fbpx

Δεν έχω ποιος να παίρνει το παιδί από το σχολείο. Να το αφήνω να μένει σπίτι μόνο του μέχρι να γυρίσω;

| 25 Αυγούστου 2017
ADVERTISEMENT

Πολλοί γονείς νιώθουν χαμένοι, καθώς δεν ξέρουν, τί να κάνουν με τα μεγαλύτερα παιδιά τους, όχι μόνο κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών αλλά και όταν ανοίγουν τα σχολεία. Πώς ξέρεις, εάν το παιδί σου είναι αρκετά υπεύθυνο, για να μείνει μόνο του στο σπίτι;

Πριν αποφασίσεις αν το παιδί σου είναι αρκετά υπεύθυνο για να μείνει μόνο του στο σπίτι, θα πρέπει να γνωρίζεις ότι σύμφωνα με την Εθνική Εκστρατεία SAFEKIDS συνιστάται να μην αφήνεις κανένα παιδί κάτω των 12 ετών στο σπίτι μόνο και ότι θα έχεις νομικές κυρώσεις.


ADVERTISEMENT

Εάν το παιδί σου είναι αρκετά μεγάλο, όχι μόνο ηλικιακά αλλά και νομικά, για να μείνει μόνο του στο σπίτι, πώς μπορείς να ελέγξεις, αν πραγματικά δεν θα διατρέχει κίνδυνο; Τι θα συμβεί, αν το δοκιμάσεις και καταχραστεί την εμπιστοσύνη σου, επειδή έφερε πάρα πολλούς φίλους σπίτι εν αγνοία σου όταν έλειπες ή δεν έκανε τις προγραμματισμένες δουλειές, που έπρεπε να κάνει;

Κάθε οικογένεια είναι διαφορετική, υπάρχουν όμως σίγουρα κάποιες καλές οδηγίες για να αποφασίσεις σωστά.

  • Ακολουθεί τους βασικούς κανόνες ασφαλείας; Ξέρει να σου πει, πού θα απευθυνθεί για βοήθεια, αν χρειαστεί; (Να έχεις μια λίστα με τηλέφωνα έκτακτης ανάγκης σε κεντρικό σημείο του σπιτιού σου).
  • Έχει δείξει το παιδί σου βελτίωση σε άλλους τομείς της ζωής του, όπως αυξημένη συμμόρφωση με τους κανόνες και τις δουλειές του σπιτιού (ακόμα και αν δεν θέλει να τις κάνει);
  • Είσαι πρόθυμη να βάλεις σαφείς κανόνες και το παιδί να υποστεί τις ανάλογες συνέπειες, σε περίπτωση που δεν τους ακολουθήσει;

Μόλις πάρεις την απόφαση να αφήσεις έστω και δοκιμαστικά το παιδί σου μόνο στο σπίτι, υπάρχουν κάποια πραγματάκια, που πρέπει να λάβεις σοβαρά υπόψιν σου:


ADVERTISEMENT

DON’T: Μην περιμένεις από το παιδί σου να «ξέρει», ποιοι είναι οι κανόνες. Προσπάθησε να μην είσαι ασαφής. Οι ιδέες σου περί «κοινής λογικής» δεν ισχύουν απαραιτήτως για το παιδί σου. Άλλη η λογική σου, άλλη η δική του.

DO: Να είσαι πολύ ακριβής και σαφής με το παιδί σου σχετικά με τους κανόνες και τις προσδοκίες, που έχεις. Αυτές περιλαμβάνουν καθημερινές δουλειές, καθώς και κανόνες σχετικά με τον αριθμό των φίλων που μπορούν να βρίσκονται στο σπίτι τη δεδομένη στιγμή και το αν το παιδί σου μπορεί να φύγει από το σπίτι, για να πάει αλλού. Σαφήνεια σημαίνει λιγότερα προβλήματα αργότερα.

DON’T: Μην αφήσεις τις συνέπειες για έκπληξη. Γνωστοποίησέ τις εξ αρχής.

DO: Πες στο παιδί σου, τί κερδίζει και τί χάνει. Όσο σαφής είσαι σχετικά με τους κανόνες, άλλο τόσο σαφής πρέπει να είσαι με τους κανόνες και τις συνέπειες για τη μη τήρηση των κανόνων. Και πάλι τονίζω, ότι η σαφήνεια σημαίνει λιγότερα προβλήματα αργότερα.

DON’T: Μην αναφέρεις στο παιδί ποτέ, ότι το να μείνει μόνο του σπίτι είναι λύση ανάγκης, γιατί δεν υπάρχει κάπου αλλού να το στείλεις. Αναγκάζεσαι να το αφήσεις, δεν είναι επιλογή σου. Γιατί αν το παιδί ξέρει, ότι δεν υπάρχει κάποιο άλλο μέρος να μείνει και είναι η ανάγκη, που σε σπρώχνει να το κάνεις αυτό, τότε γιατί να πρέπει να συμμορφωθεί με τους κανόνες, που θα του βάλεις;

Για παράδειγμα, αν του πεις ότι “θα μείνεις μόνος/η στο σπίτι, αν ολοκληρώσεις τις χ-ψ δουλειές και δεν φέρεις περισσότερους από 3 φίλους”, αλλά το παιδί σου ξέρει, ότι δεν έχεις πουθενά αλλού να το στείλεις, τότε γιατί να ακολουθήσει τους κανόνες; Ως γονέας, είσαι πραγματικά ανίσχυρη σε μια τέτοια κατάσταση.

DO: Να έχεις ένα σχέδιο έκτακτης ανάγκης καλού κακού. Υπάρχει κάποιος θείος, παππούς, γιαγιά, οικογενειακός φίλος να στείλεις το παιδί, αν χρειαστεί; Υπάρχει κάποια κατασκήνωση ή κάποιο πρόγραμμα ή υπηρεσία εθελοντών, όπου μπορεί να περάσει τη μέρα του; Βεβαιώσου, ότι το παιδί σου ξέρει, πού θα πάει, αν δεν συμμορφωθεί με τους κανόνες σου.

DON’T: Μην φορτώσεις το παιδί με υπερβολικές εργασίες. Δεν λέω, είναι δελεαστικό να δώσεις μια μακρά λίστα με πράγματα που πρέπει να γίνονται κάθε μέρα, ώστε να μην έχει χρόνο να μπει σε μπελάδες. Μια τέτοια προσέγγιση όμως, είναι απίθανο να είναι αποτελεσματική.

DO: Δώσε του λίγο χώρο. Ορισμένες δουλειές ή καθημερινές εργασίες πρέπει να βρίσκονται ανάμεσα στις προσδοκίες σου, προφανώς. Αλλά άσε το παιδί να αναπνέει και λίγο. Αν δει, ότι υπάρχει όφελος στο να μένει μόνο του – ελευθερία, χρόνος παιχνιδιού, αυθορμητισμός – τότε θα συμμορφωθεί ,και με μεγάλη χαρά μάλιστα, με τους κανόνες που έχεις θέσει.

DON’T: Μην αναγκάσεις το παιδί σου να συμμορφωθεί με ένα αυστηρό πρόγραμμα, όταν δεν είσαι σπίτι. Άλλο να προτρέψεις ή να ζητήσεις από κάποιον ευγενικά να κάνει κάτι και άλλο να τον αναγκάσεις. Το αποτέλεσμα θα είναι εκ διαμέτρου διαφορετικό. Ακόμα και τα παιδιά έχουν φιλότιμο. Είναι αδύνατο να υπαγορεύσεις στο παιδί σου, τί να κάνει, όταν απουσιάζεις.

Σκέψου τη δική σου παιδική ηλικία: αν σε άφηναν μόνη με μία λίστα με 1000 δουλειές, που έπρεπε να ολοκληρώσεις, πριν επιστρέψουν οι γονείς σου σπίτι, πότε θα τις έκανες; Ακριβώς. Πιθανότατα, θα βιαζόσουν να τις ολοκληρώσεις τα τελευταία 20 λεπτά, πριν ακούσεις το αυτοκίνητό τους να παρκάρει έξω από το σπίτι. Το παιδί σου είναι και αυτό παιδί και δεν διαφέρει από σένα.

DO: Δώσε στο παιδί μια λίστα με τα πράγματα που πρέπει να ολοκληρωθούν μέχρι να επιστρέψεις. Εξήγησέ του, ότι ενώ μπορεί να επιλέξει το πότε θα τις κάνει, δεν μπορεί να επιλέξει το να ΜΗΝ τις κάνει. Αν αφήσεις το παιδί σου να καθορίσει τη σειρά και το ρυθμό των εργασιών, θα το βοηθήσεις να μάθει να διαχειρίζεται αποτελεσματικά το χρόνο του. Αυτός είναι σίγουρα, ένας αποτελεσματικός τρόπος εκμάθησης, γι ‘αυτό χρησιμοποίησε τα προνόμια και τις συνέπειες, για να το βοηθήσεις να εξασκήσει αυτές τις δεξιότητες.

DON’T: Μην βολευτείς και αφήνεις το παιδί σου μόνο κάθε μέρα, όλη μέρα.

DO: Εάν είναι δυνατόν, ξεκίνα αφήνοντας το παιδί σου μόνο δοκιμαστικά για λίγο. Άφησε το να γνωρίζει, ότι θα κερδίζει όλο και περισσότερο χρόνο μέρα με τη μέρα, αν σου αποδείξει, ότι μπορεί να διαχειριστεί κάποιες καταστάσεις. Αυτό θα σου επιτρέψει να «μετρήσεις» την ικανότητά του να ακολουθεί τους κανόνες και να μένει σπίτι μόνο του με ασφάλεια.

Άρχισε, αφήνοντάς του μικρότερα περιθώρια, για να μπορέσει σιγά σιγά να ξεδιπλώσει τις δεξιότητές του. Μάθε του να ακολουθεί τους κανόνες ακόμα και όταν δεν το θέλει. Υπενθύμισέ του, ότι θα κερδίσει περισσότερη ανεξαρτησία, όταν δείχνει, ότι μπορεί να ακολουθήσει τους κανόνες.

Εάν το παιδί σου είναι, βασικά, υπεύθυνο – έχει καλούς βαθμούς, κάνει ό, τι του πεις (ακόμη και αν το κάνει με το ζόρι), μπορείς και εσύ να είσαι λίγο πιο γενναιόδωρη απέναντί του. Μπορείς να το βάλεις στη φύλαξη τη μισή μέρα ή να του δώσεις την ελευθερία μια μέρα την εβδομάδα να δοκιμάζει πραγματάκια στο σπίτι από μόνο του. Επέκτεινε την ώρα που το αφήνεις μόνο, από τη στιγμή, που βλέπεις, ότι ανταποκρίνεται στις προσδοκίες σου.

Εάν το παιδί σου δεν είναι τόσο καλό στο να ακολουθεί κανόνες, μπορείς να ξεκινήσεις αφήνοντάς το μόνο του μόνο για μία ώρα, ίσα για να πας για ψώνια ή στο γυμναστήριο.

Όπως και να έχει, εάν σε οποιαδήποτε στιγμή το παιδί σου δεν ανταποκριθεί στις προσδοκίες σου, μπορείς να το επαναφέρεις στο μειωμένο πρόγραμμα. Μπορείς ακόμη να του δώσεις μια δίκαιη προειδοποίηση: “δεν έκανες τις δουλειές, που σου ζήτησα, όσο ήσουν σπίτι σήμερα. Θα σου δώσω την ευκαιρία να δουλέψεις πιο σωστά αύριο, αλλά αν δεν το κάνεις, θα σε στείλω πίσω στη φύλαξη και τέρμα τα «μόνος στο σπίτι» για τουλάχιστον αυτή την εβδομάδα. Ξέρω, ότι θες να είσαι μόνος/η σου, δείξε μου, όμως, ότι όντως μπορείς και αξίζει τον κόπο να σε αφήσω”.

Και ένα τελευταίο:

DON’T: Μην το πας «όλα ή τίποτα». Εάν το παιδί σου λέει ψέματα ή παραβιάζει τους κανόνες, μην του αφαιρέσεις κάθε δυνατότητα να σκεφτεί, ότι θα μείνει μόνο του στο σπίτι. Άσε μία αμυδρή ελπίδα.

DO: Άσε το παιδί σου να κερδίσει και πάλι την ελευθερία του. Όλα τα παιδιά θέλουν αυτονομία. Θέλουν να είναι σε θέση να είναι υπεύθυνα για το πρόγραμμα και τη μέρα τους. Αυτό από μόνο του είναι ένα ισχυρό κίνητρο. Χρησιμοποίησέ το προς όφελός σου αφήνοντας το παιδί σου να κερδίσει την εμπιστοσύνη σου, ακόμα και αν παραβίασε τους κανόνες. Αν του πεις, ότι δεν πρόκειται να ξαναμείνει ποτέ μόνο στο σπίτι, γιατί να μπει στη διαδικασία να ακολουθήσει οποιονδήποτε από τους κανόνες σου;

Θυμήσου…. Δεν μπορείς να τιμωρήσεις ένα παιδί, για να αποκτήσει καλύτερη συμπεριφορά, μπορείς, όμως, να βοηθήσεις το παιδί σου να βελτιώσει τη συμπεριφορά του χρησιμοποιώντας σαφείς κανόνες και προειδοποιήσεις.

Βρες τρόπους να το αφήσεις να σου δείξει, ότι βελτιώνει την ικανότητά του να ακολουθεί κανόνες. Βρες τρόπους να το βοηθήσεις να μάθει καλύτερες δεξιότητες. Πρέπει το παιδί να συνεχίσει να εργάζεται προς αυτή την κατεύθυνση: να μπορεί να μένει μόνο του στο σπίτι.

Θυμήσου: Θες πραγματικά το παιδί σου να μπορεί να μένει στο σπίτι με ασφάλεια και υπευθυνότητα; Θες να μάθει να διαχειρίζεται το χρόνο του και να είναι συνεπές, κάτι που θα του επιτρέψει να εξισορροπήσει την ευθύνη και το παιχνίδι, καθώς οδεύει προς την ενηλικίωση;

Όσο περισσότερο σου δείχνει ότι βελτιώνεται, τόση περισσότερη ελευθερία και αυτονομία μπορεί να έχει.

Πηγή: empoweringparents.com

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ