Γιατί ο γάμος είναι καλύτερος τη δεύτερη φορά

Γιατί ο γάμος είναι καλύτερος τη δεύτερη φορά

Σύμφωνα με στατιστικές, τα δύο τρίτα των δεύτερων γάμων καταλήγουν σε διαζύγιο και παίζουν ρόλο πολλοί παράγοντες γι’ αυτό. Οι οικογενειακοί δεσμοί είναι λιγότερο δυνατοί. Τα παιδιά τείνουν να είναι πιο ανεξάρτητα από μικρή ηλικία οπότε η προοπτική να μείνει κανείς μαζί με τον σύζυγό του για χάρη των παιδιών, ολοένα και χάνεται. Τα «φαντάσματα» του/της πρώην συζύγου, συνήθως στοιχειώνουν τον νέο γάμο και σε μερικές περιπτώσεις, ο ένας ή και οι δύο έκαναν καινούρια σχέση και ξαναπαντρεύτηκαν πρίν πραγματικά ξεπεράσουν το διαζύγιο και λύσουν τα θέματα με τον εαυτό τους. Και φυσικά όταν έχεις επιβιώσει ήδη από ένα διαζύγιο γιατί να μην επιβιώσεις και από ένα δεύτερο;

Αυτά είναι όσα υποστηρίζουν οι στατιστικές, ότι δηλαδή, ο δεύτερος γάμος έχει περισσότερες πιθανότητες να διαλυθεί. Εμένα όμως δεν με νοιάζουν τα νούμερα και επειδή είμαι ξαναπαντρεμένη και περνάω πολύ καλά μέσα στον γάμο μου εδώ και χρόνια, θα σας πω όλους τους λόγους που ο δεύτερος γύρος είναι καλύτερος!

Κάθε μέρα σαν να΄ναι η τελευταία
Στον πρώτο μου γάμο, έπαιρνα τον άντρα μου σαν δεδομένο. Ήταν πάντα εκεί και υπέθετα ότι θα ήταν και για πάντα εκεί. Δεν ήταν ότι του συμπεριφερόμουν άσχημα ή παραμελούσα τον γάμο μας, απλώς δεν καταλάβαινα πόσο εύθραυστες είναι οι σχέσεις των ανθρώπων. Τώρα ξέρω ότι στο γάμο δεν υπάρχουν εγγυήσεις γι’ αυτό και όταν ξαναπαντρεύτηκα, άρχισα να εκτιμώ κάθε μας μέρα μαζί, σαν να ήταν η τελευταία. Μόνο όταν γνωρίζεις ότι κάτι μπορεί ανα πάσα στιγμή να τελειώσει, είσαι σε θέση να το εκτιμήσεις. Και όταν αξιολογείς κάτι, έχεις περισσότερες πιθανότητες να το θρέψεις και όσο θρέφεις κάτι, τόσες περισσότερες πιθανότητες έχεις να το κρατήσεις ζωντανό.

Μεγαλύτερη σοφία και εμπειρία
Το τέλος του γάμου είναι μια στιγμή γεμάτη μαθήματα. Σκληρά μαθήματα αλλά χρήσιμα. Δεν είναι ασυνήθιστο να φέρνει κανείς μαζί του σε κάθε γάμο, τα κατάλοιπα της παιδικής του ηλικίας. Δεν είναι ασυνήθιστο για κάποιον/α να επιλέγει έναν/μία σύζυγο που του/της θυμίζει τον πατέρα ή τη μητέρα του/της. Το διαζύγιο είναι ένα τεράστιο εγερτήριο από όλες αυτές τις αυτόματες φωνές και συμπεριφορές. Είναι λοιπόν ώρα να γιατρευτείτε από τις παλιές πληγές παρά να τις επαναλάβετε και για μένα αυτό σημαίνει, να αντιμετωπίζει κανείς τους φόβους εγκατάλειψης που μπορεί να βιώνει και να αναγνωρίζει (ή να αλλάζει) τις συμπεριφορές αυτές που θα μπορούσαν να τον/την οδηγήσουν στο διαζύγιο. Όπως σε κάθε καινούρια σχέση, η σοφία και η εμπειρία είναι το μεγάλο ατού στο δεύτερο γάμο.

Ανεξαρτησία
Με τον πρώτο μου σύζυγο, ενηλικιωθήκαμε μαζί και μαζί ανακαλύψαμε τις αλλαγές της ζωής. Πηγαίναμε παντού μαζί, ποτέ δεν βγήκαμε χωριστά και μέχρι και για τρέξιμο, πηγαίναμε μαζί.
Τα πράγματα σήμερα είναι διαφορετικά. Ο τωρινός μου σύζυγος κι εγώ είμαστε εντελώς ανεξάρτητοι από πρίν γνωριστούμε. Έχουμε τη δική μας κοινή ζωή αλλά έχει και ο καθένας ξεχωριστά τη δική του ζωή και τις δικές του φιλίες. Ο δεύτερος γάμος συνήθως περιλαμβάνει συζύγους  μεγαλύτερους σε ηλικία, ανθρώπους που έχουν ήδη μάθει να είναι ανεξάρτητοι καθώς ζούσαν μόνοι τους για αρκετό διάστημα ή και χρόνια. Επομένως είναι λιγότερο πιθανό ένας δεύτερος γάμος να «καταπιεί» έναν άνθρωπο που έχει μάθει να στηρίζεται στα πόδια του.

Ακούω και βλέπω
Γνώριζα τον πρώην σύζυγό μου απ’ όταν ήμασταν έφηβοι. Νόμιζα ότι ήξερα τα πάντα γι΄αυτόν και δεν πρόσεξα ότι ο άνθρωπος που είχε γίνει, δεν ήταν πια αυτός που ήξερα και είχα παντρευτεί.  Σήμερα, ξέρω πως η γνωριμία με κάποιον είναι μια διαδικασία χωρίς αρχή και τέλος. Κάθε μέρα, κάθε εβδομάδα, συζητάμε και κάτι καινούριο, βλέπω καινούριες αντιδράσεις και συμπεριφορές, ακούω καινούριες απόψεις. Ή τουλάχιστον, τις προσέχω περισσότερο και τις αξιολογώ καλύτερα. Διότι δεν ξέρω τι θα πεί, οπότε τον ακούω. Δεν έχω προσδοκίες για όσα θα δω, οπότε βλέπω.

Αποζημίωση για όσα πέρασα
Ο πρώτος μου γάμος ήταν σαν ένα απροσδόκητο συμπέρασμα σε μια καλή σχέση. Αυτός ο γάμος είναι για μένα μια νίκη μετά από μάχες ετών. Ένα τρόπαιο που κέρδισα μετά από πολλούς αγώνες. Η εμπιστοσύνη ως αποζημίωση στη προδοσία και η γαλήνη ως αποζημίωση στον πόνο.

Δεν ξεχνάς από που ξεκίνησες
Ο οποιοσδήποτε έχει επιβιώσει από τον θάνατο ενός γάμου, είναι δίγλωσσος. Μιλάει τη γλώσσα της αγάπης και της απώλειας και δεν ξεχνάει ποτέ την αγωνία που ένιωσε όταν χώριζε, γι’ αυτό και είναι ευγνώμων κάθε μέρα κάθε λεπτό. Το διαζύγιο έχει έναν τρόπο να σε βάζει να τα λαμβάνεις όλα υπόψιν και να σε βοηθάει να εστιάζεις σε αυτό που πραγματικά μετράει. Και αυτό που μετράει για μένα δεν είναι ότι τα δύο τρίτα των δεύτερων γάμων οδηγούν στο διαζύγιο. Αυτό που μετράει, είναι ότι είμαι διατεθειμένη να δουλέψω και να κάνω τον γάμο μου ευτυχισμένο και δυνατό, για να μην οδηγηθώ σε ένα δεύτερο διαζύγιο ,όχι εξαιτίας των στατιστικών, αλλά των δικών μου χειρισμών!

Πηγή: Huffingtonpost.com