5 λόγοι που τα παιδιά του φίλου σου δεν θέλουν σχέσεις μαζί σου

Μια από τις μεγαλύτερες και πιο συνηθισμένες διαμάχες ανάμεσα σε ένα ζευγάρι είναι όταν τα παιδιά του φίλου (ή τα παιδιά της φίλης σου) δεν θέλουν να έχουν καμία σχέση μαζί σου.

Πριν από μερικά χρόνια ήμουν σε σχέση με έναν χωρισμένο και η 13χρονη κόρη του όχι μόνο αρνιόταν να με συναντήσει, αλλά δεν παραδεχόταν καν ότι υπάρχω. Θυμάμαι ότι ήμουν τόσο θυμωμένη με αυτή την κατάσταση (όσο θυμωμένη και απογοητευμένη μπορείς να είσαι με ένα 13χρονο, που χώρισαν οι δικοί του). Μια δυσαρέσκεια, για να το πούμε πιο σωστά, υπήρχε. Θυμάμαι να λέω σε μια φίλη μια φορά: “Το μικρό κακομαθημένο πρέπει σιγά σιγά να το χωνέψει!”. Το ζήτημα αυτό προκάλεσε πολλές τριβές και καυγάδες στη σχέση μου με τον πατέρα της.

Όταν τελικά συμφώνησε να με συναντήσει, κυριολεκτώ ότι ετοιμαζόμουν 2 ολόκληρες ώρες. Άλλαξα μπλούζα 14 φορές, παντελόνι άλλες τόσες, ήμουν νευρική και φοβόμουν να συναντήσω αυτό το παιδί περισσότερο από οτιδήποτε άλλο στη ζωή μου.

Και τώρα στο σήμερα. Έχει περάσει σε κάποια σχολή μακριά από την Αθήνα. Με τον πατέρα της έχω χωρίσει, αλλά μαζί της έχω μια πολύ καλή σχέση και τη θεωρώ και με θεωρεί φίλη της. Την αγαπώ και με αγαπάει.

Πλέον καταλαβαίνω ότι η άρνησή της να με γνωρίσει δεν ήταν κάτι το προσωπικό. Δεν της είχα κάνει κάτι για να μη θέλει να με γνωρίσει. Ήταν άλλοι οι παράγοντες που την είχαν πεισμώσει και δεν ήθελε καμία παρτίδα μαζί μου.

Η ψυχολόγος μου, μου είπε πολλοί από τους πελάτες της είναι άντρες και γυναίκες, που τα παιδιά του φίλου ή της φίλης τους προκαλούν συχνά εντάσεις στη σχέση τους επειδή δεν θέλουν να έχουν καμία σχέση με τη νέα «αγάπη» του μπαμπά (ή της μαμάς).

Εάν το καλοσκεφτείς, το βασικό μειονέκτημα της μη γνωριμίας με τα παιδιά του/της συντρόφου σου είναι ότι σε κρατά κάπως περιορισμένο/η και μπορείς να συναντηθείς με τη σχέση σου μόνο όταν τα παιδιά είναι με τον/την πρώην σύζυγο ή έχουν κανονίσει κάτι με τις παρέες τους.

Επιπλέον, άντρες και γυναίκες σε μια τέτοια κατάσταση τείνουν να αισθάνονται συνεχώς απογοητευμένοι. Σκέφτονται: «Τα παιδιά του/της δεν με συμπαθούν». Μακάρι να ήξερες πόσο λάθος κάνεις. Διάβασε παρακάτω τους πραγματικούς λόγους για τους οποίους τα παιδιά του φίλου σου δεν θέλουν να σε συναντήσουν (ή να παραδεχτούν ότι υπάρχεις):

1. Ελπίζουν ότι οι γονείς τους θα τα ξαναβρούν

Ανεξάρτητα από το πόσο μεγάλα είναι τα παιδιά (και 40 χρονών να είναι), δεν χάνουν ποτέ την ελπίδα ότι οι γονείς τους θα τα ξαναβρούν.

2. Μπορεί να σκέφτονται «Όλες οι γυναίκες είναι ίδιες» ή «Όλοι οι άνδρες είναι ίδιοι»

Αυτό θα μπορούσε να συμβεί αν τα παιδιά ζούσαν στο σπίτι άσχημες καταστάσεις. Για παράδειγμα, ας πούμε ότι μια γυναίκα εγκατέλειψε το σύζυγό της επειδή ήταν βίαιος. Γιατί τα παιδιά να θέλουν να γνωρίσουν το νέο της φίλο; Άντρας είναι και θα κάνει τα ίδια. Σάμπως γνώρισαν άλλο πρότυπο; Με άλλα λόγια, ο πατέρας τους έχει δώσει ένα λόγο να πιστεύουν ότι όλοι οι άντρες είναι βίαιοι. Έτσι, ακόμα κι αν είσαι ο καλύτερος άνθρωπος στον κόσμο, δεν θέλει και πολύ να σου κολλήσουν την ταμπέλα και να σε βάλουν στο ίδιο σακί με τους άλλους.

3. Μπορεί να αισθάνονται φόβο και ανασφάλεια

Είσαι αυτό που λέμε στην «απέξω» και δεν μπορείς να καταλάβεις πόσο μεγάλο φόβο και ανασφάλεια μπορεί να νιώθει ένα παιδί ειδικά με κάποιον/α που περνάει τόσο πολύ χρόνο με τη μαμά ή το μπαμπά του! Σκέψου πόσο τρομακτικό είναι για ένα παιδάκι.

4. Μπορεί να θέλουν να προστατεύσουν το μπαμπά ή τη μαμά τους

Στην περίπτωση που η μαμά ή ο μπαμπάς εγκαταλείφτηκαν από τον άλλο γονέα, τα παιδιά μπορεί να φοβούνται μη συμβεί το ίδιο, ότι θα βλάψεις δηλαδή το μπαμπά ή τη μαμά τους, όπως έκανε ο άλλος τους γονιός, γι’ αυτό και θα κρατήσουν μια αμυντική στάση απέναντί σου. Επίσης, το παιδί μπορεί να αισθανθεί ότι αν σε δεχτεί, θα είναι σαν να προδίδει τον άλλο του γονιό.

5. Μπορεί να μη θέλουν να έρθουν κοντά με κάποιον που «σήμερα είναι, αύριο δεν είναι»

Σκέψου το. Οι γονείς τους χώρισαν (όσα χρόνια κι αν έχουν περάσει δεν έχει σημασία για ένα παιδί). Βλέπουν το μπαμπά/τη μαμά μόνο τα Σαββατοκύριακα ή και πιο αραιά. Ή ίσως ο ένας τους γονιός να τα έχει εγκαταλείψει και να μην τον βλέπουν καθόλου. Ποιος τους λέει ότι δεν θα κάνεις κι εσύ το ίδιο;

Το καλύτερο για τα παιδιά που δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα με το διαζύγιο των γονιών τους είναι να επισκεφτούν έναν παιδοψυχολόγο. Τα θέματα είναι πολλά, μαζεμένα και δεν αντιδρούν, ούτε εκφράζονται όλα τα παιδιά το ίδιο. Ειδικά όταν ο γονιός κάνει άλλη σχέση είναι σαν να επιβαρύνει το παιδί με ακόμα περισσότερα προβλήματα απ’ ότι έχει.

Έτσι, αν αρχίσεις να βγαίνεις με έναν άντρα ή μια γυναίκα, που έχει παιδιά από προηγούμενο γάμο, προσπάθησε κι εσύ να ρίξεις νερό στο κρασί σου και να μη βγάζεις από την αρχή αυθαίρετα συμπεράσματα. Αντιμετωπίζουν πολλά και έχουν πολλά ακόμα να αντιμετωπίσουν. Δεν έχει καμία σχέση με εσένα. Δεν γυρίζουν όλα γύρω σου. Κατανοώ ότι τον γνώρισες χωρισμένο και δεν διέλυσες καμία οικογένεια αλλά στα μάτια ενός παιδιού τα πράγματα είναι διαφορετικά απ’ ότι τα βλέπεις εσύ.

Το κλειδί είναι να είσαι υπομονετικός/ή, να δείχνεις κατανόηση και να μην πιέζεις καταστάσεις. Και το πιο σημαντικό; Μην το παίρνεις επί προσωπικού. Εάν είσαι σε μια υγιή και γεμάτη αγάπη σχέση με τη μαμά ή το μπαμπά τους, μόλις συναντηθείτε και γνωριστείτε, θα αγαπηθείτε!