Η κόρη μου αρνείται να πάει στον παιδικό σταθμό και όλη μέρα κλαίει. Να τη σταματήσω;

Καλησπέρα σας, η κόρη μου είναι 4 ετών και πάει παιδικό σταθμό. Η ομιλία της δεν είναι πολύ καθαρή ακόμη. Έχει περίπου 3 εβδομάδες που αρνείται έντονα να πάει στον παιδικό, ενώ μέχρι πριν πήγαινε μια χαρά και χαρούμενη. Οι δασκάλες της μου είπαν οτι κλαίει και μπαίνει κάτω απο το τραπέζι γιατί ζητάει την μαμά της, ή την γιαγιά της. Να σημειώσω ότι εγώ δουλεύω και την φροντίζει η μαμά μου. Επίσης λίγο πριν το Πάσχα άρχισε να είναι πολύ προσκολλημένη επάνω μου. Προσπάθησα να μιλήσω μαζί της και αυτό που μου είπε είναι ότι ένα κοριτσάκι την χτυπάει και η μία η δασκάλα της φωνάζει πολύ. Δεν ξέρω φυσικά εάν αυτός είναι ο πραγματικός λόγος. Άλλη μια σημείωση που θέλω να κάνω, είναι ότι ο μπαμπάς της λείπει στο εξωτερικό για δουλειά, από τον Νοέμβριο. Δεν είμαστε χωρισμένοι και επικοινωνούμε κάθε μέρα μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα. Σκέφτομαι να την σταματήσω, αλλά δεν ξέρω εάν είναι αυτό το σωστό. Θα ήθελα την γνώμη σας. Ευχαριστώ πολύ.

Απαντάει η ψυχολόγος και συστημική ψυχοθεραπεύτρια κυρία Ελένη Τσανανά

Η περίοδος που το παιδί αρχίζει να πηγαίνει στον παιδικό σταθμό σηματοδοτεί μια μεγάλη αλλαγή για όλη την οικογένεια. Πρόκειται για έναν αποχωρισμό του παιδιού από τους γονείς, και κυρίως από τη μητέρα, καθώς απομακρύνεται από το ασφαλές και οικείο περιβάλλον του σπιτιού. Όσο δύσκολη είναι αυτή η φάση του αποχωρισμού για το παιδί μέχρι να προσαρμοστεί πλήρως, άλλο τόσο είναι και για τους γονείς. Η περίοδος αυτή σημαίνει το τέλος μιας εποχής κατά την οποία οι γονείς είχαν τον απόλυτο και αποκλειστικό έλεγχο επάνω στο παιδί τους.

Έτσι κι εσείς φαίνεται να διανύετε αυτή τη φάση στη ζωή σας, που όσο δύσκολη κι αν είναι αποτελεί μια φυσιολογική εξέλιξη για όλα τα μέλη της οικογένειας σας. Είναι σημαντικό να κατανοήσετε ότι η κόρη σας, όπως και κάθε παιδί αυτής της ηλικίας που περνάει κάποιο χρονικό διάστημα μακριά από τους γονείς, χρειάζεται χρόνο έως ότου προσαρμοστεί πλήρως στο περιβάλλον του παιδικού σταθμού. Στη φάση αυτή λοιπόν πολλά παιδιά περνούν κάποιες περιόδους, που δεν επιθυμούν να πηγαίνουν στον παιδικό σταθμό ή να συμμετέχουν στις δραστηριότητες του, όπως η κόρη σας.

Δεν είναι απαραίτητο να συμβαίνει κάτι στον παιδικό σταθμό που να δυσαρεστεί το παιδί και να εξηγεί αυτή τη στάση. Πολλές φορές το παιδί μπορεί να βιώνει έντονο άγχος μακριά από τους γονείς που δε μπορεί να βάλει σε λέξεις. Είναι επίσης πιθανό να αισθάνεται ανασφάλεια, να ανησυχεί ότι θα χάσει τη στενή σχέση με τους γονείς του, καθώς απομακρύνεται από αυτούς. Ιδιαίτερα στη δική σας περίπτωση, η κόρη σας έχει βιώσει μια σημαντική αλλαγή καθώς ο πατέρας της λείπει στο εξωτερικό για δουλειά. Ακόμη κι αν υπάρχει καθημερινή επικοινωνία το γεγονός ότι ο πατέρας δεν είναι στο σπίτι είναι μια μεγάλη αλλαγή για την κόρη σας. Ίσως λοιπόν όταν πηγαίνει στον παιδικό σταθμό να ανησυχεί μήπως επιστρέφοντας στο σπίτι έχει φύγει και η μαμά. Το να της μιλάτε για την παρουσία του μπαμπά, ακόμη κι αν λείπει θα την καθησυχάζει.

Επίσης βοηθάει να της μιλάτε για το πόσο σας λείπει όσο είστε στη δουλειά κι ότι θέλετε να περνάτε χρόνο μαζί της. Να μοιραστείτε σκέψεις, συναισθήματα και να εκφράσετε τη χαρά σας που το παιδί σας μεγαλώνει.

Ίσως είναι σημαντικό να σκεφτείτε ότι ακόμη κι αν σταματήσει η κόρη σας τον παιδικό σταθμό μπορεί να αναπτύξει άλλες συμπεριφορές σε άλλα πλαίσια που μπορεί και πάλι να σας προβληματίσουν. Κι αυτό μπορεί να συμβεί γιατί η αιτία θα βρίσκεται αλλού και η απομόνωση που επιλέγει να έχει στον παιδικό σταθμό, θα εκφραστεί κάπως διαφορετικά.

Ίσως θα μπορούσατε να συζητήσετε αυτή τη δυσκολία σας ως οικογένεια, όλοι μαζί. Έτσι το παιδί θα νιώσει ότι παρόλο που ο μπαμπάς είναι μακριά, συμμετέχει ακόμη ενεργά σε ότι την αφορά.

Αν εσείς ως γονιός έχετε φόβους, ανησυχίες ή δισταγμό γι’ αυτή τη νέα εμπειρία, αυτό δυσκολεύει περισσότερο το παιδί να προσαρμοστεί. Όταν ο γονιός είναι σταθερός στην απόφαση του και είναι σίγουρος γιατί στέλνει το παιδί στον παιδικό σταθμό, τότε το παιδί νιώθει ασφάλεια. Αν ο γονιός νιώσει ότι εγκαταλείπει το παιδί σε ένα περιβάλλον που δε θέλει, αυτό το εισπράττει το παιδί.

Ο γονιός μπορεί να δει ως φροντίδα το να πάρει το παιδί από ένα περιβάλλον στο οποίο το ίδιο δεν επιθυμεί να βρίσκεται, εκείνο όμως μπορεί να το νιώσει ως μη εμπιστοσύνη προς αυτό το περιβάλλον. Όσο απαραίτητο είναι για το παιδί να λάβει φροντίδα και προστασία, τόσο απαραίτητο είναι να το βοηθήσει ο γονιός να αυτονομηθεί και να κοινωνικοποιηθεί.

Ελένη Τσανανά 
Ψυχολόγος- Συστημική Ψυχοθεραπεύτρια
Παύλου Μελά 35, 3ος όροφος
Θεσσαλονίκη, Τ.Κ. 54622
Τηλέφωνο: 2310-231122
Κινητό: 6972108797
E-mail: eleni_tsanana@yahoo.gr

Μπορείς κι εσύ να υποβάλλεις το ερώτημά σου, στους ειδικούς του Singleparent.gr εδώ ενώ καλό είναι προηγουμένως να ρίξεις μια ματιά στο νέο μας ευρετήριο εδώ, γιατί υπάρχει πιθανότητα να έχει ήδη απαντηθεί!