Μια συγγνώμη δεν είναι αρκετή: Πως να μάθεις στο παιδί σου να καταλαβαίνει το λάθος του και να απολογείται ειλικρινά!

Ο τρίχρονος γιος μιας φίλης, έχει αρχίσει να αναπτύσσει τις ικανότητες του. Μπορεί από εκεί που είναι ενθουσιασμένος με κάτι, ξαφνικά να είναι πολύ στεναχωρημένος, και μέσα σε δευτερόλεπτα, εκφράζει το θυμό του. Σε μία ανύποπτη στιγμή, ξεκίνησε να τσιρίζει και να κλωτσάει τα παιχνίδια του μέσα στο δωμάτιο. Όταν ηρέμησε, η μαμά του, του ζήτησε ευγενικά να τα μαζέψει.

“Συγνώμη μαμά”, είπε καθώς καθάριζε.

Το παιδί παραδέχτηκε ότι έκανε λάθος και ζήτησε συγγνώμη γι’ αυτό, αλλά μπορεί μια συγγνώμη να αποτρέψει να συμβεί ξανά κάτι παρόμοιο; Τι πρέπει να κάνει ένας γονιός, όταν μια συγνώμη δεν είναι αρκετή;

Οι γονείς συχνά ζητούν από ειδικούς, συμβουλές για τα ξεσπάσματα των παιδιών τους ή για συμπεριφορές που μπορεί να προκαλέσουν ζημιές -είτε σωματικές είτε συναισθηματικές. Σε αυτές τις περιπτώσεις, μια απλή συγγνώμη όχι δεν είναι αρκετή.

Το να καθαρίσεις το δωμάτιο είναι το ένα σκέλος, αλλά όσο μεγαλώνει ένα παιδί, οι “ζημιές” μπορεί να μεγαλώσουν μαζί του. Στην προσπάθεια να αναπτύξουν ικανότητες επίλυσης προβλημάτων για την ενήλικη ζωή τους, τα παιδιά θα πρέπει να κάνουν ένα βήμα μπροστά και να εξηγήσουν τι θα έκαναν διαφορετικά, την επόμενη φορά.

Παρακάτω υπάρχουν 3 τρόποι με τους οποίους μπορείς να μάθεις στο παιδί σου να ζητάει συγνώμη, και να αναπτύξει την ικανότητα να λύνει τα προβλήματα του.

-Πρόσεξε το ” Συγνώμη αλλά…”

Τα παιδιά όπως και οι ενήλικες μπορεί να χρησιμοποιήσουν την συγνώμη σαν ένα τρόπο για να δικαιολογήσουν την συμπεριφορά τους ή για να ρίξουν το φταίξιμο σε κάποιον άλλο. Για παράδειγμα:

” Συγνώμη, αλλά με νευρίασες!”

“Συγνώμη, αλλά εκείνος το ξεκίνησε πρώτος!”

Αν το παιδί σου πέσει σε αυτή τη ρουτίνα, μην δεχτείς την συγνώμη του. Είναι πολύ καλό ότι νιώθει τύψεις, αλλά αυτό όμως είναι το πρώτο βήμα. Αντί να πεί, ” Συγνώμη αλλά…”, θα ήταν πιο αποτελεσματικό να πεί ” Ήταν λάθος, και δεν θα το ξανακάνω”.

Ακούγεται κάπως έτσι: “Ήταν λάθος να σε αποκαλέσω κάπως. Την επόμενη φορά θα φύγω και θα πάρω το χρόνο μου, για να χειριστώ τα συναισθήματα μου”.

Χρειάζεται άσκηση για να αλλάξει το ” Συγνώμη αλλά..” στα παιδιά. Για αρχή, μπορείς να το υποδείξεις όταν κάτι θα συμβεί, και να πείς ότι ήταν λάθος και πως δεν πρέπει να επαναληφθεί, σαν μέρος μιας συζήτησης η οποία έχει συνέπειες, οι οποίες θα πρέπει να διορθώσουν την συμπεριφορά του παιδιού σου.

Μια αποτελεσματική συνέπεια, θα κάνει το παιδί σου πιο υπεύθυνο, και θα του δώσει τα εφόδια που χρειάζονται, για να πάρει μια καλύτερη απόφαση την επόμενη φορά.

-Κάνε αλλαγές, σαν μέρος της συνέπειας.
Το να κάνεις κάποιες αλλαγές σημαίνει απλά ότι προσπαθείς να διορθώσεις το λάθος. Αν ο γιός σου μιλήσει άσχημα στη δασκάλα του, μπορείς να απαιτήσεις να γράψει ένα γράμμα, όπου θα ζητάει συγγνώμη και θα εξηγεί πως θα λειτουργήσει την επόμενη φορά, σε αντίθεση με τις συνέπειες που θα αντιμετωπίσει στο σχολείο.

Αν η συμπεριφορά της κόρης σου έχει σαν αποτέλεσμα να χαλάσει κάτι στο αυτοκίνητο σου, μπορείς να την περιορίσεις ώστε να μην οδηγεί για αρκετό καιρό, και μπορείς να απαιτήσεις να δουλέψει ώστε να πληρώσει για τη ζημιά.

-Δώσε χρόνο.
Τα παιδιά μπορεί να κάνουν πράγματα τα οποία μας πληγώνουν και μας απογοητεύουν – είναι λογικό να νιώθεις θλίψη και οργή όταν κάτι τέτοιο συμβεί. Τα παιδιά δεν είναι πολύ υπομονετικά με τη δυσαρέσκεια που μπορεί να δείχνεις. Μπορεί να ακούσεις πράγματα όπως, ” Σου ζήτησα συγγνώμη, τι άλλο θες να ακούσεις;”

Δώσε στον εαυτό σου λίγο χρόνο. Όταν υπάρξουν συνέπειες και ζητήσεις από το παιδί σου να αλλάξει τη συμπεριφορά του, έχεις κάνει τα πρώτα βήματα ώστε να διορθώσεις την κατάσταση. Βρες κάποιον να μιλήσεις, κάποιον που θα σου δώσει την υποστήριξη που χρειάζεσαι. Να θυμάσαι ότι τα πιο δυνατά μαθήματα,τα παίρνουμε μέσα από τις προκλήσεις.

Πηγή : https://www.empoweringparents.com/