fbpx

Έλεγα τόση ευτυχία δεν θα την αντέξω. Μακάρι να ήξερα…

| 6 Μαρτίου 2014
ADVERTISEMENT

Με λένε Χρύσα και είμαι 32 ετών με μια κορούλα 2.5 ετών. Θέλω να σας πω την ιστορία μου και να ακούσω και τη δική σας γνώμη.
Γνώρισα τον άντρα μου πρίν 4 χρόνια. Μου ζητούσε να βγούμε να γνωριστούμε κι εγώ δεν ήθελα. Ήμουν χωρίς σχέση τα τελευταία δύο χρόνια και ήμουν ήρεμη. Μου άρεσε που ήμουν μόνη μου. Με τα πολλά δέχτηκα να βγώ μαζί του κι έτσι ξεκινήσαμε να είμαστε μαζί. Άρχισε μέσα στην εβδομάδα να μου λέει πως μ’ αγαπάει, με τρέλλαινε στα ερωτικά μηνύματα όταν δεν ήμασταν μαζί και διάφορα άλλα. Έβλεπα ότι προχωράει τη σχέση πολύ γρήγορα και κάπου με τρόμαζε όλο αυτό. Ήμασταν μαζί ένα μήνα και έλεγε ότι ήθελε να γνωρίσει τους δικούς μου, ότι ήθελε να με παντρευτεί και να κάνει παιδί μαζί μου. Από τη μία με κολάκευε αλλά πάλι κάτι δεν μου άρεσε. Ήμουν ευτυχισμένη και άρχισα να πιστεύω ότι με αγαπάει πολύ, νόμιζα ότι είχα βρεί το άλλο μου μισό, έλεγα τόση ευτυχία δεν θα την αντέξω. Μακάρι να ήξερα τι με περίμενε…

Μένω έγκυος ενώ ήμασταν δύο μήνες μαζί και φυσικά θα κρατούσαμε το παιδί. Ο άντρας μου έμενε με τη μητέρα του και τη μεγαλύτερη αδερφή του που είχε χωρίσει και είχε μαζί και τη κόρη της. Έτσι λοιπόν μετακομίζω και εγώ σ’ αυτό το σπίτι να μείνω με όλους αυτούς. Υποτίθεται ότι θα μέναμε οι δυο μας κάποια στιγμή, πράγμα που φυσικά δεν έγινε ποτέ.Κι ενώ διανύω τον τρίτο μήνα της εγκυμοσύνης, έρχονται αντιμέτωπη με το πρώτο πρόβλημα. Το αλκοόλ. Ο άντρας μου, έπινε πολύ, μεθούσε και φυσικά έκανε φασαρίες. Μου μιλούσε άσχημα, με έβριζε, με ταπείνωνε. Εγώ λοιπόν που πετούσα στα σύννεφα με αυτή την υπέροχη σχέση που νόμιζα ότι είχα, έπεσα πολύ απότομα. Άρχισα να σκέφτομαι να κάνω έκτρωση και να τον αφήσω αλλά όχι, δεν θα σκότωνα το παιδάκι μου. Την επόμενη μέρα του καυγά μου ζητούσε συγγνώμη, έβριζε τον εαυτό του, ορκιζόταν ότι δεν θα το ξανακάνει και περνούσαν οι μέρες. Όταν δεν έπινε ήμασταν μια χαρά αλλά έκανε καθημερινά χρήση χασίς. Μετά άρχισε να λείπει όλη νύχτα και να έρχεται 7-8 το πρωί.Εγώ μέσα στο άγχος και στην αγωνία να μην πιεί και έρθει πάλι να κάνει φασαρία.


ADVERTISEMENT

Εν τω μεταξύ η κοιλιά μου μεγάλωνε και το μωράκι μου κλώτσαγε για να μου θυμίζει ότι ήταν εδώ. Η ψυχολογία μου είχε πιάσει πάτο. Ο άντρας μου όποτε έπινε γινόταν ένας άλλος, τόσο διαφορετικός και σκληρός. Το ωραιότερο πράγμα στη ζωή μιας γυναίκας, την εγκυμοσύνη, εγώ δεν τη χάρηκα. Όταν μπήκα στον έβδομο μήνα, μαλώσαμε άγρια και με έδιωξε από το σπίτι, συγκεκριμένα με πήγε ο ίδιος στους γονείς μου. Εγώ ήμουν ράκος πια και φυσικά 2-3 μέρες μετά, άρχισε τα «συγγνώμη» τα «σ’ αγαπώ» και τα λουλούδια. Το είχα πάρει απόφαση μέσα μου ότι κάποια στιγμή θα χωρίζαμε, δεν ήμασταν φυσιολογικό ζευγάρι. Δεν περνούσαμε χρόνο μαζί, δεν βλέπαμε μια ταινία μαζί, δεν πηγαίναμε για ψώνια μαζί, δεν κάναμε τις ετοιμασίες για το παιδί μας μαζί. Τίποτα δεν κάναμε μαζί. Καμιά έξοδο πού και πού κι αυτή θα μου την έβγαζε ξινή. Δεν χαιρόμουν γιορτές γιατί πάντα θα έπινε και θα είχαμε πρόβλημα.

Πέρασε ο καιρός με χίλια ζόρια και γέννησα το κοριτσάκι μου. Ευτυχώς όλα πήγαν καλά, παρ’ όλο που είχε ακούσει τόσα μέσα στη κοιλιά μου και είχε ταραχτεί τόσες φορές. Γυρίσαμε σπίτι από το νοσοκομείο και εννοείται βέβαια ότι δεν είχε λεφτά ούτε για να πληρώσει τη γέννα γιατί όποτε είχα λεφτά, τα έπαιρνε και τα έκανε ποτά. Έτσι πλήρωσα εγώ τη γέννα με κάποιες οικονομίες που είχα. Οι μέρες περνούσαν μια καλά δέκα άσχημα. Όποτε ήθελε ερχόταν τα βράδια στο σπίτι, όποτε ήθελε έφευγε. Σαν να μην υπήρχαμε. Πού ήταν αυτός ο άνθρωπος που είχα γνωρίσει; Ή μήπως τελικά δεν τον είχα γνωρίσει; Η ζωή μου, κυλούσε καθημερινά με τη μάνα του και την αδερφή του. Εκείνος πάντα έλειπε, πότε δούλευε, πότε έπινε. Το μόνο μου ενδιαφέρον ήταν το παιδί μου. Άρχισα να παραμελώ τον εαυτό μου, δεν πρόσεχα την εμφάνισή μου. Δεν με ενδιέφερε τίποτα παρά μόνο το παιδί μου. Τρία χρόνια μετά εκείνος δεν έπινε μόνο, αλλά έκανε και χρήση ηρωΐνης και κοκαΐνης. Έμαθα ότι ο άντρας μου ήταν χρήστης από την αρχή της σχέσης μας κι εγώ απλά δεν το ήξερα. Τα ναρκωτικά σε συνδυασμό με το ποτό, τον τρέλλαιναν. Μπροστά μου δεν έκανε χρήση αλλά έτσι κι αλλιώς, δεν παραδεχόταν τίποτα. Του είπα να πάμε σε ψυχολόγο, να μπεί σε πρόγραμμα, αλλά δεν παραδέχονταν τις εξαρτήσεις του, μου έλγε ότι δεν έκανε πια τίποτα ενώ έκανε.

Εγώ όμως φοβόμουν μαζί του, δεν του είχα καμία εμπιστοσύνη. Φοβόμουν μήπως με σκοτώσει, φοβόμουν για το κοριτσάκι μου που μεγάλωνε και θα άρχιζε κάποια στιγμή να καταλαβαίνει. Τη Πρωτοχρονιά με παράτησε πάλι στο σπίτι και βγήκε αλλά ως εδώ. Πήρα το παιδί μου και έφυγα, πήγα στους γονείς μου. Δεν γινόταν να συνεχίσω με αυτόν τον άνθρωπο, είναι άρρωστος και χρειάζεται θεραπεία. Προσπάθησα πολύ αλλά έχω κι ένα παιδί που με χρειάζεται δυνατή. Δύο μήνες τώρα είμαστε σε διάσταση. Παραδέχτηκε ότι παίρνει ναρκωτικά αλλά είπε πως θα το παλέψει μόνος του. Με παίρνει και μου λέει πως μ΄αγαπάει. Ότι δεν μπορεί να ζήσει χωρίς εμένα. Δεν θέλω να γυρίσω γιατί ξέρω ότι τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα, αλλά φοβάμαι τον εαυτό μου, φοβάμαι μήπως λυγίσω με όλα αυτά που μου λέει και υπόσχεται. Φοβάμαι μήπως εκείνος πέσει πάλι στα ναρκωτικά κι εγώ πέσω πάλι σε εκείνον…


ADVERTISEMENT

Χρύσα

Θέλετε να μας μιλήσετε; Κι εμείς!
Στείλτε μας email στο
 info@singleparent.gr ή βρείτε μας στη σελίδα μας στο facebook εδώ.
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σας δεδομένων και σας διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σας θα παραμείνει μυστική. Τα πρόσωπα της φωτογραφίας, δεν απεικονίζουν τα πραγματικά.

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ