Η αγάπη για το σώμα μας, ξεκινά από τη λίστα για τα ψώνια!

Ας κάνουμε μία αναδρομή σε μικρά συναισθηματικά στιγμιότυπα της καθημερινότητας μας:

-Θέλουμε να αγοράσουμε ένα δώρο για ένα αγαπημένο πρόσωπο. Ανεξάρτητα από την οικονομική αξία του δώρου, αφιερώνουμε χρόνο, σκέψη και συναίσθημα για το τι θα επιλέξουμε, πως θα το παρουσιάσουμε και θα το προσφέρουμε. Γιατί θέλουμε να είναι κάτι που να είναι μοναδικό, προσωπικό και να είναι αυτό ακριβώς, που χρειάζεται. Μέσα στην επιλογή βάζουμε αγάπη, προσοχή, ενέργεια, χαρά. Γιατί θέλουμε να νοιώσει αυτός ο αγαπημένος άνθρωπος, μοναδικός.
-Στο σπίτι μας δεν δεχόμαστε όλους τους ανθρώπους. Δεχόμαστε αυτούς που μας ταιριάζουν, που μας κάνουν να νοιώθουμε ευχάριστα, που αγαπάμε, αυτούς που μας εκτιμούν, σέβονται και αγαπούν.
-Σε όποιον χώρο και αν βρισκόμαστε, δυσφορούμε όταν, υπάρχουν άνθρωποι, που πιστεύουμε ότι είναι ασύμβατοι με εμάς. Αντίθετα νοιώθουμε ευεξία και χαρά, όταν συνυπάρχουμε με ανθρώπους με τους οποίους νοιώθουμε εναρμονισμένοι.
-Θέλουμε να αγαπάμε και να μας αγαπάνε. Να μας αποδέχονται όλοι, όπως είμαστε. Με τα δυνατά μας σημεία και τις ατέλειες μας. Θυμώνουμε και απογοητευόμαστε, όταν μας αγνοούν ή όταν χρειάζεται να πιεζόμαστε, για να είμαστε αρεστοί. Και αντιδρούμε σε αυτήν την πίεση, μη κάνοντας τίποτα ή πράττοντας ακριβώς το αντίθετο από αυτό που μας ζητούν.

Και μία αναδρομή για το τι κάνουμε, όταν έρχεται η ώρα για τα ψώνια της εβδομάδας:

-Κοιτάζουμε τα ντουλάπια της κουζίνας και το ψυγείο και αποφασίζουμε τι μας λείπει. Κάποιοι από εμάς έχουν προγραμματίσει τα γεύματα της εβδομάδας, κάποιοι όχι.  Γράφουμε σε ένα χαρτί ότι χρειαζόμαστε, και ξεκινάμε για το super market.Διασχίζουμε μηχανικά τους γνωστούς διαδρόμους και ρίχνουμε μέσα στο καρότσι τα οικεία προϊόντα. Αν έχουμε λίγο χρόνο στη διάθεση μας, συγκρίνουμε τιμές, ποσότητες και ποιότητες. Ίσως προσθέσουμε και κάποιες επιπλέον συσκευασίες, γιατί γνωρίζουμε ότι δεν θα έχουμε χρόνο να πάμε σύντομα στο supermarket. Ίσως να προσθέσουμε αρκετά προπαρασκευασμένα τρόφιμα, για να υπάρχουν σε περίπτωση που δεν προλαβαίνουμε να μαγειρέψουμε.

-Γυρίζουμε βιαστικά στο σπίτι και αποθηκεύουμε στα ντουλάπια, στο ψυγείο, στην κατάψυξη, στα καλάθια της βεράντας τα τρόφιμα. Για να ανακαλύψουμε λίγες ημέρες αργότερα, ότι τα φρέσκα φρούτα και λαχανικά έχουν χαλάσει, ότι έχουμε ξεχάσει στο βάθος του ψυγείου το κοτόπουλο το οποίο μάλλον δεν τρώγεται, ότι η ημερομηνία λήξης στην οικονομική συσκευασία του γάλακτος έχει περάσει … Και καταναλώνουμε το έτοιμο snack, γιατί δεν υπάρχει χρόνος για κάτι περισσότερο.

Πως συνδέονται αυτές οι καθημερινές πραγματικότητες μεταξύ τους;

Το σώμα μας είναι το σπίτι μας και ο αγαπημένος φίλος μας. Γιατί με το σώμα μας ζούμε και υπάρχουμε!

Παρ’ όλα αυτά, αδιαφορούμε για τις ανάγκες και τις προτιμήσεις του. Κυριολεκτικά κωφεύουμε στα σήματα που μας στέλνει. Σπανίως το εκτιμάμε, σεβόμαστε αυτά που επιθυμεί και χρειάζεται και το «αγαπάμε» μόνον όταν λειτουργεί όπως ακριβώς θέλουμε να λειτουργεί. Το φορτώνουμε τροφές που του είναι άχρηστες (και τις οποίες προσπαθεί να διαχειριστεί μέχρι ενός σημείου, γιατί μετά κουράζεται, απογοητεύεται και δεν έχει κυριολεκτικά ενέργεια να συνεχίσει..). Αγνοούμε αυτά που μας ζητά. Αλλά συνεχίζουμε να έχουμε απαιτήσεις από αυτό.

Ας έχουμε λοιπόν στο μυαλό μας ότι για να αλλάξουμε τον τρόπο που λειτουργεί το σώμα μας χρειάζεται να αλλάξουμε τον τρόπο που το αντιμετωπίζουμε: Αντί να το βλέπουμε σαν τον «κακό» της υπόθεσης, που δεν μας κάνει το χατίρι, αντί να το χρησιμοποιούμε σαν ένα «εργαλείο» που απλά μας εξυπηρετεί, ας κάνουμε το πρώτο βήμα για μία μεγάλη αλλαγή: να αντιληφθούμε ότι το σώμα μας είναι ο καλύτερος φίλος μας. Ότι είμαστε εμείς. Ότι έχει ανάγκη την αναγνώριση και το σεβασμό για τις ανάγκες του και τον τρόπο που είναι και λειτουργεί, την εκτίμηση, την αποδοχή και την αγάπη γι’ αυτό που είναι.

Γιατί όταν το αναγνωρίζουμε, το αγαπάμε, το εκτιμάμε και το αποδεχόμαστε, αναγνωρίζουμε, αγαπάμε, εκτιμάμε και αποδεχόμαστε τον ίδιο τον εαυτό μας. Και όταν του προσφέρουμε αυτά τα συναισθήματα και με πράξεις, τότε ανταποκρίνεται με χαμόγελο και υγεία και ζωντάνια σε αυτά που ζητάμε.

Πριν λοιπόν πάμε να ψωνίσουμε την επόμενη φορά, ας δώσουμε λίγο περισσότερη προσοχή στο ποια προϊόντα γράφουμε στη λίστα μας. Ας δώσουμε περισσότερη προσοχή στο τι θα αγοράσουμε, το πώς θα το αποθηκεύσουμε, που για πόσο χρονικό διάστημα.

Γιατί η αγάπη για το σώμα μας ξεκινά από την λίστα για τα ψώνια. Ξεκινά από την προσεκτική επιλογή των τροφίμων. Από την συμβατότητα αυτών των τροφίμων με το σώμα μας. Από την προσεκτική συντήρηση και προετοιμασία.ν Γιατί τελικά: είμαστε αυτό που τρώμε και τρώμε αυτό που είμαστε.

Πηγή: https://althaiasoulmindbody.wordpress.com