Η κόρη μου δεν αποδέχεται τον σύντροφό μου και δεν έρχεται εκδρομή μαζί μας. Τί να κάνω;

Ο σύντροφος μου ήρθε να ζήσει μαζί μας από την Αυστραλία στην Ελλάδα. Μέχρι εκείνη την στιγμή, ήμασταν μόνο η κόρη μου 14 ετών, και εγώ ( ο πατέρας της, μας εγκατέλειψε όταν το παιδί, ήταν μόνο λίγων ημερών).

Δυστυχώς η μικρή, είναι ακόμα μία κρύο και μία ζέστη μαζί του, ακόμα και δύο χρόνια μετά. Δεν προσπαθεί να δεχτεί ότι είναι ο σύντροφός μου και συνήθως τον αγνοεί παντελώς.

Είναι υπερπροστατευτική με την σχέση μας, και φροντίζω να κάνουμε αρκετά πράγματα μαζί. Θέλουμε να επισκεφθούμε τα νησιά το καλοκαίρι σαν οικογένεια, αλλά η κόρη μου μας ξεκαθάρισε ότι δεν θέλει να έρθει. Δεν έχω ξαναπάει πουθενά μαζί του, καθώς ένιωθα ότι δεν ήμουν έτοιμη, αλλά παρόλα αυτά δεν μπορώ να κάνω συνέχεια αυτό που θέλει η κόρη μου!

Μπορείτε να μου δώσετε κάποια συμβουλή ώστε να την κάνω να είναι πιο θετική απέναντι μας; Θέλω να γίνουμε επιτέλους οικογένεια!

Αγαπητή φίλη,

Διώξε τελείως από το μυαλό σου την λέξη “οικογένεια”. Όσο προσπαθείς να υπαγορέψεις στην κόρη σου τα αισθήματα της, τόσο περισσότερο θα σου αντιστέκεται. Η προσωπική της εμπειρία (μέχρι πριν λίγα χρόνια), ήταν μια μεγάλη περίοδος ανάμεσα σε εσάς και μόνο, και όταν εκείνος ο άντρας εμφανίστηκε στη ζωή σου, απείλησε τα ανεξάρτητα χρόνια της μαζί σου.

Το φυσιολογικό για εκείνη είναι να είστε μόνες σας, δεμένες στην αιωνιότητα, οπότε η μόνιμη παρουσία του συγκεκριμένου άνδρα στη ζωή σας, σε συνδυασμό με την εφηβεία της, δημιουργούν ένα αρκετά εκρηκτικό αποτέλεσμα.

Είσαι τυχερή που είναι μία μία κρύο και μία ζέστη μαζί του. Αν δεν μου το έλεγες θα θεωρούσα ότι θα ήταν αρκετά ψυχρή απέναντι του. Από την άλλη, αν προσπαθείς να διαμορφώσεις συγκεκριμένα δεδομένα στη ζωής μίας έφηβης, νομίζω ότι είναι αστείο. Θα μπορούσα να πώ ότι στην δική της εκδοχή των γεγονότων, ρίχνει το φταίξιμο στον εαυτό της, για την ημέρα που εκείνος ήρθε στη ζωή σας, αλλά υπάρχουν σίγουρα στιγμές που βλέπει πιο ξεκάθαρα τις καταστάσεις, και αναγνωρίζει ότι ο συγκεκριμένος άντρας δεν είναι ο κακός της ιστορίας. Αρκετά από όσα περνάει, δεν θα είχαν πάρει μορφή σε άλλες στιγμές της ζωής της, αν ο σύντροφος σου δεν είχε παρουσιάσει τον εαυτό του σαν αρνάκι, οπότε είναι σημαντικό να μην νιώθεις ενοχές, όσο και αν θέλει να κατηγορήσει εσένα για όλα τα δεινά που της συμβαίνουν.

Σίγουρα θα έπρεπε να μετακομίσετε μαζί. Είναι πολύ σημαντικό για εσένα να έχεις την ζωή σου, όπως και η κόρη σου, απλά ίσως εκείνη η χρονική στιγμή των γεγονότων να μην ήταν η σωστή. Όταν εσύ ερωτευόσουν, εκείνη έμπαινε σε μια δύσκολη εφηβεία, με ορμονικές διαταραχές, ανασφάλειες και νεύρα. Όλη αυτή την κατάσταση, κάνει αυτόματα τον σύντροφο σου εχθρό στα μάτια της. Η αλήθεια είναι, πως ότι και να προσπαθήσεις στην παρούσα φάση, δεν θα έχει αίσιο αποτέλεσμα. Εκεί που θα φέρεται σαν αγγελούδι, μετά από λίγο θα είναι ο χειρότερος εφιάλτης σου, οπότε σταμάτα να παίρνεις προσωπικά ότι λέει.

Εάν όλη αυτή η κατάσταση δεν προχωράει, είναι καλό να αλλάξεις την διαδρομή σου. Σταμάτα να προσπαθείς να την πείσεις να γίνετε οικογένεια, και δώσε της το χρόνο να ανακαλύψει, τα πλεονεκτήματα του να έχει μια πατρική φιγούρα στη ζωή της. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να βάλεις τα δικά σου σχέδια σε δεύτερη μοίρα. Ένα ταξίδι στα νησιά είναι μια εξαιρετική ιδέα, και αν της το θέσεις διαφορετικά, ίσως να μπορέσεις να κερδίσεις την προσοχή της. Αν της αναφέρεις ότι θα είναι ταξίδι για να “δεθείτε” σαν οικογένεια, σίγουρα δεν είναι και η καλύτερη ιδέα. Κάθε παιδί στο άκουσμα αυτής της πρότασης θα δυσανασχετούσε, οπότε δεν αντανακλά την πραγματικότητα των συναισθημάτων της για τον σύντροφο σου.

Αν η αρνητική της στάση συνεχιστεί, ένα πράγμα είναι σίγουρο: Θα πρέπει να μείνεις πιστή στις αποφάσεις σου. Είναι 14 ετών, και μερικές φορές στην ηλικία της, πρέπει να κάνουν αυτό που τους λένε. Μένω έκπληκτη με τον χώρο που αφήνουμε στα παιδιά για να εκφράζουν την γνώμη τους, πριν να αποκτήσουν την εμπειρία ή την σοφία να κάνουν επιλογές. Μια μεγάλη ελευθερία στην εφηβεία είναι να μην χρειάζεται να πάρεις αποφάσεις, και αναρωτιέμαι αν ένα από τα μειονεκτήματα της σύγχρονης οικογένειας, είναι η ευθύνη που βάζουμε στους ώμους των παιδιών μας. Νιώθω και εγώ ενοχές είτε αφορά απλά μια ταινία, είτε ένα ταξίδι, όταν βάζω τα παιδιά μου στη διαδικασία να κάνουν μια επιλογή.

Όσο περισσότερο λοιπόν πιέζεις να κάνετε αυτό το ταξίδι σαν οικογένεια, τόσο περισσότερο χώρο της δίνεις να επαναστατήσει. Κάνε αυτό το ταξίδι αδιαπραγμάτευτο, συνέχισε να βρίσκεις χρόνο μόνο για τις δυό σας, αλλά σε όλα τα υπόλοιπα σταμάτα να προσπαθείς να την πιέσεις για τα δικά σου όνειρα. Επέλεξες αυτό τον άντρα, και τώρα η κόρη σου θα πρέπει να ανακαλύψει τα θετικά μόνη της, οπότε δώσε της τον χώρο και είμαι σίγουρη ότι όλα θα πάνε καλά.

Πηγή : https://www.theguardian.com/