Ένα σου σημάδι μόνο

Ας μην κοροϊδευόμαστε, όλοι κάποιες φορές στην ζωή μας έχουμε δεχθεί κάποιο σημάδι. Κάποιο προμήνυμα, που είτε το δεχθήκαμε, είτε το αγνοήσαμε.

Πιστεύω ότι σε όλους μας, μας έχει τύχει να είμαστε σε μια σχέση και να ξέρουμε από την αρχή ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος, δεν είναι ο άνθρωπός μας, αλλά ο λάθος άνθρωπος. Και παρόλα αυτά συνεχίζουμε να δίνουμε ευκαιρίες στην σχέση, αλλά και στον ίδιο μέχρι που ξεστραβωνόμαστε, ξεκολλάμε ή απλά το παίρνουμε απόφαση.

Θεωρώ ότι πάντα δεχόμαστε προειδοποιήσεις και ειδικά όταν ζητήσουμε συγκεκριμένο σημάδι, μια σειρά από γεγονότα θα μας δώσει την απάντηση ακόμα και με τον πιο παράξενο τρόπο. Τα σημάδια δεν είναι μόνο θετικά, είναι και αρνητικά. Αλλά πάντα πρέπει να είμαστε αντικειμενικοί και συγκεκριμένοι. Να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά

Δεν ξέρω αν ισχύει ότι το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον ή αν η ελεύθερη βούληση καθορίζει την ζωή μας, ξέρω όμως ότι η διαίσθησή μου και το ένστικτό μου, πάντα με γλύτωναν από τραγικά λάθη, αρκεί βέβαια να τα εμπιστευόμουνα. Και όταν αγνοούσα την εσωτερική μου φωνή ή παραβλέπω τα σημάδια ή κάνω πως δεν ακούω τα «καμπανάκια» όσο και να το παλέψω με νύχια και με δόντια, αργά ή γρήγορα, με κόπο, πόνο ή και χωρίς πολλές συνέπειες και επιπτώσεις θα φτάσω πάλι στο σημείο που ήμουν ή που θα ήμουν από την αρχή. Αν είχα δώσει λίγο παραπάνω προσοχή στις προειδοποιήσεις… στα  φώτα που αναβόσβηνα “warning”

Πιστεύω ότι αν μάθουμε να μας ακούμε, πάντα ξέρουμε τι  πραγματικά θέλουμε και τι μας αξίζει.  Αυτό που πραγματικά δεν έχω ακόμα αποδεχθεί είναι κατά πόσο κάποια πράγματα-καταστάσεις είναι από την αρχή προτετελεσμένα γεγονότα, είναι αυτό που λέμε γραπτό της μοίρας και ότι όλα γίνονται για κάποιον λόγο ή τελικά είμαστε 100% υπεύθυνοι της ζωής μας και της μοίρας μας.

Οι περισσότεροι άνθρωποι κάπου πιστεύουν, κάπου προσεύχονται, κάπου εναποθέτουν τις ελπίδες τους, τα όνειρά τους. Κάπου λένε ευχαριστώ και παρακαλώ. Απλά την επόμενη φορά που θα ζητήσετε κάτι να είστε συγκεκριμένοι και σίγουροι ότι το θέλετε. Πρόσεχε τι ζητάς μπορεί να γίνει, λένε.

Και όπως έγραψε και η συγγραφέας Ελιζαμπεθ Γκίλμπερτ στο “Eat pray love”,  για τον Ρίτσαρντ από το Τέξας «ζήτησα μια  ανοιχτή καρδιά και ένα σημάδι… και έκανα εγχείρηση εμφράγματος»