“Η μαμά του Κωστάκη, τον αφήνει να…”: Αν είχες ένα ευρώ κάθε φορά που άκουγες αυτή τη φράση…

Τα περισσότερα από τα παιδιά μας πιστεύουν, ότι θα τη γλιτώσουν, ανεξάρτητα του τί θα κάνουν. Από τη μία, μπορούν να εκφράζουν ευγνωμοσύνη για το νέο δώρο που μόλις πήραν και από την άλλη, να ζητούν κάτι μεγαλύτερο, κάτι καλύτερο, από αυτό που έχει το παιδάκι του γείτονα. Τα παιδιά έχουν μάθει την τέχνη της σύγκρισης και της αντίθεσης σε σχέση με αυτά, που έχουν οι φίλοι και οι συνομήλικοι τους, κάτι που ενοχλεί τρελά τους γονείς.

Τα τρία μου παιδιά μου λένε συνεχώς, πόσο καλύτερα πράγματα έχουν οι φίλοι τους. Έχουν περισσότερα προνόμια, μπορούν να είναι μέχρι πιο αργά έξω, περισσότερα χρήματα και η λίστα συνεχίζεται. Νιώθουν την ανάγκη να μου θυμίζουν τις αδυναμίες μου κάθε μέρα.

Αλλά η μεγαλύτερη απόλαυση όλων, είναι, όταν μου λένε, ότι είμαι η πιο αυστηρή μαμά απ’ όλες. «Είσαι η πιο αυστηρή μαμά από όλες τις μητέρες των φίλων μου» είναι μια φράση, που ο γιός μου χρησιμοποιεί κάθε μέρα. Σκέφτομαι, ότι στόχος του είναι να με κάνει να αλλάξω γνώμη για κάνα δυο πράγματα, αλλά αυτό δεν πρόκειται να συμβεί.

Ξέρω, ότι δεν είμαι η πιο αυστηρή μαμά του πλανήτη και μπορούν να δοκιμάσουν ό, τι θέλουν μήπως και με κάνουν να νιώσω τύψεις, αλλά εδώ ισχύει το εξής: Δεν με αφορά καν, αν είμαι πιο σκληρή και έχω περισσότερους κανόνες από άλλες μητέρες. Το μόνο πράγμα, που με νοιάζει είναι, ότι μεγαλώνω τα παιδιά μου με έναν τρόπο, που ΕΜΕΝΑ μου φαίνεται σωστός.

Μπορούν να με λένε «κακιά μαμά» και ότι έχω πάρα πολλούς κανόνες. Μπορεί να θυμώσουν και να χτυπήσουν το πόδι απειλητικά κάτω, μπορεί να τρέξουν στο δωμάτιό τους και να χτυπήσουν δυνατά την πόρτα, να μην κατέβουν καν για φαγητό, επειδή τα έχουν πάρει χοντρά με μένα.

Προτιμώ να γίνουν όλα τα παραπάνω, παρά να εξαπατώ τον εαυτό μου και τα παιδιά μου προσπαθώντας να γίνω σαν άλλες μανάδες ή να αφήσω τα παιδιά μου να κάνουν κάτι, μόνο και μόνο, επειδή το κάνει ο Κωστάκης πιο κάτω, που είναι κακομαθημένος.

Ας είμαι η «κακιά μαμά» αν χρειαστεί. Μπορώ να είμαι τόσο αυστηρή, αρκεί να αισθάνομαι καλά με τον εαυτό μου και να κάνω ό, τι χρειάζεται, για να είναι τα παιδιά μου ασφαλή και στο σωστό δρόμο.

Δεν θα είχα παιδιά, αν ήθελα να έχω περισσότερους φίλους. Έκανα παιδιά, επειδή ήθελα οικογένεια. Ήθελα να μεγαλώσω αξιοπρεπή και ευγενή ανθρώπινα όντα και δεν πιστεύω, ότι μπορείς να το κάνεις αυτό, αφήνοντάς τα να κάνουν ό, τι θέλουν ή πηγαίνοντας με τα «νερά τους».

Ξέρω, ότι κάποιοι δεν συμφωνούν, αλλά οκ. Θα είμαι καταδικασμένη, εάν ο έφηβος γιος μου αποφασίζει από τώρα μόνος του, τι ώρα θα γυρίσει στο σπίτι ή αν υπαγορεύσει, πού θα μείνει τη μία μέρα και πού την άλλη. Και δεν θα αλλάξω εγώ τα πιστεύω μου, επειδή του ήρθε να κλειστεί στην κρεβατοκάμαρα με την καινούργια φιλεναδίτσα του, ακόμα κι αν «επιτρέπεται σε όλους τους φίλους μου, μαμά!». Ναι, σίγουρα. Δώσε μου το τηλέφωνό τους και θα δω οι μητέρες τους, τί έχουν να μου πουν.

Δεν θα επιτρέψω στην κόρη μου να δώσει 60 ευρώ για piercing, επειδή το κάνουν οι φίλοι της σαν σύμβολο της φιλίας τους.

Δεν αισθάνομαι καλά για πολλά από τα πράγματα, που μου παρουσιάζουν τα παιδιά μου σαν φυσιολογικά και είναι δουλειά μου ως μητέρα τους και πρότυπό τους να με ακούσουν προσεκτικά και στη συνέχεια να σταθώ στο ύψος μου. Θα ασκήσω βέτο σε ό, τι θέλω.

Εάν τα αφήσω από τώρα να βάζουν τους δικούς τους κανόνες, αυτό το σπίτι θα ήταν περισσότερο μπουρδ@λο απ’ ότι είναι ήδη. Τα αφήνω να κάνουν πολλά και πάντα ακούω, τί έχουν να πουν, αλλά δεν λυγίζω πάντα, για να ικανοποιήσω τα αιτήματά τους, επειδή δεν είναι αυτά το αφεντικό.

Η στάση μου δεν θα αλλάξει. Πες με αυστηρή μαμά, κακιά μαμά, ό, τι θες – κακό δεν θα μου κάνεις. Εδώ, που βρίσκομαι, τα παιδιά μου τα κάνουν όλα πολύ καλά, χωρίς να ακολουθούν τους δικούς τους κανόνες. Είναι υγιή, χαρούμενα και μεγαλώνουν σωστά. Και, όταν φτάσουν 18 ετών και μπορούν νόμιμα να αναλάβουν τη ζωή τους, είμαι σίγουρη, ότι θα με παίρνουν συνέχεια τηλέφωνο και θα μου στέλνουν μηνύματα ρωτώντας: «Μαμά, τί πρέπει να κάνω;»

Πηγή: scarymommy.com