Βγάλε τα παπούτσια σου+ βάλε τη τσάντα στο δωμάτιό σου+ μάζεψε τα παιχνίδια σου=100 φορές τη μέρα!

-Γιώργο βγάλε τα παπούτσια σου (40 φορές).
-Γιώργο βάλε τη τσάντα στο δωμάτιό σου (50 φορές).
-Γιώργο, μάζεψε τα παιχνίδια σου (100 φορές).

Σύνολο 190 φορές, δηλαδή τρώω-τουλάχιστον- μισή ώρα κάθε μέρα από τη ζωή μου, με τη πίεση να πιάνει το 25, για να λέω στο παιδί τα αυτονόητα και φυσικά να μην με ακούει. Κι όταν δεν μ’ ακούει, περνάω σε πιο σκληροπυρηνικές μεθόδους του τύπου “Αν δεν κάνεις αυτό δεν έχει βόλτα/ δεν έχει παγωτό/ δεν θα πάμε στο πάρτι”. Καμιά φορά αποδίδει, τις περισσότερες όμως όχι. Κι όταν δεν αποδίδει ούτε αυτό, μπήγω τις φωνές. Ντρέπομαι που το λέω, αλλά άνθρωπος είμαι και εγώ, σκληρά εργαζόμενος και δεν αντέχω πάντα. Αλλά το παιδί μου έχει δίκιο, δεν φταίει εκείνο που δεν ακούει. Εγώ φταίω. Γιατί; Γιατί δεν έχω τον τρόπο. Αν εσένα ερχόταν κάποιος και σου έλεγε “Κάνε αυτό, κάνε εκείνο” κι επειδή εσύ αρνιόσουν να το κάνεις, άρχιζε να σε εκβιάζει ή να σου φωνάζει, θα απέδιδες το ίδιο με το να σου ζητούσε τα ίδια πράγματα, με άλλο τρόπο;

Όλοι οι γονείς τραβάμε αυτό το ζόρι, επιτρέψατέ μου όμως, να το θεωρώ ένα σκαλί πιο δύσκολο για τον μόνο γονιό. Γιατί δεν έχει πλάι του κάποιον ενήλικα να τον βοηθήσει να βάλει όρια εκεί που δεν υπάρχουν, πρέπει να το κάνει μόνος του. Γιατί δεν έχει κανέναν να πάρει το παιδί μια βόλτα και να λειτουργήσει με καθαρό μυαλό. Γιατί όταν πάνω στις πλάτες σου κάθονται δουλειά, σπίτι, παιδί, λογαριασμοί και δεν υπάρχει κανένας να τα μοιραστείς, εύκολα χάνεται το μέτρο. Και όταν χάνεται το μέτρο, το παιδί όχι μόνο αρνείται να σε ακούσει, αλλά αρνείται και να σου μιλήσει, από φόβο πως θα του συμπεριφερθείς με τον ίδιο τρόπο όπως όταν δεν σε ακούει. Κάπως έτσι καταλήγεις να έχεις σπίτι σου ένα παιδί, ανυπάκουο στη καλύτερη και άβουλο στη χειρότερη. Ένα τέτοιο παιδί θες; Δεν θες…

Τα βράδια λοιπόν που βάζω τον μικρό για ύπνο, κλείνω υπολογιστή και διαβάζω τη βίβλο. Φυσικά όχι τη βίβλό που νομίζετε, αλλά τη βίβλο των γονιών. Πιο συγκεκριμένα, φίλες μαμάδες από το σχολείο του παιδιού, μου πρότειναν το βιβλίο “Πώς να μιλάτε στα παιδιά ώστε να σας ακούν και πώς να τα ακούτε ώστε να σας μιλούν” το οποίο έγινε best seller και κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πατάκη.

Το βιβλίο αυτό έχει βοηθήσει (κυριολεκτικά) εκατομμύρια γονείς να είναι περισσότερο αποτελεσματικοί στην επικοινωνία με τα παιδιά τους και μαζί, λιγότερο σκληροί με τον εαυτό τους.  Η προσέγγιση των βραβευμένων συγγραφέων Αντέλ Φέιμπερ και Ιλέιν Μάζλις βασίζεται από τη μια στον ρεαλισμό και από την άλλη στον αμοιβαίο σεβασμό, εξασφαλίζοντας μια ποιοτικότερη και λιγότερο αγχωτική επικοινωνία μεταξύ γονιού και παιδιού.

Οι μέθοδοι επικοινωνίας επεξηγούνται μέσα από διαλόγους που απεικονίζονται με κόμικς. Έτσι ο αναγνώστης διδάσκεται νέες επικοινωνιακές δεξιότητες και παράλληλα τις βλέπει να εφαρμόζονται στην πράξη. Μέσα από την ανάγνωση του βιβλίου μπορείτε κι εσείς να ανακαλύψετε νέους αποτελεσματικούς τρόπους για την επίλυση συνηθισμένων προβλημάτων, όπως:

– Να αντιμετωπίζετε με επιτυχία τα αρνητικά συναισθήματα του παιδιού σας (αναστάτωση, απογοήτευση, θυμό κτλ. 
– Να εκφράζετε τον θυμό σας χωρίς να στενοχωρείτε κανέναν .
– Να κερδίζετε τη συνεργασία του παιδιού σας.
– Να θέτετε σαφή όρια χωρίς να χάνετε την καλή σας διάθεση.
– Να χρησιμοποιείτε εναλλακτικές λύσεις αντί για την τιμωρία.
– Να επιλύετε με ειρηνικό τρόπο τυχόν περιστατικά οικογενειακών συγκρούσεων.

Όταν για πολύ συγκεκριμένους λόγους, δεν μπορείς να έχεις συνοδοιπόρο στο μεγάλωμα του παιδιού σου, καταφεύγεις σε άλλα μέσα. Το βιβλίο είναι ένα μέσο που κουμπώνει στην ανάγκη μας να γίνουμε καλύτεροι γονείς. Με σύντροφο ή χωρίς.

*Το παραπάνω άρθρο, αποτελεί κομμάτι της συνεργασίας μας, με τις Εκδόσεις “Πατάκη”. Στο Singleparent.gr, διαλέγουμε τις εταιρίες που συνεργαζόμαστε με σεβασμό στην εμπιστοσύνη σας, και χρησιμοποιούμε τη φωνή μας, μόνο για πράγματα που μας αρέσουν και θεωρούμε ότι έχουν κάτι να σας προσφέρουν.

Σύνταξη-Επιμέλεια κειμένου: Κυριακή Χαριτάκη
Photo Credit (non product): Singleparent.gr
©Singleparent.gr copyright | All rights reserved