fbpx

Εφιάλτες, υπνοβασία και προβλήματα ύπνου του παιδιού στο πένθος

| 23 Ιουλίου 2015
ADVERTISEMENT

Ο ύπνος είναι απαραίτητος για την ανάπτυξη του παιδιού. Βοηθάει στην ισχυροποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος, στην μνήμη και τη συγκέντρωση, στην ψυχική και σωματική ηρεμία. Τα παιδιά χρειάζονται αρκετές ώρες συνεχόμενου και ποιοτικού ύπνου για να ισορροπήσουν το δύσκολο καθημερινό τους πρόγραμμα. Το μέσο παιδί στις μέρες μας ακολουθεί ένα βεβαρυμένο καθημερινό πρόγραμμα (σχολείο, εξωσχολικές δραστηριότητες) και ο ύπνος καλείται να του παρέχει ισορροπία.

Τα παιδιά θα πρέπει να κοιμούνται περίπου 10 με 11 ώρες και ο ύπνος τους να είναι ήρεμος και συνεχόμενος. Ωστόσο οφείλουμε να δούμε και τις ανάγκες κάθε παιδιού ξεχωριστά. Κάποια παιδιά χρειάζονται περισσότερο και κάποια λιγότερο ύπνο. Αρκεί να προσέξουμε το παιδί κατά τη διάρκεια της ημέρας, αν φαίνεται νυσταγμένο, αν παραπονιέται ότι νιώθει κούραση, πως είναι η συμπεριφορά του (αν πχ το ενοχλούν όλα) αλλά και πως ξυπνάει το πρωί (έχει διάθεση;).


ADVERTISEMENT

Έρευνες έχουν δείξει ότι όσο λιγότερος και περισσότερο διακεκομμένος είναι ο ύπνος για τα παιδιά τόσο μεγαλύτερα είναι τα προβλήματα συμπεριφοράς που εμφανίζουν κατά τη διάρκεια της ημέρας, χαμηλότερη απόδοση στο σχολείο, περισσότερα συμπτώματα κατάθλιψης και άγχους. Ένας λοιπόν καλός ύπνος ποιοτικά και ποσοτικά είναι ζωτικής σημασίας για την υγιή ανάπτυξη του παιδιού.

Για να μπορέσουμε να παρέχουμε στο παιδί μας έναν ήρεμο ύπνο ακολουθούμε κάποιες αρχές:

  • προσπαθούμε να έχουμε συγκεκριμένο ωράριο ύπνου
  • «χαμηλώνουμε» την ένταση των δραστηριοτήτων μας πριν τον ύπνο (δεν έχουμε έντονη δραστηριότητα πριν)
  • προσέχουμε τη διατροφή (όχι κατανάλωση φαγητών που «διεγείρουν» όπως πχ σοκολάτα)
  • χαμηλός φωτισμός δωματίου
  • τεχνικές χαλάρωσης

Τι γίνεται όμως όταν ο ύπνος ‘επιβαρύνεται’ από μία πιθανή δύσκολη κατάσταση που βιώνει το παιδί, όπως πχ το πένθος;
Στην περίπτωση του πένθους, καλούμαστε να το αντιμετωπίσουμε καθ όλη τη διάρκεια της ημέρας και ανάλογα με την ηλικία και τη διαφορετικότητα κάθε παιδιού. Δε χρησιμοποιούμε αντί της λέξης «πέθανε» λέξεις όπως «κοιμήθηκε» διότι τα παιδιά κατανοούν την κυριολεκτική έννοια του όρου. Μπορούν πολύ εύκολα να θεωρήσουν ότι το να κοιμηθούν το βράδυ ισοδυναμεί με το θάνατο και δε θα μπορέσουν να ξυπνήσουν. Φοβούνται λοιπόν να αφεθούν στον ύπνο. Έτσι δημιουργούνται προβλήματα όπως αϋπνία, ή διακεκομμένος ύπνος και εφιάλτες και σπάνια περιστατικά υπνοβασίας.


ADVERTISEMENT

Δείτε σχετικά: Ο γιος μου κοιμάται με τη μητέρα του και τον πατριό του.

Τί γίνεται σε περίπτωση υπνοβασίας;
Σε περίπτωση υπνοβασίας, μπορούμε να οδηγήσουμε το παιδί να ξαπλώσει και πάλι στο κρεβάτι του. Δε χρειάζεται να το ξυπνήσουμε. Τη επόμενη δε θα θυμάται το περιστατικό. Προσέχουμε το σπίτι να είναι ασφαλές ώστε να μην υπάρξει ατύχημα. Η υπνοβασία που οφείλεται στο πένθος, αντιμετωπίζεται μέσω της αντιμετώπισης του πένθους. Ωστόσο επειδή η υπνοβασία κυμαίνεται από αβλαβής σε δυνητικά επικίνδυνη (πχ το παιδί μπορεί να χτυπήσει ή να ανοίξει το ντουλάπι με τα απορρυπαντικά), την αξιολογούμε και ζητάμε βοήθεια. Η συχνότητα με την οποία συμβαίνουν τα περιστατικά υπνοβασίας, ο χρόνος του διαστήματος που συμβαίνουν και η επικινδυνότητα, μας οδηγούν στο να ζητήσουμε βοήθεια από κάποιον ειδικό.

Η υπνοβασία δεν είναι κάτι που μας ανησυχεί. Η συνήθης αντιμετώπιση που συνήθως προτείνεται είναι η καταγραφή της ώρας υπνοβασίας για κάποιο διάστημα και στη συνέχεια το προγραμματισμένο ξύπνημα πριν τη συνηθισμένη ώρα που λαμβάνουν χώρα τα περιστατικά υπνοβασίας.

Τί γίνεται σε περίπτωση που το παιδί έχει εφιάλτες;
Σε περίπτωση που το παιδί έχει εφιάλτες, το καθησυχάζουμε και το ηρεμούμε. Δεν αρνούμαστε το φόβο του ούτε το περιγελάμε. Την επόμενη μέρα μπορούμε να συζητήσουμε τις λεπτομέρειες του εφιάλτη, και να εξηγήσουμε για το μη αληθινό του ονείρου. Η ζωγραφική λειτουργεί θεραπευτικά και βοηθάει το παιδί να εκφράσει καλύτερα τους εφιάλτες του. Επίσης το να δώσουμε στο παιδί την εναλλακτική να προτείνει άλλο τέλος για το όνειρο του και πως θα αυτό θα ήταν διασκεδαστικό και χωρίς να το φοβίζει. Τα ίδια τα όνειρα επίσης λειτουργούν πολλές φορές θεραπευτικά και οι εφιάλτες κατά τη διάρκεια του πένθους πολλές φορές καταδεικνύουν και την έξοδο μας από αυτό.

Όσο οδηγούμαστε στην έξοδο από το πένθος, βελτιώνονται και τα όνειρα. Και στην περίπτωση των εφιαλτών, η συχνότητα και ο συνολικός χρόνος καθώς και η μη διάκριση του παιδιού του της πραγματικότητας και του ονείρου, αποτελούν ενδείξεις για επίσκεψη σε ειδικό.

Τα προαναφερθέντα ωστόσο ως απόρροια και στο πλαίσιο του πένθους, αντιμετωπίζονται δευτερογενώς με την αντιμετώπιση του ίδιου του πένθους. Μιλάμε λοιπόν στο παιδί για το θάνατο με απλά και κατανοητά γι αυτό λόγια και απαντάμε σε κάθε ερώτηση που μας κάνει. Σκοπός μας είναι να το στηρίξουμε, να κατανοήσει την έννοια της «μη μονιμότητας» και «μη αντιστρεψιμότητας», και να νιώσει ότι η ζωή του συνεχίζεται και δε συνδέεται με το θάνατο που έζησε η οικογένεια του.

Η προσπάθεια μας θέλει υπομονή. Απαντάμε στις συνεχείς ερωτήσεις του παιδιού, ακόμη κι αν είναι σταθερά οι ίδιες. Δίνουμε χρόνο να κατανοήσει. Και αφήνουμε το πένθος να εκδηλωθεί και να εκφραστεί. Είμαστε δίπλα του πριν αποκοιμηθεί για να το ηρεμούμε και να του παρέχουμε ασφάλεια. Το στρες που προκαλεί η απώλεια και το πένθος, διεγείρει περισσότερο την επιθυμία του παιδιού να νιώσει ασφάλεια. Οφείλουμε λοιπόν να είμαστε κοντά του.

Γιούλη Μπαλίκου
Υποψήφια Διδάκτωρ Ψυχολογίας ΕΚΠΑ
Email: psychologiapaidiou@gmail.com
Web: http://psychologiapaidiou.blogspot.gr/

Εσείς αντιμετωπίσατε προβλήματα στον ύπνο του παιδιού, είτε τη περίοδο του πένθους ή του διαζυγίου; Θα χαρούμε να μας αφήσετε το σχόλιό σας κάτω από το άρθρο και να μοιραστείτε την εμπειρία σας που θα βοηθήσει και άλλους μονογονείς!

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ