fbpx

Η κοινή επιμέλεια είναι η καλύτερη επιλογή για τα παιδιά προσχολικής ηλικίας, σύμφωνα με έρευνες

| 15 Σεπτεμβρίου 2017
ADVERTISEMENT

Ένα διαζύγιο δεν είναι ποτέ εύκολο. Απαιτείται πολύς χρόνος, για να φτάσουν σε συμφωνία οι δύο πλευρές και επηρεάζεται η ζωή όλων των εμπλεκομένων. Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα παιδιά είναι αυτά, που υποφέρουν περισσότερο. Μερικές φορές τα ζευγάρια γνωρίζουν, ότι ο καλύτερος τρόπος να συνεχίσουν να ζουν ήσυχα και όμορφα τη ζωή τους, αλλά και τα παιδιά τους να έχουν την αγάπη και τη φροντίδα, που τους αξίζει, είναι να χωρίσουν τους δρόμους τους.

Ένας από τους κύριους λόγους, που τα ζευγάρια συνεχίζουν να μένουν μαζί είναι για τα παιδιά τους. Τα συναισθήματά τους και οι τρυφερές καρδούλες τους, που είναι εύκολο να πληγωθούν, είναι προτεραιότητα για τα ζευγάρια, που, όταν αποφασίσουν να πάρουν διαζύγιο, μπαίνουν σε άγνωστα μονοπάτια. Αυτή η συναισθηματική μετάβαση μπορεί να είναι δύσκολη στην αρχή, δεν χρειάζεται, όμως, να είναι χαοτική για τα παιδιά και να σημαδέψει την υπόλοιπη ζωή τους.


ADVERTISEMENT

Ο πρώην σύζυγός μου και εγώ αποφασίσαμε να χωρίσουμε, προσπαθώντας, όμως, η απόφασή μας αυτή να βλάψει όσο το δυνατόν λιγότερο τα παιδιά. Δεν θέλαμε να αισθανόμαστε μόνο εμείς ήρεμοι και ευτυχισμένοι, θέλαμε να συνεχίσουν και τα παιδιά μας να αισθάνονται την αγάπη και την υποστήριξη, που είχαμε να τους δώσουμε κι ας μην ήμασταν πια μαζί κάτω από την ίδια στέγη.

Πολλά ερωτήματα περνάνε από το μυαλό των γονέων κατά τη διάρκεια ενός διαζυγίου. Αντιμετωπίζουν τη λύπη, την απώλεια και το νέο ξεκίνημα, αλλά πάνω απ’ όλα θέλουν να κάνουν το καλύτερο για τα παιδιά τους και να τα βοηθήσουν στην όσο το δυνατόν πιο ομαλή μετάβαση στη νέα πραγματικότητα, ανεξάρτητα από την ηλικία τους.

Σύμφωνα με ένα άρθρο της «Global News», τα παιδιά προσχολικής ηλικίας, που έρχονται αντιμέτωπα με το διαζύγιο των γονιών τους, προσαρμόζονται καλύτερα και έχουν λιγότερες ψυχολογικές επιπτώσεις, όταν οι γονείς τους έχουν κοινή επιμέλεια και όχι, όταν το παιδί περνάει το σύνολο ή το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου του μόνο με τον ένα γονέα.

Οι έρευνες δείχνουν ότι, όταν τα παιδιά περνούν περίπου το μισό τους χρόνο με τον ένα γονέα και τον άλλο μισό με τον άλλο «έχουν λιγότερα προβλήματα συμπεριφοράς και μικρότερες δυσκολίες». Αυτό ισχύει για παιδιά και εφήβους. Τα μικρότερα παιδιά προσχολικής ηλικίας θα πρέπει να περάσουν τον περισσότερο χρόνο τους με τον ένα γονιό, τη μητέρα δηλαδή, επειδή η μετάβαση μπορεί να είναι δύσκολη για την ηλικιακή ομάδα, στην οποία ανήκουν.

Ερευνητές εξέτασαν περισσότερα από 3.500 παιδιά στη Σουηδία, ηλικίας 3-5 ετών. Παρακολουθήθηκαν από τους δασκάλους και τους γονείς τους και διαπιστώθηκε, ότι “τα παιδιά, που ζούσαν ως επί το πλείστον μόνο με έναν γονέα, αντιμετώπιζαν περισσότερες δυσκολίες από τα παιδιά με κοινή επιμέλεια ή τα παιδιά, που ζούσαν κανονικά και με τους δύο τους γονείς”.


ADVERTISEMENT

Φυσικά, αν οι ενήλικες μπορούν να έρθουν σε συμφωνία σχετικά με τη γονική μέριμνα, τα παιδιά θα αισθάνονται λιγότερο άγχος και θα αντιμετωπίσουν την κατάσταση με πιο θετικό τρόπο.

Η παιδοψυχολόγος Ann Douglas λέει, ότι «τα παιδιά νιώθουν ασφάλεια και σιγουριά, όταν βλέπουν τους γονείς τους αγαπημένους, αν και χωρισμένους, και έτσι νιώθουν ότι μπορούν να βασιστούν πάνω τους, ότι όλα θα κυλήσουν ομαλά». Όπως ο καθένας, έτσι και τα παιδιά χρειάζονται σταθερότητα και πρέπει να γνωρίζουν, τί να περιμένουν – ακόμη και αν αυτό σημαίνει να πηγαινοέρχονται κάθε λίγο και λιγάκι από το ένα σπίτι στο άλλο. Γιατί αν δεν έχουν τη σταθερότητα, που πρέπει “θα ξοδέψουν πολλή ψυχική ενέργεια προσπαθώντας να καταλάβουν”, λέει η Douglas. Δεν έχει σημασία, αν είναι 3 ή 13 ετών.

Τα παιδιά δεν είναι αυτά, που επιλέγουν, αν οι γονείς τους χωρίσουν. Όπως και να έχει, η μετάβαση γι’ αυτά είναι δύσκολη, αλλά οι γονείς μπορούν να την καταστήσουν ευκολότερη βάζοντας στην άκρη τις διαφορές τους και έχοντας προτεραιότητα τα παιδιά τους.

Αυτό δεν είναι εύκολο, μερικές φορές είναι αδύνατο.

Ο πρώην μου και εγώ ταλαιπωρηθήκαμε πολύ την προηγούμενη χρονιά, προσπαθώντας να προσαρμοστούμε κάτω από δύο διαφορετικές στέγες, αλλά η Douglas προτείνει να κοιτάμε το παρόν και να μην βάζουμε μακροπρόθεσμους στόχους: «Σκέψου, πώς θες τα παιδιά σου να αισθάνονται σε ένα χρόνο και τί γνώμη θες να έχουν για την παιδική τους ηλικία ως ενήλικες. Αυτό θα σε διευκολύνει, όταν δεν ξέρεις, τί να κάνεις και σου επιτρέπει να ελέγξεις καλύτερα τη συμπεριφορά σου», λέει.

Τα παιδιά σου είναι η πρώτη σου προτεραιότητα – όλοι θέλουμε το καλύτερο για εκείνα. Και μερικές φορές το καλύτερο για αυτά είναι να ζουν οι γονείς τους χωριστά. Η κοινή επιμέλεια και η διατήρηση της επικοινωνίας μεταξύ των μελών είναι πολύ σημαντικά, έτσι ώστε να μπορέσεις να προσφέρεις στα παιδιά σου συνέπεια και σταθερότητα κατά τη διάρκεια ενός διαζυγίου. Τα κάνει ευτυχισμένα, τα βοηθά να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους και να αισθάνονται ασφαλή. Και είναι ωραίο να ακούς, ότι μπορούν να ευδοκιμήσουν σε ένα τέτοιο περιβάλλον, είτε οι γονείς τους είναι μαζί, είτε όχι. Χρειαζόμουν αυτή τη διαβεβαίωση. Είμαι σίγουρη, ότι και εσύ το ίδιο.

Πηγή: scarymommy.com

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ