Κάνε μου τη χάρη και μην καπνίζεις μπροστά στα παιδιά μου

Κάθε πρωί πηγαίνοντας την κόρη μου σχολείο, βλέπω ένα μπαμπά, που από το ένα χέρι κρατάει το γιο του και από το άλλο ένα αναμμένο τσιγάρο. Και παιδί, δηλαδή, και κάπνισμα παράλληλα. Εκείνη τη στιγμή, το μόνο, που μου έρχεται να κάνω, είναι να σταματήσω το αμάξι, να κατέβω και να πιάσω το τσιγάρο να το πατήσω κάτω, και να του πω: «Μα καλά, πόσο ασυνείδητος παίζει να είσαι; Περπατάς ανάμεσα σε παιδάκια και καπνίζεις κάθε πρωί σαν το φουγάρο; Έλεος. Λίγη τσίπα δεν έχεις πάνω σου; Άσε το παιδί σχολείο, απομακρύνσου και κάπνισε όσο θες».

Το παιδί του δεν έχει άλλη επιλογή – πρέπει κάθε πρωί να πηγαίνει σχολείο με το μπαμπά του, όπως και πόσα άλλα παιδιά είτε πεζοί, είτε με το αυτοκίνητο και πρέπει να ανεχτούν το γονιό και το τσιγάρο και το ότι εκείνος φυσάει τον καπνό λες και δεν επηρεάζει κανέναν γύρω του.

Το κάπνισμα δεν σε κάνει κακό άνθρωπο ή κακό γονέα. Όλοι καταλαβαίνουμε ότι μερικοί άνθρωποι νιώθουν την ανάγκη να καπνίζουν. Είναι μια συνήθεια, που δύσκολα μπορεί να κοπεί και ως άνθρωπος αναγνωρίζω ότι είναι δικαίωμα του καθενός να παίρνει την απόφαση, που θέλει.

Κάντο, αλλά όχι μπροστά στα παιδιά σου ή στα δικά μου. Κανένα παιδάκι δεν είναι υποχρεωμένο να σε ανέχεται.

Κάντο, αλλά όχι μπροστά σε κανέναν. Κανείς δεν έχει όρεξη να αναπνέει τον καπνό σου ή να μυρίζει σαν τασάκι. Έλεος κάθε φορά που βγαίνουμε να πιούμε έναν καφέ ή ένα ποτό, γυρίζουμε σπίτια μας και θέλουμε 50 ντους και ένα καθαριστήριο, για να φύγει η βρώμα από πάνω μας. 

Όταν πίνεις, δίνεις και στο παιδί σου να πιει; Όχι. Όταν πας στο καζίνο, παίρνεις και το παιδί σου μαζί; Όχι κι αυτό, γιατί θα το έθετε σε κίνδυνο – για να μην αναφέρουμε ότι θα ήσουν ανεύθυνος. Γιατί τότε, όταν καπνίζεις, να πρέπει να είναι το παιδί σου και το κάθε άλλο παιδί, μπροστά;

Όταν κάποιος καπνίζει, δεν κάνει κακό μόνο στον εαυτό του και στους γύρω τους, αλλά και σε τρίτους. Πώς; Η νικοτίνη και άλλες χημικές ουσίες, που παραμένουν στα ρούχα και άλλες επιφάνειες μετά το κάπνισμα είναι επίσης επικίνδυνες.

Πιστεύεις ότι είναι αυτονόητο ότι σε δημόσιους χώρους, νοσοκομεία, σχολεία και μπροστά σε παιδιά και άλλους δεν καπνίζουμε, αλλά μη νομίζεις ότι κάτι τέτοιο είναι αυτονόητο για όλους. Κάποιοι πιστεύουν ότι οι άλλοι είναι αναγκασμένοι να αναπνέουν το δηλητήριο, που εκτοξεύουν.

Δεν είναι μόνο οι κίνδυνοι για την υγεία, που κρύβονται πίσω από τη συνήθεια του καπνίσματος, αλλά και ότι τα παιδιά, όταν βλέπουν τους ενήλικες να καπνίζουν, «κανονικοποιούν» αυτή τη συμπεριφορά. Δεν αρκεί να πεις σε ένα παιδί για τους κινδύνους του καπνίσματος. Μόλις σε δει να καπνίζεις, θα θεωρήσει ό, τι άκουσε από σένα άκυρο και θα εμπλακεί σε κάτι τέτοιο μεγαλώνοντας, που είναι επικίνδυνο.

Δικαίωμά σου να καπνίζεις, αλλά μην είσαι αναίσθητος/η. Να καπνίζεις εκεί, που πρέπει και όχι όπου σου έρθει. Όταν είσαι σπίτι, βγες στη βεράντα. Όταν είσαι σε μία ταβέρνα, βγες έξω. Όταν είσαι στο αυτοκίνητο, περίμενε να σταματήσεις και μετά κάπνισε όσο θες.

Από σένα εξαρτάται. Απλά μην κάνεις άλλους ανθρώπους (και ειδικά τα παιδιά) να υποφέρουν από τις συνέπειες των ενεργειών σου.

Σκοπός είναι να αναθρέψεις συνειδητοποιημένα παιδιά, που θα γνωρίζουν τους κινδύνους του καπνίσματος προστατεύοντάς τα παράλληλα από τις βλαβερές συνέπειές του. Υπό αυτές τις συνθήκες μπορείς ναν καπνίσεις. Αλλά αν σκοπεύεις να το κάνεις κοντά μου ή στα παιδιά μου, μην απορήσεις, αν τσακωθούμε.

Πηγή: scarymommy.com