fbpx

Όταν ο εκπαιδευτικός, αρνείται να συνεργαστεί με τον γονιό

| 4 Δεκεμβρίου 2015
ADVERTISEMENT

Η κοινή λογική, μας οδηγεί στην σκέψη πως οι μαθητές μπορούν να επωφεληθούν από τη διατήρηση μιας αποτελεσματικής σχέσης μεταξύ γονέων και εκπαιδευτικών. Είναι αποδεδειγμένο πως οι μαθητές παρουσιάζουν πολύς καλές σχολικές επιδόσεις όταν οι γονείς  αντιλαμβάνονται τον ρόλο του δασκάλου και ο δάσκαλος κατανοεί τις προσδοκίες των γονιών. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω της αδιάκοπης επικοινωνίας μεταξύ γονέων και εκπαιδευτικών. Το ερώτημα είναι πώς διατηρείται υγιής αυτή η σχέση και πώς μπορεί να αποδειχθεί βοηθητική για το παιδί-μαθητή. Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή!

Το σχολείο είναι αυτό που θα προσδιορίσει τις στρατηγικές και την πολιτική δράσης σε σχέση με την εμπλοκή των γονέων στα εκπαιδευτικά καθημερινά. Ένας τύπος σχολείου είναι εκείνος που υποστηρίζει πως το σχολείο πρέπει να προστατεύεται από παρεμβάσεις τρίτων. Σε αυτού του είδους το σχολείο οι αποφάσεις λαμβάνονται από τον διευθυντή, οι σύλλογοι έχουν περιορισμένα μέλη και αδυνατούν να παρέμβουν, οι γονείς έχουν πρόσβαση σε πληροφορίες για τα παιδιά τους εφόσον το ζητήσουν και οι συναντήσεις γονέων – δασκάλων αποφασίζονται αποκλειστικά από το σχολείο.


ADVERTISEMENT

Δείτε σχετικά: Καρέκλα της σκέψης: Επιτρέπεται ή όχι;

Ένας άλλος τύπος σχολείου είναι αυτός που αναγνωρίζει τον υποστηρικτικό αλλά προκαθορισμένο ρόλο των γονέων στην ενίσχυση της γνώσης των μαθητών στον χώρο του σπιτιού. Άλλος τύπος σχολείου είναι αυτός που πιστεύει στη συνεισφορά των γονέων, οργανώνει συναντήσεις, ενημερώνει τακτικά με σημειώσεις, οι σύλλογοι αποκτούν πλάνο δράσης και οι αποφάσεις λαμβάνονται από το σχολικό συμβούλιο στο συμμετέχουν και οι γονείς. Τέλος, υπάρχει και το είδος του σχολείου που στηρίζεται αμιγώς στη συνεργασία με την οικογένεια και την κοινότητα, ενημερώνει τους γονείς για τον τρόπο λειτουργίας του και επιτρέπει την εμπλοκή τους στις διαδικασίες εκπαίδευσης του προσωπικού.

Η πολιτική κάθε σχολείου είναι αυτή που θα καθορίσει το πλάνο δράσης αλλά και τον τρόπο αντιμετώπισης περιστατικών που λαμβάνουν χώρα στο σχολείο. Δεν είναι λίγα τα περιστατικά διαφωνιών και συγκρούσεων μεταξύ εκπαιδευτικών και γονέων. Για να αποφευχθούν, πρέπει να γίνουν διακριτά τα όρια του καθενός, να υπάρχει σεβασμός και καλή διάθεση για συνεργασία. Η αδυναμία ύπαρξης καλής σχέσης μεταξύ γονέων και εκπαιδευτικών έχει αντίκτυπο στη συμπεριφορά, το ψυχισμό και την επίδοση του μαθητή.


ADVERTISEMENT

Στις περιπτώσεις όπου κρίνεται αναγκαία η επικοινωνία οικογένειας και σχολείου είναι ένα πιθανό διαζύγιο, μία ασθένεια ή ένας ξαφνικός θάνατος γονέα. Ο δάσκαλος οφείλει να συμπαρασταθεί στο παιδί αλλά και στην ίδια την οικογένεια, να δώσει χρόνο προσαρμογής, να σεβαστεί τις αντιδράσεις του παιδιού αλλά και του μονογονέα, την ασυνέπεια του μαθητή και να δημιουργήσει ένα ασφαλές κλίμα για να αντιμετωπίσει το γεγονός.

Τι συμβαίνει όμως όταν ο γονιός πιστεύει πως ο εκπαιδευτικός αρνείται να συνεργαστεί;
Το θλιβερό γεγονός που βιώνει ο μαθητής δεν επηρεάζει μόνο εκείνο αλλά και τον μονογονέα ο οποίος έχει να αντιμετωπίσει ένα πλήθος δύσκολων καταστάσεων. Είναι λοιπόν πολύ εύκολο και δικαιολογημένο ο γονιός να αισθανθεί πως ο δάσκαλος δεν συνεργάζεται και δεν βοηθά το παιδί. Ωστόσο, τι πρέπει να γίνει εάν εξακολουθεί ο γονιός να πιστεύει πως ο δάσκαλος δεν συνεργάζεται, είναι αδιάφορος ή φέρεται ακατάλληλα στο παιδί; Σε αυτή την περίπτωση, ο γονέας πρέπει να επικοινωνήσει με τον διευθυντή του σχολείου και να του γνωστοποιήσει τα περιστατικά, με σκοπό να διαπιστωθεί ή όχι η ανάρμοστη συμπεριφορά. Ο διευθυντής, ως επόπτης, είναι υποχρεωμένος να ακούσει ξεχωριστά την κάθε πλευρά και να πράξει αναλόγως. Εάν επιβεβαιωθεί τυχόν συνεχιζόμενη ακατάλληλη συμπεριφορά ο διευθυντής μπορεί να προβεί σε συστάσεις. Εάν δεν συμμορφωθεί ο εκπαιδευτικός, τότε ο διευθυντής οφείλει να συντάξει σχετική αναφορά προς την αρμόδια προϊστάμενη Αρχή.

Ανακεφαλαιώνοντας, το σχολείο οφείλει να αναπτύσσει μία καλή σχέση συνεργασίας με τους γονείς για την εύρυθμη και αποτελεσματική λειτουργία του και την ισόρροπη γνωστική, ψυχολογική και συναισθηματική ανάπτυξη των μαθητών. Γονείς και εκπαιδευτικοί πρέπει να είναι σύμμαχοι και όχι εχθροί!

Χριστίνα Μπέσιου
Εκπαιδευτικός Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης
E-mail: xrist.bessiou@gmail.com
Web: www.thrania.com

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ