Πώς να μιλήσετε στο παιδί, για το ρατσισμό: Άσπρα και καφέ αυγά!

Όταν πρόσφατα πέρασα από συνέντευξη μια υποψήφια μπέιμπι σίτερ, ρώτησα την τετράχρονη κόρη μου, Chloe, πώς της φάνηκε. «Δεν μου αρέσει το καφετί της δέρμα» απάντησε η κόρη μου, εκφράζοντας την ερώτησή της επιφυλακτικά, όπως κάνει όταν ξέρει ότι με δοκιμάζει.

Ήμουν σοκαρισμένη και τρομοκρατημένη. Δεν είχε αναφερθεί ξανά σε χρώμα του δέρματος, παρόλο που είχε καλούς φίλους διαφόρων εθνικοτήτων, και εγώ αφελώς πίστευα ότι έπασχε από αχρωματοψία. Τώρα, έχοντας να αντιμετωπίσω τον φόβο ότι είχα ακούσια μεγαλώσει έναν μίνι ρατσιστή, τα έκανα μαντάρα. «Δεν είναι πολύ ωραίο αυτό που λες», την μάλωσα. Και μετά, δεν ήμουν σίγουρη τι άλλο να πω, οπότε δεν είπα τίποτα απολύτως.

Είμαι σίγουρη ότι η συμπεριφορά μου περιλαμβάνεται στην λίστα με τα «πώς να ΜΗΝ το χειριστείς». Μιλήσαμε στην Dr. Beverly Tatum, πρόεδρο του γυναικείου κολλεγίου ελευθέρων τεχνών, “Spellman College” και συγγραφέα του «Γιατί όλα τα μαύρα παιδιά κάθονται μαζί στην καφετέρια; Και άλλες συζητήσεις σχετικά με τις φυλές» για να μάθουμε τι πρέπει να πούμε, και πότε.

Μην φοβάστε να το αναφέρετε.
Για πολλούς γονείς, η συζήτηση για τις φυλές είναι όσο δύσκολη όσο αυτή για τις μελισσούλες και τα λουλουδάκια. Η Dr. Tatum αποδίδει αυτή την δυσκολία στην έλλειψη επικοινωνίας σχετικά με τη φυλή στις περισσότερες από τις δικές μας παιδικές ηλικίες. «Υπάρχει μια ανησυχία ότι θα πούμε κάτι λάθος και θα ακουστούμε ρατσιστές, ακόμα και αν δεν είναι αυτή η πρόθεση μας» λέει η Dr. Tatum. «Μερικοί γονείς αφελώς πιστεύουν ότι αν μιλήσουν με τα παιδιά τους για τις φυλές, θα τα κάνουν να τις προσέξουν με τρόπο που δεν τις πρόσεχαν πριν».

Αναζητήστε την κατάλληλη στιγμή για μάθημα.
Δεν είστε σίγουροι πως να ξεκινήσετε την συζήτηση; Το σχόλιο του παιδιού σας σχετικά με το διαφορετικό χρώμα δέρματος, είναι μία εύκολη εισαγωγή. Παιδικά βιβλία που σχολιάζουν φυλετικά ζητήματα είναι επίσης ένας ήπιος πρόλογος. Ή μπορείτε να πιαστείτε από διακριτές αφορμές στην καθημερινή μας ζωή.  «Όταν μαγείρευα με τον γιό μου που είναι 3 ετών, χρησιμοποιήσαμε το τελευταίο λευκό αυγό στο κουτί, και βγάλαμε ένα άλλο κουτί με αυγά, καφέ αυτή τη φορά. Ο γιός μου φυσικά παρατήρησε ότι τα αυγά ήταν διαφορετικού χρώματος και όπως σπάσαμε τα αυγά, του είπα “Ναι- είπα όπως σπάσαμε τα αυγά-αλλά δες , είναι το ίδιο μέσα. Όπως και οι άνθρωποι, έχουν διαφορετικές αποχρώσεις δέρματος, αλλά όλοι είναι το ίδιο από μέσα!”», λέει η Dr. Tatum.

Κάνετε το μήνυμα κατάλληλο για την ηλικία τους.
Σε προσχολικές ηλικίες, χρησιμοποιήστε χειροπιαστά παραδείγματα, όπως αυτό με τα αυγά. Εφόσον ακόμα και τα μικρά παιδιά μπορούν να καταλάβουν πότε κάτι είναι άδικο (πόσες φορές έχουν προσάψει σε εσάς την κατηγορία «δεν είναι δίκαιο!»;) , μπορείτε να τους εξηγήσετε την δουλεία (ή το φυλετικό διαχωρισμό): Η δουλεία συνέβαινε πριν πολύ καιρό, αλλά το να κρατάς τους ανθρώπους αιχμάλωτους και να τους αναγκάζεις να δουλεύουν χωρίς να πληρώνονται είναι άδικο. Οπότε, η δουλεία σταμάτησε, γιατί πολλοί άνθρωποι πίστευαν ότι είναι άδικη, και προσπάθησαν να αλλάξουν τα πράγματα. “Νομίζω ότι είναι σημαντικό να δώσουμε έμφαση στο ότι καμία φυλετική ομάδα δεν αποτελείται μόνο από θύτες ή από θύματα,” επισημαίνει η Dr. Tatum. «Για παράδειγμα, στις ΗΠΑ, υπήρχαν λευκοί εκμεταλλευτές δούλων, αλλά υπήρχαν και λευκοί που πάλευαν και ενάντια στην δουλεία. Οι σκλάβοι ήταν μαύροι, αλλά υπήρχαν και μαύροι που αντιστέκονταν στην κακοποίηση τους, βάζοντας το στα πόδια και βοηθώντας άλλους να δραπετεύσουν. Το να προσφέρουμε παραδείγματα συνεργασίας μεταξύ των ανθρώπων είναι επίσης πολύ σημαντικό!».

Αποδεχτείτε ότι προκατειλλημένα σχόλια μπορεί να προκύψουν -και αυτό δεν σημαίνει ότι το παιδί είναι ρατσιστής. Αν το παιδί κάνει κάποιο αμφίβολο σχόλιο, μην φρικάρετε. «Τα παιδιά συχνά επαναλαμβάνουν αυτά που ακούνε από άλλους, και αυτό δεν σημαίνει απαραιτήτως ότι το παιδί πιστεύει αυτό που είπε» λέει η Dr. Tatum. «Κάνετε ερωτήσεις όπως  “Τι σε κάνει να λές αυτό..;” και με μαλακό τρόπο, θέστε υπό αμφισβήτηση το στερεότυπο, ή τις προκατειλλημένες συμπεριφορές. “Έχω ακούσει να λένε το Χ πράγμα για τους Ψ, αλλά η εμπειρία μου με τους Ψ είναι…”και δώστε ένα παράδειγμα για να αμφισβητήσετε το στερεότυπο».

Το πιο σημαντικό, είναι να είστε υπόδειγμα για το παιδί. «Ο καλύτερος τρόπος να μειώσετε τις προκαταλήψεις ενός παιδιού, είναι να διαμορφώσετε ένα φιλόξενο σπιτικό, δείχνοντας ότι έχετε φίλους από όλα τα κοινωνικά στρώματα και υπόβαθρα» λέει η Dr. Tatum. «Γονείς που έχουν μάθει να ζούν πολυπολιτισμικές ζωές, συνδεόμενοι με ανθρώπους διαφορετικούς από τους ίδιους, είναι πιο πιθανό να έχουν παιδιά που διαμορφώνουν τέτοιες σημαντικές ικανότητες από μικρή ηλικία!».

Πηγή: http://www.parenting.com
Επιμέλεια-μετάφραση: Αφροδίτη Χαριτάκη / Κυριακή Χαριτάκη