fbpx

Όταν ο γονιός έχει καρκίνο: Πώς να βοηθήσεις το παιδί

| 22 Μαΐου 2018
ADVERTISEMENT

Όταν πρωτοδιαγνώστηκα με τριπλό κακοήθη καρκίνο του μαστού σε ηλικία 44 ετών, η κύρια ανησυχία μου δεν ήμουν εγώ, αλλά οι 3 μου κόρες ηλικίας 11 οι δύο και 14 η μεγάλη. Φοβήθηκα ότι θα πεθάνω και θα τις αφήσω χωρίς μαμά. Αυτή η ανησυχία εξακολουθεί να υπάρχει, αλλά δέκα μήνες μετά αισθάνομαι πολύ πιο αισιόδοξη.

Όταν βγήκε η διάγνωση, κάτσαμε όλοι μαζί και εξηγήσαμε τα πάντα κλαίγοντας. Ακόμα και το σκυλάκι μας, η Λουίζα, έδειχνε να καταλαβαίνει τα πάντα και έκλαιγε μαζί μας. Πιστεύω πως αυτή η στιγμή θα μείνει για πάντα χαραγμένη στο μυαλό τους. Για τη μεγαλύτερη κόρη μου τα πράγματα ήταν ακόμη πιο δύσκολα απ’ ότι για τα δίδυμα, γιατί στην ηλικία της μπορούσε να κατανοήσει καλύτερα τη σοβαρότητα της κατάστασης.


ADVERTISEMENT

Τώρα, 10 μήνες μετά, νομίζω ότι έμαθα πολλά πάνω στο θέμα «Διαχείριση του καρκίνου από μικρούς κυρίως και μεγάλους» και μπορώ να βοηθήσω τα παιδιά μου – και όχι μόνο τα παιδιά μου εμένα – να τα βγάλουν πέρα και με τη δύναμή τους να επιβιώσω κι εγώ.

  1. Να είσαι ειλικρινής μαζί τους

Ήμουν ειλικρινής μαζί τους από την πρώτη μέρα χωρίς να εξομαλύνω την κατάσταση. Τους εξήγησα ότι ήταν σοβαρό, αλλά υπήρχαν πολλές πιθανότητες να ανακάμψω. Δεν τους υποσχέθηκα ποτέ τίποτα. Μοιραστήκαμε τα πάντα σε κάθε βήμα. Βρήκαμε με τον άντρα μου και κάποια βιβλία κατάλληλα για την ηλικία τους, τα οποία μας βοήθησαν να προσεγγίσουμε το θέμα «καρκίνος» ακόμη καλύτερα.

  1. Άφησέ τα να εμπλακούν στη διαδικασία χωρίς να φοβάσαι

Λίγο αφού άρχισα τις χημειοθεραπείες πήγαμε όλοι μαζί στο κομμωτήριο για να μου ξυρίσουν όσα μαλλιά είχαν απομείνει. Δεν άφησα τα παιδιά μου να καταλάβουν πόσο πολύ με πείραξε. Πήγαμε μετά όλοι μαζί σε ένα μαγαζί με περούκες και το διασκεδάσαμε πολύ. Προτιμούσα να το δουν σαν παιχνίδι παρά να υποφέρουν και να κλαίνε όλη την ώρα. Ήρθαν επίσης όλοι μαζί στο νοσοκομείο τη μέρα που έκανα διπλή μαστεκτομή. Ωστόσο όσο και να μου ζητούσαν να τους δείξω το αποτέλεσμα, δεν το έκανα ποτέ. Τα άφησα να βρίσκονται κοντά μου, αλλά αυτό το θέαμα δεν χρειαζόταν να το δουν.


ADVERTISEMENT

  1. Μην αφήσεις κανένα να σου στερήσει το ρόλο σου ως μαμά

Λόγω της κατάστασής σου, πολλοί θα είναι υπερπροστατευτικοί απέναντί σου. Δεν θα αφήνουν τα παιδιά να τσακώνονται μπροστά σου, δεν θα σε αφήνουν να κάνεις δουλειές και γενικά θα σε μεταχειρίζονται ως ένα ευπαθές και εύθραυστο άτομο. Εσύ, ωστόσο, καλό θα ήταν να μην το επιτρέψεις αυτό. Δείξ’ τους ότι μπορείς να αντεπεξέλθεις και μην αφήσεις κανέναν να σου στερήσει το ρόλο σου ως σύζυγο και μητέρα. Προσπάθησε όσο αντέχεις να κάνεις αυτά που έκανες, αλλά σε μικρότερο βαθμό.

  1. Πάρε πρωτοβουλίες και πες εσύ στην οικογένειά σου που θέλεις να πάτε και τί θες να κάνετε

Ένα από τα καλύτερα πράγματα που κάναμε ως οικογένεια ήταν το περπάτημα. Η άσκηση με βοηθούσε πραγματικά και με έκανε να αισθάνομαι καλύτερα. Το γεγονός ότι έρχονταν πάντα όλοι μαζί μου με έκανε να νιώθω πολύ όμορφα. Περπατούσαμε μαζί και γελάγαμε. Καμιά φορά γκρινιάζανε ότι πιαστήκανε τα πόδια τους, αλλά συνέχιζαν.

  1. Διατηρήστε τη ρουτίνα σας ως έχει στο βαθμό που είναι εφικτό

Η ώρα του ύπνου είναι ώρα του ύπνου, η ώρα της μελέτης είναι ώρα της μελέτης…Κάποια πράγματα δεν πρέπει να αλλάξουν. Η ζωή συνεχίζεται. Όσο διαφορετικά κι αν είναι τα πράγματα, ο καρκίνος δεν είναι δικαιολογία για να μην κάνουμε πράγματα που δεν θέλουμε να κάνουμε.

  1. Κράτησε τους άμεσα ενδιαφερομένους ενήμερους

Στις αρχές του έτους ενημέρωσα τα σχολεία των κοριτσιών για την κατάστασή μου. Η ψυχολόγος του σχολείου της μεγάλης μου κόρης την κάλεσε μια μέρα στο γραφείο: «Έμαθα ότι η μαμά σου έχει κάποια προβλήματα με την υγεία της». Η μικρή απάντησε: «Έχει καρκίνο». «Θέλεις να μιλήσουμε γι’ αυτό;». «Όχι ακόμα», είπε η κόρη μου. Αυτή η εξαιρετική κυρία την έστειλε πίσω στην τάξη της αφήνοντάς την να ξέρει ότι είναι εκεί όποτε τη χρειαζόταν. Της είχα ζητήσει από πριν να με ενημερώσει για οποιαδήποτε αλλαγή (συμπεριφορά / βαθμοί / παρέες).

  1. Εξήγησέ τους ότι τα άλλα παιδιά (ειδικά τα πιο μεγάλα) ίσως να μην ξέρουν πώς να αντιδράσουν και να μην είναι σε θέση να τα στηρίξουν όσο πρέπει

Οι φίλοι των διδύμων, που είναι πιο μικροί ηλικιακά, είναι πιο πολύ κοντά τους και τα στηρίζουν περισσότερο από τους φίλους της μεγάλης μου κόρης. Υποθέτω ότι τα μεγαλύτερα παιδιά ανησυχούν περισσότερο μήπως πουν ή κάνουν κάτι λάθος.

  1. Να θυμάσαι ότι παρόλο που δίνεις το μεγαλύτερο αγώνα της ζωής σου, τα παιδιά σου εξακολουθούν να είναι παιδιά

Τα παιδιά, όποια κι αν είναι η κατάσταση στο σπίτι, θα εξακολουθούν να τσακώνονται για το παραμικρό: μου πήρες το παιχνίδι, μου έσκισες τη μπλούζα, με έσπρωξες, με έκανες, με έρανες. Και τα βιβλία τους θα ξεχάσουν στο σπίτι και θα πέσουν να χτυπήσουν και θα λερωθούν παίζοντας με άλλα παιδιά. Είναι παιδιά, όπως και να το κάνεις.

  1. Προσπαθήστε να διασκεδάσετε κι ας είναι τόσο σοβαρή η κατάσταση

Παρά το φόβο και το συνεχές μας άγχος για την πορεία της ασθένειας και τα ταξιδάκια μας κάναμε και τις γιορτές μας και τα πάρτι μας. Ειδικά κάθε που τελείωνε ένας κύκλος χημειοθεραπειών, κάναμε γλέντι κανονικό. Μετά από κάθε χειρουργείο, εκδρομή. Κάνουμε ακόμα και αστεία σχετικά με τον καρκίνο προσπαθώντας έτσι να μειώσουμε κάπως τη σοβαρότητά του.

  1. Μερικές φορές αρκεί να είστε ενωμένοι και να αγαπάτε ο ένας τον άλλον

Δεν το έχω ακόμα ξεπεράσει, αλλά έχω ελπίδες. Θέλω να πιστεύω ότι όλα θα πάνε καλά. Έχω τα παιδιά μου και αυτό μου δίνει δύναμη.

Πηγή: scarymommy.com

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ