fbpx

Τα παιδιά του συντρόφου μου επηρεάζονται αρνητικά από την μητέρα τους για μένα. Τί να κάνω;

| 8 Φεβρουαρίου 2016
ADVERTISEMENT

“Η ώρα είναι 15:13 το μεσημέρι. Μετά από μια ακόμα συζήτηση με τον σύντροφο μου νιώθω να έχω πάρει τις αποφάσεις μου αλλά για μένα η χειρότερη αμάθεια είναι η ημιμάθεια για αυτό και θέλω την συμβουλή κάποιου ειδικού στο ζήτημα μιας και δε θέλω να κάνω πράγματα που ίσως φέρουν αντίθετα αποτελέσματα.

Ο σύντροφος μου έχει 2 παιδιά από τον προηγούμενο γάμο του . Είμαστε μαζί 3 χρόνια. Προς αποφυγή παρεξηγήσεων να σας πω ότι δεν έχω καμία απολύτως σχέση με το διαζύγιο. Γνωριστήκαμε τελείως τυχαία. Το πρόβλημα μου στην δεδομένη στιγμή είναι ότι η μητέρα τους λέει διαρκώς στα παιδιά ότι είμαι άσχημη και άλλα τέτοια άσχετα πράγματα με αποτέλεσμα να έρχονται πλέον και να μου συμπεριφέρονται με απαξιωτικό τρόπο.


ADVERTISEMENT

Γιατί πλέον θεωρούν μειονέκτημα το ότι δεν είμαι η απόλυτη θεά. Κάποτε αναγνώριζαν όλα όσα έκανα για εκείνα, πλέον όμως (το λένε και τα ίδια) έχουν επηρεαστεί πολύ και δε μπορούμε να ξαναβρούμε πραγματικές ισορροπίες.

Αυτό που σκέφτομαι είναι να συζητήσω μαζί τους, να τους εξηγήσω ότι τα αγαπάω πολύ αλλά ότι καλό θα ήταν να σταματήσω να τις κρατάω εγώ (γιατί αυτό συμβαίνει, ότι πρόβλημα και να έχει η μητέρα τα στέλνει στο σπίτι μου και πολλές φορές τις πάω εγώ σχολείο). Και αν νιώσουν ότι με χρειάζονται τότε θα γυρίσουν από μόνα τους σε εμένα.

Τι λέτε; Να το κάνω; Να σταματήσω δηλαδή να τις κρατάω σπίτι μου και απλά να βγαίνουμε μια τυπική βόλτα η να κάνω υπομονή; Σας παρακαλώ βοηθήστε με γιατί δεν αντέχω να ξέρω ότι δε θέλουν να είναι μαζί μου και εμείς να κλείνουμε τα μάτια. Θέλω να είναι εκεί που αγαπάνε και όχι εκεί που βολεύει τους γονείς. Τι να κάνω;”


ADVERTISEMENT

Απαντά η ψυχολόγος κυρία Γιούλη Μπαλίκου

Κατανοώ απόλυτα τη δυσκολία της θέσης σας.

Αρχικά θα σας πρότεινα να απεμπλακείτε από τη “σχέση” που έχει δημιουργηθεί με την μητέρα των παιδιών.

Τα παιδιά έχουν εμπλακεί σε ένα παιχνίδι ανταγωνισμού που δε είναι καν δικό τους. Μη προσπαθείτε να κάνετε κάτι απλά και μόνο για να πιεστεί ίσως η μητέρα να αλλάξει στάση. Προσπαθήστε λοιπόν να της δώσετε το μήνυμα που θέλετε άμεσα και όχι μέσω των παιδιών. Το πρόβλημα προκύπτει από τη στάση που κρατάει η μητέρα των παιδιών απέναντι σας και όχι από τα παιδιά τα οποία απλά “μεταφέρουν” κάποιο πιθανό θυμό της μητέρας τους. Μιλήστε λοιπόν άμεσα με την ίδια και τον σύντροφο σας για μια κοινή αντιμετώπιση των παιδιών. Στην ανατροφή των παιδιών καλό θα ήταν να είστε όλοι συνοδοιπόροι και όχι να αναλώνεστε σε ανταγωνιστικές συμπεριφορές που έχουν άμεσο αρνητικό αντίκτυπο στα παιδιά.

Εφόσον μπορέσετε να βρείτε την καλύτερη δυνατή επικοινωνία, επικοινωνήστε και με τα παιδιά ώστε να αναγνωρίσετε τις ανάγκες τους και να τους δοθεί ο απαιτούμενος ρόλος και συμμετοχή στην κοινή σας ζωή. Έχουν φυσικά και τα παιδιά λόγο και οφείλετε να αναγνωρίσετε και τις δικές τους ανάγκες και τα δικά τους συναισθήματα. Όλοι μαζί λοιπόν θα καθορίσετε αυτό που σας ταιριάζει για μία ομαλή συμβίωση.

Τέλος θα σας πρότεινα ίσως να δείτε λίγο το θέμα του τρόπου αντιμετώπισης της εμφάνισης σας. Δείτε λίγο μήπως εσάς σας ενοχλεί κάτι και αναζητήστε τρόπους ενίσχυσης της αυτοπεποίθησης σας.

Να είστε καλά,

Γιούλη Μπαλίκου
Υποψήφια Διδάκτωρ Ψυχολογίας ΕΚΠΑ
Email: psychologiapaidiou@gmail.com
Web: http://psychologiapaidiou.blogspot.gr/

Μπορείς κι εσύ να υποβάλλεις το ερώτημά σου, στους ειδικούς του Singleparent.gr εδώ ενώ καλό είναι προηγουμένως να ρίξεις μια ματιά στο νέο μας ευρετήριο εδώ, γιατί υπάρχει πιθανότητα να έχει ήδη απαντηθεί!

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ