“Έλα μωρέ κι άμα του δώσεις λίγο κρασάκι τί έγινε;”: Γιατί τα παιδιά δεν πρέπει να δοκιμάζουν αλκοόλ

Ανακάλυψα μια νέα πτυχή του εαυτού μου ως μητέρα, όταν διάβασα μια μελέτη, που δημοσιεύθηκε τον περσινό Μάρτιο στο περιοδικό “Pediatrics” με τίτλο “Οι γονείς, που δίνουν αλκοόλ στα παιδιά τους πριν την Εφηβεία: Ποιοι κίνδυνοι παραμονεύουν”. Ομολογώ ότι, μόλις διάβασα τον τίτλο, πετάχτηκα λίγο από τη θέση μου, μιας και νόμιζα ότι οι ειδικοί μιλούσαν για μένα: Μια γουλίτσα σαμπάνια την παραμονή της Πρωτοχρονιάς; Μια γουλίτσα κρασάκι το Πάσχα; Σιγά το πράγμα. Πόσο επικίνδυνο μπορεί να είναι πια;

Υπάρχει μεγάλη βιβλιογραφία και πλήθος ερευνών και μελετών κυρίως σε εξειδικευμένα περιοδικά σχετικά με γονείς, που δίνουν στα παιδιά τους μικρές ποσότητες αλκοόλ στο πλαίσιο οικογενειακών συγκεντρώσεων θεωρώντας το εντελώς άκακο, αγνό και φυσιολογικό. Ίσως προσπαθούν με αυτό τον τρόπο να τους δείξουν τί κάνει ή τί δεν κάνει το αλκοόλ. Ίσως προσπαθούν να το απομυθοποιήσουν, για να τους δείξουν ότι δεν είναι τίποτα ιδιαίτερο και ότι δεν αξίζει να του δίνουν τόση σημασία μεγαλώνοντας ή να το αποζητούνε.

Η έρευνα έδειξε επίσης ότι είναι συνηθισμένο οι γονείς να προσφέρουν μικρές γουλιές αλκοόλ στα παιδιά τους ακόμα και στο σπίτι. “Τα αποτελέσματα της έρευνας ήταν αποκαρδιωτικά”, δήλωσε η υπεύθυνη, η οποία εξέτασε συνολικά 1.729 παιδιά Δημοτικού. Αποκαρδιωτικά ίσως (λέω εγώ τώρα), γιατί δεν έγινε διαχωρισμός ανάμεσα στα παιδιά, που απλά δοκίμασαν μια μικρή γουλιά αλκοόλ στα σπίτια τους και σε εκείνα, που έπιναν ολόκληρα ποτά.

Μια άλλη έρευνα εστίασε στην πρώτη εμπειρία των παιδιών στην κατανάλωση αλκοόλ. Ερευνητές εξέτασαν 452 παιδιά στην Πενσυλβάνια, για να δουν ποιοι παράγοντες τα οδήγησαν στο να δοκιμάσουν αλκοόλ από την ηλικία των 10-12 ετών. Η αιτία δεν ήταν η παραβατική συμπεριφορά, ούτε τα ψυχολογικά προβλήματα, αλλά οι γονείς, που συμφωνούσαν ή πολλές φορές προέτρεπαν τα παιδιά τους προς αυτή τη συμπεριφορά.

Οι ειδικοί συμφωνούν στο ότι η δοκιμή αλκοόλ σε τόσο μικρή ηλικία αποτελεί μεγάλο κίνδυνο και ίσως είναι αιτία εκδήλωσης παραβατικής συμπεριφοράς ή άλλων προβλημάτων. Συμπέρασμα: “Οι γονείς δεν πρέπει να δίνουν αλκοόλ στα παιδιά τους, ούτε γουλιά”.

Το 2015, μια άλλη έρευνα μελέτησε τη σχέση ανάμεσα στην «πρώιμη δοκιμή αλκοόλ» και σε σοβαρά προβλήματα αλκοολισμού. Αποτέλεσμα; Παιδιά, που είχαν δοκιμάσει αλκοόλ στο δημοτικό – μπίρα ή κρασί και μάλιστα από τα χέρια των γονιών τους – ήταν πιο πιθανό να πίνουν συστηματικά στο Λύκειο.

Μπορεί η κατανάλωση αλκοόλ σε μικρή ηλικία να σχετίζεται με σοβαρότερα προβλήματα από το Λύκειο και μετά, αλλά δεν είναι μόνο αυτή η αιτία, που αποτελεί κίνδυνο για ένα παιδί: Φταίνε επίσης οι γονείς με ιστορικό αλκοολισμού ή αυτοί, που πίνουν σε κάθε ευκαιρία, αλλά και τα εγγενή προβλήματα συμπεριφοράς των παιδιών.

Τί προκαλεί αυτή η «δοκιμή» αλκοόλ σε νεαρή ηλικία; Αλλάζει τη συμπεριφορά ενός παιδιού; Ξεφεύγει από το πρότυπο μιας φυσιολογικής συμπεριφοράς; Είναι τόσο πιθανό μια γουλίτσα να προκαλέσει εθισμό σε τόσο νεαρές ηλικίες;

Οι γονείς μπορεί να πιστεύουν ότι δίνοντας αλκοόλ στα παιδιά τους, στην ουσία τα προστατεύουν από προβλήματα αλκοολισμού. Ίσως νομίζουν ότι έτσι χτίζουν μια δυνατή και υγιή νοοτροπία απέναντι στο αλκοόλ, αρκεί να καταναλώνεται με μέτρο και στις γιορτές.

Το πιο περίεργο πάντως στην υπόθεση είναι ότι οι περισσότεροι από αυτούς τους γονείς είχαν καλές πρακτικές σαν γονείς: εφάρμοζαν αυστηρούς κανόνες και είχαν από κοντά τα παιδιά τους. Τί τους οδηγούσε λοιπόν, να τους «προσφέρουν» έστω και μια μικρή γουλιά αλκοόλ; Θέλουν μάλλον να προλάβουν τα χειρότερα. Ένα «χορτασμένο» παιδί είναι λιγότερο να πέσει με τα μούτρα στο αλκοόλ σε ένα πάρτι. Συνήθως τα παιδιά στην εφηβική ηλικία έλκονται από το απαγορευμένο με αποτέλεσμα, όπου βρίσκουν αλκοόλ και όχι μόνο, να επιθυμούν διακαώς να το δοκιμάσουν. Ένα παιδί, που του έχει ήδη δώσει ο γονιός του να πιεί, θα το αντιμετωπίσει σαν κάτι συνηθισμένο και δεν θα το «ποθήσει», όπως ένα άλλο «στερημένο» παιδί.

Μια τελευταία έρευνα έρχεται να μας δείξει πώς συμπεριφέρονται τα μετέπειτα χρόνια τα «εκτάκια», που έχουν ήδη δοκιμάσει αλκοόλ. Όσο μεγάλωναν, στις περισσότερες περιπτώσεις, οδηγούνταν σε όλο και πιο «σκληρά» ποτά, έκαναν παρέα με άτομα, που επίσης έπιναν και ο γονικός έλεγχος όλο και μειωνόταν. Και πώς ξεκίνησαν όλα; Από μία γουλιά.

Πρέπει όλοι εμείς οι γονείς να καταλάβουμε ποιες είναι οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις του αλκοόλ στα παιδιά μας και να είμαστε πιο προσεκτικοί. Οι κίνδυνοι καραδοκούν και δεν θέλουμε να βάλουμε οι ίδιοι τα χεράκια μας να βγάλουμε τα ματάκια μας.

Πηγή: well.blogs.nytimes.com