένσημα φυσικά. Της είπαν αν μπεί το ΙΚΑ να κρυφτεί στο μπάνιο. Και δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Έχει ένα μωρό και λίγο μετά τη γέννα, χώρισε. Εσύ θα έλεγες όχι; Ε, ούτε εκείνη είπε. Κι έτσι βάζει πέδιλα και γόβες στα πόδια σου και στα δικά μου, και μας λέει πόσο μας πηγαίνουν κα τί ωραίες που είμαστε κι ελπίζει μια μέρα να κάνει αυτό που ονειρεύτηκε, που σπούδασε που πλήρωσε χωρίς ποτέ να το πληρωθεί.

Η μαμά σου
Ναι η μαμά σου. Εκείνη που σε έκραξε όταν χώρισες, που σου είπε ότι εσύ φταίς και “σου τα’λεγα”, που της κάκιωσες για κανα μήνα. Κι ύστερα άρχισε να σου στέλνει ντομάτες απ’ τη λαική και πάνες για το παιδί. Και μέσα είχε βάλει και 20 ευρώ. Αυτή που σε μάλωσε αλλά σε στήριξε, όπως όταν ήσουν κι εσύ παιδί. Αυτή που δεν φρόντισε ποτέ την εμφάνισή της, που δεν έπαιρνε ούτε μια κρέμα σαν γυναίκα, για να μπορεί να σου δίνει λεφτά για τα εισιτήρια του λεωφορείου. Που δεν την ένοιαζε να πάρει το σούπερ μοντελάκι, αρκεί να έπαιρνες εσύ το Proficiency. Εκείνη που σου το χτυπάει λέγοντας “Εγώ που θυσιάστηκα για σένα” κι εσύ την κράζεις λέγοντας “Επιλογή σου ήταν” αλλά τώρα που έγινες μητέρα, καταλαβαίνεις κι εσύ πως με ένα κουτσό μισθό, υπάρχει πιθανότητα στ’ αλήθεια να “θυσιάζεσαι”.

Η γιαγιά σου
Η γυναίκα που δεν σου χάλαγε χατίρι, που μάλωνε με τη μητέρα σου για χάρη σου. Η γυναίκα που σε άφηνε η μητέρα σου, για να πάει για δουλειά επειδή δεν εμπιστευόταν καμία άλλη.Και είχε δίκιο, κανείς δεν σε αγαπούσε όπως η γιαγιά σου. Σου έλεγε ιστορίες για κακούς λύκους και βασιλοπούλες κι όταν μεγάλωσες, σου έλεγε ιστορίες για κακούς άντρες και πονηρές φιλενάδες. Η γυναίκα που από τα χρόνια την πέθαινε η μέση της κι όμως έλεγε “Φέρε μου το παιδί, μην το πας άρρωστο στο σταθμό”.  Αυτή που σου έβαζε στις χούφτες φρούτα, ξηρούς καρπούς και κατοστάρικα και κλείνοντας τα μάτια της, ήθελε να δεί μόνο εσένα.

Η γυναίκα που φέρνει τους καφέδες
Άνοιξε ένα μαγαζί με τον άντρα της και με τη κρίση δεν πήγε καλά και το έκλεισαν. Στη πορεία έμεινε χήρα και έπρεπε να δουλέψει, με δυο παιδιά στο Λύκειο, δεν είχε άλλη επιλογή. Έπιασε δουλειά ως ντελίβερι στη καφετέρια της γωνίας. Είναι στις παραδόσεις είναι και στα τηλέφωνα καμιά φορά. Παίρνεις κάθε πρωί και σε καταλαβαίνει από τη φωνή “Έλα Μαρία μου καλημέρα. Μέτριο με λίγο γάλα;” σου λέει, σχεδόν ακούραστη. Κάθε μέρα μελίσσι, πέρα δώθε, πάνω κάτω μέσα έξω μέχρι το απόγευμα με το βαλιτσάκι της στον ώμο γεμάτο καφέδες και τόστ. Άλλες φορές αργεί, τη βλέπεις να ξεφυσάει “Συγγνώμη γίνεται χαμός σήμερα” σου λέει απολογητικά, φοβάται μην πεί τίποτα κανένας πελάτης και τη διώξουν. Έχει δύο παιδιά στο Λύκειο.

H γυναίκα του σπιτιού με το φωτάκι
Δεν έβρισκε δουλειά πουθενά και είχε ανάγκη τα λεφτά. Κάποιος της είπε πως μπορεί να τα βγάλει εύκολα και είπε να το κάνει μια φορά. Και η μία φορά έγιναν δύο και πέρασαν έτσι τρία χρόνια. Είναι δηλωμένη όπως λέει, καθαρή. Πάνω απ’ το σώμα της έχει περάσει κάθε άντρας, παντρεμένος, ανύπαντρος, χωρισμένος, Έλληνας, αλλοδαπός, πλούσιος, φτωχός. Όλοι κουβαλάνε μια ιστορία και την ξεφορτώνουν στο κορμί της. Θέλει να ξεφύγει αλλά όλο το αναβάλλει. Δεν μπορεί να ζήσει με 400 ευρώ, δεν έχει γονείς δεν έχει κανέναν. Έχει μόνο τα άλλα κορίτσια του σπιτιού και το φωτάκι, αυτό το στίγμα που καλύπτει την αλήθεια. Την αλήθεια ότι η πόρνη είναι μόνο στη ψυχή. Αλλά αυτό το ξέρει μόνο εκείνη.

Εσύ
Ναι εσύ. Η μαμά, η σύζυγος, η πρώην σύζυγος, η εργαζόμενη, η επόμενη. Εσύ που τα κάνεις όλα για όλους και ελάχιστοι κάνουν για σένα. Εσύ που έχεις λύση για όλα, δύναμη για άλλα τόσα, που κουβαλάς παιδί, τσάντα, κινητό και 3 τσάντες σούπερ μάρκετ όλα σε ένα χέρι. Εσύ που είσαι ικανή να αλλάξεις τον κόσμο και τον κόσμο σου. Χρόνια σου πολλά!