fbpx

Για ένα image ζούμε, λέμε…. (και κλαίμε)

| 27 Αυγούστου 2013
ADVERTISEMENT

Πολλές φορές αισθάνομαι ότι είμαι μόνη μου.

Άλλες φορές ότι με αντιγράφουν … ότι πατρονάρουν την ζωή μου και ότι αυτά που μου συμβαίνουν εξαπλώνονται σαν πανούκλα και στους γύρω μου.


ADVERTISEMENT

Υπάρχει μια άρνηση σε μένα, μια χαζοευτυχία στους copy paste που με τριγυρίζουν.

Το μόνο που θέλω πλέον είναι να είμαι μια ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ, μητέρα. Το μόνη δεν με πειράζει το συνήθισα. Επίσης συνήθισα και το να είμαι μητέρα.

Αυτό που δεν μπορώ να κουμαντάρω, είναι ότι πρέπει ακόμα και τώρα που πέρασα μπόρες και φουρτούνες, γάμους, διαζύγια, υιοθεσίες, ανεργία, πόνο, πείνα, καταναγκαστική δίαιτα κτλ … να περιμένω τον κάθε …… (εδώ μπαίνει κάθε πιθανή βρισιά) να αποφασίσει αν θέλει να με εντάξει στην ζωή του και στο πρόγραμμα του εμένα και το παιδί μου. Άσε μας μωρέ.


ADVERTISEMENT

Οικονομικά το παλεύω με νύχια και με δόντια. 35 χρονών και περιμένω το χαρτζιλίκι μου. Σε λίγο θα καταντήσουμε να πηγαίνουμε το παιδί επισκέψεις για να το χαρτζιλικώνουν  έτσι ώστε να πληρώσουμε την ΔΕΗ.

Συναισθηματικά δεν το παλεύω. Ομόρφυνα λένε. Έρεψα λέω. Πήρα και ένα μαγιό brazil … τρομάρα μου.  Γιατί η καλύτερη άμυνα είναι το καμουφλάζ. Άμα δείχνεις ευτυχισμένη είσαι. Τι δεν καταλαβαίνεις;  Πες μου. Δε πα να βράζεις. Άμα δείχνεις ψύχραιμη είσαι.  Τώρα το τι γίνεται στην καρδιά σου και στο κεφάλι σου μέσα, δικό σου θέμα.

Εγώ θα βάλω το μπραζίλ που λέγαμε και θα πάω να μαυρίσω. Το black is beautiful με αντιπροσωπεύει. Έτσι και αλλιώς πάει με το μέσα μου.

Διάθεση -345345 …..  Ας πάω και Χαλκιδική 5-0  μήπως και ανέβει το image μας… από τα πατώματα.

Φιλάκια!

Ετικέτες

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ