fbpx

Το παιδί μου, με χτυπάει!

| 11 Νοεμβρίου 2013
ADVERTISEMENT

«Η κόρη μου έχει αρχίσει να με χτυπάει όταν δεν γίνεται το δικό της. Είναι 6 ετών και είναι αρκετά δυνατή ώστε να με πονάει. Δεν ξέρω τι να κάνω. Δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι που μπορώ να κάνω»

Είμαι χαρούμενη που μου γράφετε ότι η κόρη σας είναι 6 και όχι 16. Έχω δουλέψει με πολλούς γονείς μέχρι στιγμής που ζούν τόσο πολύ με το φόβο ότι τα έφηβα παιδιά τους θα τους βαρέσουν άσχημα, που τους είναι αδύνατον να συνυπάρχουν. Υπάρχει όμως τρόπος να βάλετε τέλος στην επιθετικότητα της κόρης, ακολουθώντας τις παρακάτω συμβουλές:


ADVERTISEMENT

Ξεκαθαρίστε ότι το σπίτι σας δεν είναι τόπος βίας

Το να πείτε «Μη χτυπάς» σε ένα παιδί που χτυπάει, δεν βγάζει καθόλου νόημα. Στη πραγματικότητα, απλώς σας κάνει να νιώθετε λιγότερο αποτελεσματική και περισσότερο φορτισμένη. Εάν το «Μη χτυπάς» ήταν αλήθεια, απλά δεν θα χτυπούσε!

Έχω δουλέψει με πολλούς γονείς που τα παιδιά τους, τους επιτίθενταν σωματικά και το σύνηθες ήταν οι γονείς να παρακαλάνε το παιδί να σταματήσει αντί να δηλώσουν με σταθερή φωνή ότι ο θυμός είναι αποδεκτός, το ξύλο όχι. Όταν λοιπόν ηρεμήσει, πείτε της με αποφασιστικότητα «Ξέρω ότι έχεις θυμώσει και θα σε βοηθήσω να ηρεμήσεις χωρίς να χρειάζεται να πονέσεις κάποιον. Ηρεμήσεις αλλά το ξύλο στη μαμά δεν επιτρέπεται»

Βεβαιωθείτε ότι το παιδί είναι ξεκούραστο και ταισμένο

Μήπως πεινάει; Μήπως είναι κουρασμένη; Το παιδί που ξεσπάει συνήθως δεν έχει ενέργεια. Μήπως αντιδρά έτσι πρίν το δείπνο; Δώστε της μια μπάρα δημητριακών λίγο πρίν φάτε. Μήπως αντιδρά έτσι πρίν πέσει για ύπνο; Μάλλον πρέπει να τη βάζετε για ύπνο νωρίτερα από το συνθηισμένο ώστε να μην είναι υπερβολικά κουρασμένη. Πολλοί γονείς προκειμένου να ηρεμήσουν το παιδί, του δίνουν γλυκά. Εσείς προσπαθήστε να του δίνετε υγιεινά σνάκ.


ADVERTISEMENT

Σιγουρευτείτε ότι δεν της λείπει η προσοχή σας
Σιγουρευτείτε ότι μέσα στην ημέρα, δίνετε στο παιδί σας έστω και μικρές δόσεις προσοχής όπως ένα χαμόγελο ή μια αγκαλιά. Αν όλες σας οι αντιδράσεις αφορούν μόνο τις υποχρεώσεις του παιδιού (π.χ. «Έπλυνες τα χέρια σου;» ή «Έκανες τις ασκήσεις σου;») τότε του στερείτε τη γνώση ότι το αγαπάτε και το φροντίζετε.Τα παιδιά που αισθάνονται ότι ο γονιός είναι κοντά τους, κάνουν ό,τι καλύτερο για να τον ευχαριστήσουν.

Όταν η συμπεριφορά του παιδιού ξεφεύγει, περιορίστε τις λέξεις σας
Δεν υπάρχουν μαγικές λέξεις που μπορείτε να πείτε όταν το παιδί σας εκτροχιάζεται. Από τη στιγμή που χάνει τον έλεγχο θα είναι αδύνατον να την ηρεμήσετε μέχρι να κοπάσουν από μόνα τους, τα συναισθήματά σας. Το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε είναι να προσπαθήσετε να τη συγκρατήσετε και να κρατήσετε και τις δυο σας ασφαλείς.

 

Εντοπίστε την πληγή που πυροδοτεί την επιθετικότητά της
Ένα θυμωμένος παιδί συνήθως είναι ένα πληγωμένο παιδί. Οι πληγωμένοι άνθρωποι, πληγώνουν. Βρείτε χρόνο και χώρο με την κόρη σας ώστε να βρείτε μαζί τι είναι αυτό που πυροδοτεί τα ξεσπάσματά της. Ζητήστε της να σας πεί την αλήθεια, ποιός δηλαδή νομίζει εκείνη ότι είναι ο λόγος που ξεσπά και ακούστε τη χωρίς να τη διακόψετε ή να τη συμβουλέψετε. Για παράδειγμα πείτε της «Μωρό μου, σήμερα το πρωί θύμωσες πολύ με τη μαμά όταν σου είπε ότι έπρεπε να βάλεις αθλητικά αντί για μπαλαρίνες το πρωί επειδή είχατε γυμναστική. Πες μου, πώς σου φάνηκε όταν ήθελες τόσο πολύ να βάλεις τις μπαλαρίνες και σου είπα όχι;».

Μόλις σας πεί πως ένιωσε, ακολουθήστε την τακτική των τριών «Ναι» δηαδη πείτε της «Νόμιζες ότι οι μπαλαρίνες σου θα ταίριαζαν πολύ με το κολάν σου και η Ελένη φορούσε τις δικές της οπότε δεν ήταν δίκαιο που εγώ δεν σε άφησα. Μερικές φορές μπορεί να νιώθεις ότι η μαμά σχεδόν πάντα, σε κάνει να κάνεις πράγματα που δεν θέλεις». Αυτή η στάση θα σας βοηθήσει να μάθετε ακριβώς τι την ενοχλεί και έτσι να τη βοηθήσετε να το βγάλει από μέσα της, να κλάψει ή να σας μιλήσει για τις ανασφάλειες που της έχουν προκαλέσει διάφορα γεγονότα όπως π.χ. προβλήματα με φίλες της στο σχολείο.

Διδάξτε της επιμέλεια
Πρόσφατα συμμετείχα σε ένα συνέδριο όπου διάφοροι εισηγητές μιλούσαν για το πώς δούλευαν με τα παιδιά μέσω της θεραπείας της επιμέλειας. Ένας από τους εισηγητές, μίλησε για τη προφανή μείωση της επιθετικότητας παιδιών που συμμετείχαν σε ασκήσεις επιμέλειας ειδικές για παιδιά σε διάφορα σχολικά προγράμματα που επέβλεπε. Όλα αυτά τα προγράμματα απέδειξαν πως ακόμη και τα πιο νευρικα ή ανήσυχα παιδιά, είναι ικανά να εστιάσουν στις αργές και ήσυχες αναπνοές για λίγα λεπτά, μερικές φορές κουνώντας ένα λούτρινο ζωάκι στην αγκαλιά τους, ώστε να τα βοηθήσει να διαχειριστούν καλύτερα το θυμό και την επιθετικότητα.

Γίνετε εσείς ο καπετάνιος του πλοίου που χρειάζεται η κόρη σας ώστε να τη βοηθήσετε να χειριστεί τα έντονα συναισθήματα που την οδηγούν να ξεσπά επάνω σας και να σταματήσετε και οι δύο να πληγώνεστε!

Susan Stiffelman
Ψυχολόγος
Πηγή: http://www.huffingtonpost.com/

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ