“Πολλοί γονείς μπαίνουν στους Συλλόγους γονέων για να μπούν στη πολιτική!”: Πρώην μέλος μιλά!

Η Μαριάννα Π. πρώην πρόεδρος σε σύλλογο γονέων, δέχτηκε να μιλήσει στο Singleparent.gr για τις δράσεις που μπορεί να κάνει ένας σύλλογος, πώς είδε τα πράγματα από μέσα, πώς μπορεί κάθε γονιός να βοηθήσει με τη συμμετοχή του αλλά και με ποιά…δόλια κίνητρα έμπαιναν κάποια μέλη, στους Συλλόγους γονέων!

Μαριάννα καλησπέρα και σ’ ευχαριστούμε πολύ που δέχτηκες να μας μιλήσεις για τους Συλλόγους Γονέων, όπως εσύ τα έζησες από μέσα και σύμφωνα με την εμπειρία σου. Θα ηθελα γι’ αρχή να μας πεις, πώς προέκυψε να γίνεις Πρόεδρος του συλλόγου γονέων στο σχολείο του παιδιού σου;
Ασχολήθηκα απο όταν πήγε 1η Δημοτικου η μεγαλη μου η κορη και για τα επομενα 8χρονια. Ξεκινησα ως αναπληρωματικο μελος, μετα μελος του ΔΣ,γραμματεας και τελος Προεδρος. Εχω σπουδασει νηπιαγωγος και πάντα ασχολούμουν πολύ με τα παιδια και ειχα πολλα να προσφερω. Επίσης, ηταν μια πολύ καλη ευκαιρια να διδαξω στα παιδια μου τον εθελοντισμό και το οτι πρεπει να ασχολειται κανεις με τα κοινα και να βοηθαει οσο μπορει!

Τί ακριβώς έκανες σε όλη σου τη “θητεία” στο σύλλογο; Τί δράσεις κάνατε;
Είχαμε ,τις καλες εποχες, γυρω στις 15 δραστηριοτητες, οι οποιες γινοντουσαν στο χωρο του σχολειου Παραασκευη απογευμα και Σαββατο.Αυτες ηταν σκακι, τεννις, μοντερνος χορος, παραδοσιακοι χοροι, θεατρικο, μπασκετ, tae kwo do , ζωγραφικη , χοροι για τους γονεις, αρμονιο, κοσμημα, κατασκευες-χειροτεχνιες για παιδια, ποδοσσφαιρο…Τις κατασκευες-χειροτεχνιες τις εκανα εγω στα παιδια. Οργάνωνα τα Χριστουγεννιατικα και τα Πασχαλινα bazaar των οποιων τα εσοδα πηγαιναν στον Συλλογο και μετα γινοντουσαν διαφορα εργα. Οργανωνα επισης,τις διημερες εκδηλωσεις στο τελος της χρονιας. Στα bazzar, εδινα υλικο , μεσω του συλλογου, και την ιδεα σε καθε δασκαλο να φτιαξει πραγματα με την ταξη του, και ετσι συμμετειχε όλο το σχολειο σ’αυτο!!

Υπήρχε συμμετοχή γενικά ή όλα αυτά τα οργάνωναν συγκεκριμένα και λίγα άτομα;
Συγκεκριμενα και λιγα ατομα….Και απο ολο το ΔΣ ,πάλι λιγοι δουλευαν πραγματικα!!!!!!!Βεβαι, υπηρχαν πολοι γονεις που μας στηριξαν και συμμετειχαν σε ολες τις δρασεις μας.(Γιατι εκτος απο δραστηριοτητες, οργανώναμε χορους , παρτυ αποκριατικα, επισκεψεις σε μουσεια και θεατρα, ημερήσιες εκδρομες κτλ). Ευτυχως….!!!!!!Αλλα υπηρχαν και άλλοι που δεν ηξεραν καν που ειναι το γραφειο του συλλογου…..

Υπήρχε μια συγκεκριμένη συνδρομή (μηνιαία ή ετήσια) για τα μέλη ή για όλους τους γονείς; και αν ναι, οι ευπαθείς ομάδες όπως είναι οι μονογονεϊκές οικογένειες ή οι πολύ φτωχές οικογένειες, απαλλάσσονταν από αυτή τη συνδρομή;
Ναι. Ηταν στα 15 ευρω (αν θυμαμαι καλα!) στην αρχη , το μηνα ,μετα εγινε 12 και μετα 10….Αυτη η συμμετοχη ηταν για καθε δραστηριοτητα με 1,5 ωρα την εβδομαδα.Για τις ευπαθεις ομαδες πάντα υπηρχε σημανικη εκπτωση , όπως στους πολύτεκνους και σε ανεργος ή μη εχοντες , δεν πληρωναν τίποτα και πάντα υπήρχε δωραν συμμετοχη σε ολες τις δρασεις του συλλογου και ακομα και εξτρα οικονομικη βοηθεια.

Δηλαδή συγκεντρώνατε πράγματα ή χρήματα αν χρειαζόταν για όσους το είχαν ανάγκη;
Ναι……Ειχαμε συγκεντρωσει και χρηματα, αλλα πολλες φορες και πραγματα που χρειαζονταν.Φτανει να ξεραμε τον γονιο που ειχε αναγκη και απο κει και περα υπηρχε αναλογη βοηθεια.ΑΝ και εφοσον ηθελε και ο ιδιος παντα….Παντως τα παιδια τα βοηθαγαμε οσο μπορουσαμε με την συμμετοχη τους στις δραστηριοτητες, όπως και στο θεμα της τραπεζοκομου…

Στο θέμα της τραπεζοκόμου; Τί εννοείς;
Ειχαμε τραπεζοκομο που πληρωνόταν απο το συλλογο και απο τους γονεις. Δηλαδη εδινε ενα ποσο ο γονεας και τα υπολοιπα τα συμπληρωνε ο συλλογος. Στο σχολειο, τα παιδια , με βαση το υπουργείο (!!) επρεπε να τρωνε στο θρανιο τους(!) ενα σαντουιτς το μεσημερι ,στο ολοημερο, αφου δεν υπηρχε προβλεψη ουτε για τραπεζαρια ,ουτε το ποιος θα ζεσταινει το φαγητο!!Δεν μπορει να το κανει ο δασκαλος , μας ειχαν πει…..Ετσι, πολύ πριν μπω εγω στο συλλογο, ειχαν φτιαξει με εξοδα του συλλογου , τραπεζαρια μεγαλη με laminate πατωμα , τραπεζομαντηλα , κουζινα με 2 φούρνους μικροκυμματων , 2 ψυγεια και ειχαν και ενα ατομο (συνηθως μαμα του σχολειου που ειχε αναγκη ) για τραπεζοκομο.Το εκανα κι εγω για τρια χρονια, πριν γινω προεδρος, γιατι εψαχνα για δουλεια. Δηλαδη, ζεσταινα το φαγητο των παιδιων, οτιδηποτε εφερναν σε ειδικο δοχειο, τους το ειχα ετοιμο στην τραπεζαρια μολις χτυπησει το κουδουνι, και τα βοηθουσα οπου χρειαζόταν. Μετα μαζευα την τραπεζαρια, σφουγγαριζα και ηταν ετοιμη για την επόμενη μερα. Επλενα τα τραπεζομαντηλα και ημουν υπευθυνη για οτι είχαν ανάγκη τα παιδια. Απο το συλλογο αυτα… Κι αυτο το ειχαν αποφασισει ολοι οι γονεις σε γενικη συνελευση και καθε χρονο γινοταν η ερωτηση αν θελουν να συνεχιστει ή οχι….Και καθε τοσο εμπαινε και αλλο ατομο , αναλογα τις αιτησεις και τις αναγκες που ειχε.

Πολύ ωραίο αυτό που κάνατε! Για πες μου τώρα, υπήρχαν άνθρωποι που έμπαιναν στο σύλλογο για άλλους λόγους πέραν του να βοηθήσουν; Π.χ. για προσωπικό όφελος;
Σιγουρα!!!Για προσωπικους και …πολιυικους μη σου πω!!!!!!!!!!!!Εκει ηταν που γινομουν εξαλλη!!!!!!!!

Ποιά ήταν δηλαδή συνήθως αυτα τα κίνητρα που σε έκαναν έξαλλη, και με ποιό τρόπο προσπαθούσαν να πετύχουν τον όποιο στόχο;
Πολιτικα…..Για πολλους το να εισαι μελος του ΔΣ ή και Προεδρος(!!) ήταν ενα καλο σκαλοπατι για το δημο και μετα για το Χ,Ψ κομμα. Αυτά τα άτομα ήταν απαράδεκτα σε ό,τι αφορούσε το καλό των παιδιων και τεμπεληδες! Ηταν αυτοί που δουλευαν λιγοτερο απο όλους και σε ολα ειχαν αντιρρηση, χωρις ομως επιχειρηματα και άλλες λυσεις!

Τί θα συμβούλευες όσους θέλουν να συμμετάσχουν ενεργά σε κάποιο σύλλογο; Τί να προσέξουν;
Πρώτα -πρώτα προτρέπω ΟΛΟΥΣ τους γονεις να το κανουν ,οσο επιπονο και ψυχοφθόρο κι αν ειναι, και δευτερον, να ξερουν ακριβως γιατι συμμετέχουν σ’ αυτό. Δεν ειναι ο χωρος για καφεδακι και κουτσομπολιο. Είναι χωρος που απαιτει δουλεια, ευσυνειδησία, υπευθυνότητα (μεγάλη!!), δοτικότητα , αγώνα, αγάπη για τα παιδια (ΟΛΑ τα παιδια, και οχι μονο τα δικά σου!!), και πολύ αμεροληψία. Πολλοί γονεις ,να φανταστεις , “μπαίνουν” στο σύλλογο για να έχουν (άκουσον-άκουσον!) τα κλειδια του σχολειου, γιατι απλά νιώθουν σπουδαίοι και πολλές φορες για να ειναι κοντα στους δασκάλους και να τους “γλείφουν”,συγνώμη για την έκφραση, πιο εύκολα! Πρέπει δηλ., να προσέξουν πολύ τους λόγους που θέλουν να μπουν στο σύλλογο ,γιατί δεν ειναι κάτι ευκολο και απαιτει πολύ υπομονη. Πρέπει κανείς να είναι επικοινωνιακόςκαι γενικα πολύ κοινωνικός για να μπορει να διαχειριστεί 200-300+ γονεις!!!!!!

Τέλος, θα ήθελες να μας πεις λίγα λόγια για το συμβάν στο Ωραιόκαστρο; Πώς το σχολιάζεις;
Είναι πολύ δύσκολες οι καταστάσεις αυτές πιστεύω.Είμαι και με τις δύο πλευρές.Δεν υπάρχει καμμια μεριμνα και οργάνωση απο το κράτος γι’αυτους τους ανθρωπους , και περισσότερο, τα παιδια, και απο ττην άλλη “ρίχνουν” το μπαλάκι στους Έλληνες που με την σειρά τους , και λογικα, έχουν τις δικές τους ανησυχίες και χιλιάδες προβλήματα. Και επειδή, όλοι γνωρίζουμε, οτι τιποτα δεν έχουν οργανωσει ,ουτε για το συγκεκριμένο ζητημα, θα δημιουργηθούν πάρα πολλά προβλήματα , που δεν έχουμε καν φανταστει. Ισως, επειδη ,εχω ζησει απο “μεσα” το σχολειο, μετα απο πολλές ωρες εκει με το σύλλογο, σου λέω σίγουρα, οτι θα δημιουργηθουν καταστάσεις που κανείς, και περισσότερο η κυβέρνηση, δεν θα μπορει να αντιμετωπισει και θα κληθούν οι γονεις, και απο τις δυο πλευρές, να τα αντιμετωπίσουν ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ!!!

Επίσης, μια καλή ιδέα, λογω και της γλώσσας , είναι να δημιουργηθουν απογευματινα σχχολεια, ειδικα για τους πρόσφυγες, να προσλάβουν εκπαιδευτικούς και διερμηνείς και να προσπαθήσουν σιγά-σιγα να τους βοηθήσουν .Πάντα ,όμως με συγκεκριμενα και οργανωμενα σχέδια και όχι εις βάρος των Ελλήνων.Γιατί έτσι έκαναν με τα ειδικά σχολεια που εκλεισαν και έχουν διάφορα προβλήματα τωρα, λόγω ΠΑΝΤΑ ελλιπούς οργάνωσης!!!!!!!!!!!!!

Μαριάννα μου ειλικρινά σ ευχαριστώ που μας έδωσες τα φώτα σου και ό,τι κάνεις να είναι πάντοτε με αγάπη!

*Η κεντρική φωτογραφία του άρθρου είναι η ζωγραφιά που έκανε η Μαριάννα για το δημοτικό σχολείο όπου ήταν Πρόεδρος στο Σύλλογο Γονέων ενώ η ίδια ζωγράφισε και όλη την είσοδο του σχολείου.