Όσο πιο μικρό είναι το παιδί όταν οι γονείς χωρίζουν τόσο χειρότερη θα είναι η σχέση τους, μεγαλώνοντας

Τα παιδιά, των οποίων οι γονείς χωρίζουν στα πρώτα χρόνια της ζωής τους, είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν κακές σχέσεις με τη μητέρα ή τον πατέρα τους απ’ ότι αν οι γονείς χώριζαν αργότερα.

Οι ειδικοί ανακάλυψαν ότι το διαζύγιο έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο στις σχέσεις παιδιού-γονέα, αν συμβεί τα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού.

Διαπιστώθηκε ότι τα παιδιά με διαζευγμένους γονείς ήταν λιγότερο πιθανό να θεωρήσουν τις τρέχουσες σχέσεις τους με τους γονείς τους ασφαλείς.

Οι άνθρωποι, που βίωσαν το διαζύγιο των γονιών τους μεταξύ της γέννησής τους και των 3-5 ετών, ήταν πιο ανασφαλείς στις σημερινές σχέσεις τους με τους γονείς τους από εκείνους, των οποίων οι γονείς χώρισαν αργότερα στην παιδική τους ηλικία.

Σε δύο μελέτες, που δημοσιεύθηκαν σε περιοδικό Ψυχολογίας εξετάστηκε το χρονοδιάγραμμα και τα αποτελέσματα του διαζυγίου, καθώς και οι διαφορές στον τρόπο, με τον οποίο το διαζύγιο επηρεάζει τη σχέση με τη μητέρα σε σχέση με τον πατέρα.

Στην πρώτη μελέτη, αναλύθηκαν δεδομένα από 7.735 άτομα, που συμμετείχαν στην έρευνα. Περισσότερο από το 1/3 των γονέων, που χώρισαν, είχαν παιδιά ηλικίας μέσω όρο 9 ετών.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα παιδιά με διαζευγμένους γονείς τείνουν να έχουν μεγαλύτερη ανασφάλεια στη σχέση τους με τον πατέρα παρά με τη μητέρα τους.

Για να εξηγηθεί γιατί το διαζύγιο επηρεάζει τις πατρικές σχέσεις περισσότερο από τις μητρικές, η πρώτη ανάλυση επαναλήφθηκε με νέο σύνολο 7.500 συμμετεχόντων.

Αυτή τη φορά ζήτησαν από τους συμμετέχοντες να πουν σε ποιον από τους δύο γονείς είχε ανατεθεί η επιμέλεια μετά το διαζύγιο. Οι περισσότεροι συμμετέχοντες (74%) δήλωσε ότι έζησε με τη μητέρα μετά το διαζύγιο, ενώ το 11% με τον πατέρα. Το υπόλοιπο 15% ζούσε με παππούδες, γιαγιάδες ή άλλους κηδεμόνες.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα παιδιά μεγαλώνοντας ήταν πιο πιθανό να αναπτύξουν μια ανασφαλή σχέση με τον πατέρα τους, αν ζούσαν με τη μητέρα τους και ήταν λιγότερο πιθανό να έχουν μια ανασφαλή σχέση με τον πατέρα τους, αν ζούσαν μαζί του. Τα αποτελέσματα ήταν παρόμοια σε σχέση με τις μητέρες.

Υπήρχε μια τάση στα παιδιά διαζευγμένων γονέων να βιώνουν περισσότερο άγχος, όταν μεγάλωναν και έκαναν δικές τους σχέσεις, αλλά η τάση αυτή καμία σχέση δεν έχει με το διαζύγιο των γονέων.

Αυτό το εύρημα ήταν σημαντικό, διότι δείχνει ότι το διαζύγιο δεν έχει επίδραση σε όλες τις στενές σχέσεις ενός παιδιού-εφήβου-ενήλικα, αλλά είναι επιλεκτικό – επηρεάζει κάποιες σχέσεις περισσότερο από άλλες.

Το χρονικό διάστημα, που ξοδεύει κανείς με το έναν γονέα ή η διαβίωσή του με τον άλλο γονιό, μπορεί να διαμορφώσει την ποιότητα σχέσεων παιδιού-γονέα. Οι σχέσεις των ανθρώπων με τους γονείς τους και τους συντρόφους τους διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη ζωή τους.

Πηγή: dailymail.co.uk