Ο πρώην σύζυγος λέει στην κόρη μας ότι θα αυτοκτονήσει για να την φοβίσει και να μην του ζητάει διατροφή

Μετά από 23 δύσκολα χρόνια γάμου, βρήκα τη δύναμη να χωρίσω. Έχω όμως μια κόρη 16 ετών, στην οποία συμπεριφέρεται με τον ίδιο τρόπο. Την χειραγωγεί χρησιμοποιώντας συναισθηματικούς εκβιασμούς, για να περνάει πάντα το δικό του. Χτές μου είπε η κόρη μου, ότι σε μια συζήτηση οικονομικής φύσεως της είπε ότι θα αυτοκτονήσει, πράγμα που θορύβησε το παιδί και έκανε πίσω στην απαίτηση της. Δεν δίνει διατροφή για να με “τιμωρήσει” όπως λέει και φυσικά δεν πρόκειται να κάνει κακό σε αυτόν, εφόσον το μόνο πράγμα που αγαπάει είναι ο εαυτός του. Επειδή η κόρη μας του έχει αδυναμία, πως μπορώ να την συμβουλέψω να του λέει όχι όταν πρέπει και θέλει, χωρίς να δείξω την απέχθεια μου για το πρόσωπο του; Δεν θέλω να τον κακολογήσω, γιατί αυτό την πληγώνει και δεν θέλω να νομίζει ότι στρέφομαι εναντίον του για προσωπικούς λόγους, αλλά γιατί δεν θέλω να περάσει όσα πέρασα και εγώ μαζί του. Μπορώ να μιλήσω για την εμπειρία μου στο παιδί, ή θα πρέπει να φάει τα μούτρα της και αυτή για να μάθει; Γνωρίζει ότι ο πατέρας της είναι προβληματικός, αλλά δεν θέλει να το ακούει. Λέει ότι δεν μπορεί να διαχειριστεί το γεγονός ότι είναι αυτό που είναι, αλλά πως τον αγαπά γιατί είναι ο πατέρας της. Τι μπορώ να κάνω; Νιώθω ότι δεν μπορώ να βγάλω άκρη, όπως δεν μπόρεσα να βρώ και τόσα χρόνια που ήμουν μαζί του. Συν ότι νιώθω ενοχές, γιατί δεν ήμουν ικανή να επιλέξω για τα παιδιά μου τον πατέρα που τους άξιζε.

Απαντά η ψυχολόγος κυρία Γιούλη Μπαλίκου

Κατανοώ ότι είναι πολύ δύσκολο να κρατηθεί η ισορροπία μετά από ένα “δύσκολο” διαζύγιο. Αυτό που απλά θα σας πρότεινα είναι να απεγκλωβιστείτε από το δικό σας θυμό απέναντι στον πρώην σύζυγο σας και κυρίως τη μετάθεση αυτού του θυμού στο παιδί σας. Ίσως χρειάζεται να δείτε κάποιον ειδικό για αυτό. Αυτό που θα μπορούσατε να κάνετε σχετικά με το παιδί σας θα ήταν να το “θωρακίσετε” ψυχικά. Με λίγα λόγια να μάθει να ανταπεξέρχεται σε πιέσεις του περιβάλλοντος της και να βρίσκει την ισορροπία που θα τη βοηθήσει να προχωρήσει παραπέρα. Κι αυτό μπορείτε να το κάνετε μεμονωμένα χωρίς να στηρίζεστε στην “τοξική” όπως αναφέρετε συμπεριφορά του πατέρα της κόρης σας. Χωρίς δηλαδή να στηρίζεστε σε κατηγορίες που απλά “κλείνουν” τα αυτιά της κόρης σας, απέναντι σε όποια συμβουλή της δώσετε. Βοηθήστε την να αποκτήσει αυτοπεποίθηση και να ανταπεξέρχεται σε συναισθηματικούς εκβιασμούς. Πιέσεις από το περιβάλλον θα υπάρχουν πάντα. Σήμερα η κόρη σας μπορεί να δέχεται πίεση από τον πατέρα της όπως αναφέρετε, αύριο θα δεχθεί από κάποιον άλλον. Το περιβάλλον δε μπορούμε να το ελέγξουμε στο βαθμό που θα θέλαμε, μπορούμε ωστόσο να μάθουμε να ανταπεξερχόμαστε σε αυτό και να προσαρμοζόμαστε θετικά. 

Το οικονομικό όμως κομμάτι που αναφέρετε ίσως είναι περισσότερο κομμάτι της δικής σας συμφωνίας, με τον πρώην σύντροφο σας και ίσως θα ήταν καλύτερα να απεγκλωβιστεί η κόρη σας από αυτό. Γιατί όπως αναφέρετε και ο πρώην σύντροφος σας, το οικονομικό χρησιμοποιεί για να σας “τιμωρήσει”. 

Όταν το παιδί σας εκφράζει ανησυχία για τον πατέρα της όπως για παράδειγμα το θέμα της αυτοκτονίας, είναι γιατί ζητάει από εσάς βοήθεια. Προτείνετε της πχ να ζητήσει από τον πατέρα της να δει κάποιον ειδικό εφόσον νιώθει ότι θέλει να αυτοκτονήσει και όχι να παίρνει η ίδια το “βάρος” πάνω της. 

Γιούλη Μπαλίκου
Διδάκτωρ Ψυχολογίας ΕΚΠΑ
Email: psychologiapaidiou@gmail.com
Web: http://psychologiapaidiou.blogspot.gr/