Επιτρέπεται το παιδί να βλέπει τους γονείς γυμνούς;

Πολλές από τις συμπεριφορές μας ως γονείς αντανακλούν μια μορφή οριοθέτησης  του εαυτού μας, του παιδιού μας , αλλά και της μεταξύ μας σχέση. Όμως η  καθημερινότητα και οι ανάγκες της, συχνά μας κάνουν να ενεργούμε και λιγότερο να σκεφτόμαστε το νόημα που  μπορεί να έχουν οι ενέργειες μας αυτές απέναντι στα παιδιά μας.

Έτσι λοιπόν πολλές φορές έχουμε έρθει αντιμέτωποι και με το ερώτημα αν επιτρέπεται το παιδί να βλέπει τους γονείς γυμνούς. Ίσως σε κάποιους από εμάς έχει συμβεί σε ανύποπτο χρόνο,  να αντιμετωπίσουμε δηλαδή το βλέμμα του μικρού παιδιού  πάνω στο γυμνό σώμα μας, δημιουργώντας μας ανάμικτα συναισθήματα.

Η αντίδρασή μας εξαρτάται συχνά από ένα μεγάλο σύνολο πραγμάτων. Μερικά από αυτά είναι ο βαθμός εξοικείωσης  του ίδιου του γονιού με την εικόνα του σώματός του, οι εδραιωμένες απόψεις και πεποιθήσεις του  για  το τι είναι σωστό, καθώς και η επιρροή πάνω σε κάθε οικογένεια ,των κοινωνικών  αντιλήψεων για την ηλικία π.χ του παιδιού “είναι μικρό ακόμη δεν καταλαβαίνει”, πολιτισμικοί παράγοντες και κουλτούρα του κοινωνικού συνόλου για το γυμνό.

Σε αυτές τις περιπτώσεις ωστόσο θα ήταν ίσως καλό να αποφεύγονται οι ακραίες συμπεριφορές από τους γονείς και να ακούσουμε το παιδί τι πιθανά έχει να μας πει για αυτή την εμπειρία σε ένα δεύτερο χρόνο χωρίς άγχος. 

Όμως στα αλήθεια ας αναρωτηθούμε γιατί να συμβαίνει να βλέπει ένα παιδί τους γονείς γυμνούς μέσα στο σπίτι, πέρα από ένα τυχαίο μεμονωμένο περιστατικό. Μπορεί να εκφράζει πιθανά ένα μπέρδεμα ορίων, το οποίο εμφανίζεται και με αυτό τον τρόπο. Χρειάζεται οι γονείς να επαναπροσδιορίσουν λοιπόν το θέμα των ορίων μαζί με το παιδί ,αφού τα ξεκάθαρα όρια βοηθούν στην καλή ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού και στην ομαλή λειτουργία της οικογένειάς μας.

Άλλωστε ο χώρος τον οποίο καταλαμβάνει το κάθε μέλος της οικογένειας ακόμη και με το γυμνό σώμα του ,είναι ένας χώρος ξεχωριστός, προσωπικός. Δεν αναφερόμαστε  μόνο στην ύπαρξη κοινωνικών κανόνων που υποδεικνύει στους ανθρώπους που  συνήθως βγάζουμε τα ρούχα μας, σε ποιες συνθήκες της καθημερινής μας ζωής και πολλά άλλα. Η έκθεση  του σώματος μας στους άλλους και κυρίως στα παιδιά μας αποτελεί και μια εισβολή  και στο ψυχικό τους χώρο. Αρκετές φορές γεμίζει ερωτηματικά και ίσως  άγχη που δύσκολα μπορεί να επεξεργαστεί ένα παιδί και συχνά, πιο δύσκολα μπορεί να εξωτερικεύσει λεκτικά, ακριβώς γιατί ακόμη δεν γνωρίζει το σώμα του ,δεν μπορεί να το οριοθετήσει στον έξω χώρο και ανάμεσα στους άλλους μέσω κάποιας μορφής αλληλεπίδρασης.

Ίσως χρειάζεται να αναλογιστούμε επίσης ότι η έκθεση στην θέα ενός γυμνού κορμιού ακόμη  και σε μικρή, προσχολική ηλικία μπορεί να τονίσει  θέματα σεξουαλικότητας που αναπτύσσονται μεν στο κάθε παιδί φυσιολογικά αλλά με ρυθμούς που το κάθε αναπτυξιακό στάδιο έχει ανάγκη. Το γυμνό σώμα του ίδιου ή αντίθετου φύλου γονέα ακόμη και με τις καλύτερες αθώες προθέσεις των γονιών ίσως φέρει στο παιδί μια μπερδεμένη συναισθηματική ένταση με μια χροιά σεξουαλικότητας που δεν θα μπορέσει να κατευνάσει εύκολα.

Η θέα του γυμνού σώματος μας μπροστά στο παιδί, είναι ένα  ζήτημα όμως του οποίου η προσέγγιση είναι στην δικαιοδοσία του κάθε γονέα και του πλαισίου της οικογένειας. Ωστόσο  χρειάζεται να προβληματιστούμε αρκετά ώστε  να γίνεται μια προσέγγιση στο παιδί, τέτοια ώστε να σέβεται τόσο την ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του, όσο και την σεξουαλικότητα του, καθώς και της μετέπειτα ομαλής  κοινωνικής ενσωμάτωσης του.

Αναστασία Τσακίρη
Ειδικός Παιδοψυχίατρος
196 Kifissias Pediatrics
Τηλέφωνο:213-0-294539
Κινητό:6972832490
Email: anassatsakiri@yahoo.gr