7 πράγματα που πρέπει να σταματήσεις να κάνεις για τα έφηβα παιδιά σου τη φετινή σχολική χρονιά

Αυτό, που μερικοί θεωρούν έλλειψη μέριμνας, εγώ το θεωρώ σωστή ανατροφή, μιας και εργάζομαι σκληρά, για να μεταδώσω στα παιδιά μου τις απαραίτητες δεξιότητες, που θα τους χρειαστούν στην υπόλοιπη ζωή τους.

Σταμάτησα να τους φτιάχνω πρωινό και να τους δίνω ταπεράκια στο σχολείο εδώ και πολύ καιρό.

Δεν αισθάνομαι υποχρεωμένη να τους πηγαίνω ξεχασμένα πράγματα που ξέμειναν στο σπίτι.

Τα σχολικά project και οι εργασίες τους δεν με αφορούν.

Πώς θα μεγαλώσεις ικανούς και υπεύθυνους ενηλίκες, αν κάνεις τα πάντα για τα παιδιά σου;

Αν θες να μεγαλώσεις ικανούς και υπεύθυνους ενήλικες, καλύτερα να σταματήσεις να κάνεις τα παρακάτω:

1. Να τα ξυπνάς το πρωί

Αν εξακολουθείς να τα ξυπνάς κάθε πρωί, ήρθε η ώρα να αφήσεις και το ξυπνητήρι να κάνει τη δουλειά του. Τα παιδιά μου έμαθαν να σηκώνονται μόνα τους το πρωί, από τότε που πήγαιναν δημοτικό. Υπάρχουν μέρες, που κάποιο από αυτά θα γκρινιάξει πολύ μέχρι να αποφασίσει να σηκωθεί. Το πρωινό χουζούρι δεν φαίνεται και πολύ δελεαστικό, όταν χάνεις το πρωινό σου!

Άκουσα μια μαμά να λέει πρόσφατα, ότι τα παιδιά της είναι τόσο χαριτωμένα, που τρελαίνεται να μπαίνει στα δωμάτιά τους κάθε πρωί και να τα ξυπνά. Ναι οκ, αλλά στόχος είναι να αναθρέψεις ενήλικες, που θα λειτουργούν σωστά το υπόλοιπο της ζωής τους.

2. Να φτιάχνεις το πρωινό τους και το κολατσιό τους

Το ξυπνητήρι μου είναι το γκλιννν που κάνει το μπολ των δημητριακών, που βγαίνει από το ντουλάπι. Δουλειά μου είναι να σιγουρευτώ ότι υπάρχει φαγητό στο σπίτι, ώστε να μπορούν να τρώνε πρωινό και να φτιάχνουν μόνα τους, το κολατσιό τους.

Ένας φίλος ρώτησε: Ναι, καλά όλα αυτά, αλλά πώς ξέρεις τί παίρνουν μαζί τους για κολατσιό; Δεν το ξέρω, του είπα. Ξέρω, όμως, τί έχω στο ντουλάπι μου και από κει και πέρα, αναλαμβάνουν τα παιδιά να φτιάξουν αυτό που τους αρέσει. Κι αυτό; Για λίγα χρόνια. Μετά θα πάνε πανεπιστήμιο και δεν θα έχω ιδέα τί τρώνε. Συμβουλή; Μείνε μακριά από junk food και τέτοια.

3. Να συμπληρώνεις όλα τους τα χαρτιά

Έχω πολλά παιδιά, πράγμα, που σημαίνει πολλή χαρτούρα στην αρχή της χρονιάς. Έτρεχα να τα συμπληρώσω, να τα υπογράψω, να τα καταθέσω, έως ότου τα παιδιά γίνανε κάποιας ηλικίας, για να τα κάνουν μόνα τους όλα αυτά. Τα έφηβα παιδιά σου πρέπει να είναι σε θέση να συμπληρώνουν όλα τα δικά τους έγγραφα στο μέγιστο δυνατό βαθμό. Αφού συμπληρώσουν, ό, τι χρειάζεται, μου τα αφήνουν με μαγνητάκια στην πόρτα του ψυγείου, για να τα υπογράψω. Εγώ τα υπογράφω και τα τοποθετώ πίσω στα γραφεία τους. Κάνε τα παιδιά σου υπεύθυνα. Θα χρειαστεί σύντομα να συμπληρώσουν αιτήσεις για τα πανεπιστήμια ή αιτήσεις εργασίας και πρέπει να ξέρουν, πώς να το κάνουν χωρίς την παρέμβασή σου.

4. Να κάνεις delivery τα ξεχασμένα πράγματά τους

Δευτέρα πρωί βγήκαμε από το σπίτι, για να τα πάω σχολείο και τρεις δρόμους παρακάτω η κόρη μου συνειδητοποιεί, ότι έχει ξεχάσει το τηλέφωνό της. «Πρέπει να γυρίσουμε πίσω, μαμά!». Στο καπάκι ο άλλος θυμήθηκε, ότι ξέχασε την φρεσκοπλυμένη φόρμα του για τη γυμναστική. Διχάστηκα για το αν έπρεπε να γυρίσω πίσω. «Όχι, θα συνεχίσουμε» τους ανακοίνωσα και κάπου εκεί τα όνειρα τους γκρεμίστηκαν. Η μία δεν θα παίξει παιχνίδια στο τηλέφωνο και ο άλλος δεν θα κάνει γυμναστική.

Οι γονείς δεν πρέπει να χάνουν την ευκαιρία να δείχνουν τις συνέπειες στα παιδιά τους, όταν αυτά κάνουν κάτι λάθος. Με αυτό τον τρόπο θα δουν, ότι μπορούν να τα καταφέρουν μέσα στη μέρα χωρίς να τρέχει ο γονιός να διορθώσει. Δεν θέλω να φανώ υπερβολική, παιδιά είναι, ακόμα μαθαίνουν και σίγουρα θα υπάρξουν στιγμές, που θα κάνουν τα δικά τους λάθη. Όταν όμως το λάθος γίνεται συνήθεια ή επαναπαύονται στη βοήθεια των γονιών τους, εκεί ο γονιός πρέπει να λάβει πιο δραστικά μέτρα.

Σπίτι μας έχουμε έναν κανόνα ακόμα: η μαμά και ο μπαμπάς δεν μπορούν να πηγαίνουν συνέχεια στο σχολείο ψάχνοντας τα ξεχασμένα αντικείμενά τους. Μπορεί να το κάνουν καμιά φορά, ανάλογα με την περίσταση, αλλά γενικώς η μαμά και ο μπαμπάς το αποφεύγουν…

5. Να τρέχεις να τα σώσεις λόγω έλλειψης προγραμματισμού από μεριάς τους

Οι σχολικές εργασίες δεν γίνονται τη νύχτα, πριν παραδοθούν. Ως εκ τούτου, δεν ξεμένω και δεν τρέχω να αγοράσω τα κατάλληλα υλικά τελευταία στιγμή, για να ολοκληρώσουν το έργο τους. Πάντα κρατώ κρυμμένα χαρτιά, μπογιές και διάφορα υλικά για κάποιο από τα  παιδιά μου. Αλλά για οποιοδήποτε άλλο υλικό, θα πρέπει να περιμένουν. Μην τρέξεις πανικόβλητη σε όποιο βιβλιοχαρτοπωλείο βρεις μπροστά σου για το παιδί σου, που έχει χάσει την αίσθηση του προγραμματισμού.

6. Να πλένεις, να σιδερώνεις και να τακτοποιείς όλα τους τα ρούχα

«Τι; Δεν έχεις ακόμα τα σορτάκια μου πλυμένα;». Αυτή η ερώτηση μπορεί να είναι αρκετή, για να δημιουργηθεί ένας μικρός πανικός στο σπίτι. Το παιδί μπορεί να χάσει το μυαλό του, πιστεύοντας, ότι είναι το μοναδικό, που πρέπει να κάνει μπουγάδα. Κάθε φορά, αυτό το παιδί (και οποιοδήποτε άλλο στη θέση του) χρειάζεται μια γερή υπενθύμιση, ότι δεν δουλεύεις γι’ αυτό. Ο ρόλος, που υποτίθεται, ότι είναι ο πιο βασικός στη ζωή μου (αυτός της πλύστρας), με χαρά έχει ανατεθεί σε άλλον, στο πλυντήριο.

Τις περισσότερες μέρες βάζω εγώ πλυντήριο και τα παιδιά διπλώνουν και βάζουν τα ρούχα στη θέση τους, αλλά είναι ικανά να αντιμετωπίσουν όλη τη διαδικασία, αν χρειαστεί.

7. Να προσπαθείς να του τα βρείς, με δασκάλους και προπονητές

Εάν το παιδί σου έχει κάποιο πρόβλημα με έναν δάσκαλο ή προπονητή, θα πρέπει να αναλάβει το ίδιο να το διευθετήσει μόνο του. Δεν υπάρχει λόγος για σένα, ως γονιός, να μπεις στη μέση και να προσπαθήσεις με μηνύματα ή τηλέφωνα να μάθεις, τί έγινε ανάμεσά τους. Μη γίνεις από αυτούς τους γονείς, που ανακατεύονται σε όλα. Αν συμβαίνει κάτι σοβαρό, θα έρθει το ίδιο σου το παιδί να στο πει. Μάθε στο παιδί σου, ότι ό, τι κι αν συμβαίνει, όσο σοβαρό κι αν είναι, θα πρέπει να μάθει, πώς να το χειριστεί μόνο του ή τουλάχιστον να ζητήσει τη βοήθειά σου.

Ποιος είναι ο στόχος ενός γονιού;

Δεν είναι να μεγαλώσει ικανούς και υπεύθυνους ενήλικες;

Αν ναι, τότε δούλεψε σκληρά, για να μπορούν να σταθούν τα έφηβα παιδιά σου στα δικά τους πόδια. Ξέρω, ότι τα βλέπεις ακόμα σαν μωράκια και αισθάνεσαι καλά να ασχολείσαι παραπάνω μαζί τους μια στις τόσες, αλλά εξαρτώνται από εσένα, για να γίνουν ικανοί και αυτόνομοι.

Θέλω να αισθάνομαι σίγουρη, όταν αφήσω τα παιδιά μου να βγουν στον πραγματικό κόσμο, ότι θα είναι καλά, επειδή έκανα μερικά βήματα πίσω και τα άφησα να βιώσουν καταστάσεις, όπως η αποτυχία και πολλές άλλες.

Επομένως, μη με κρίνεις, αν τα παιδιά μου τρέχουν να φτιάξουν πρωινό ή κολατσιό μόνα τους, πριν τρέξουν να προλάβουν το λεωφορείο. Είναι όλα για καλό σκοπό!

Πηγή: foreverymom.com