Χάθηκαν οι άντρες αδερφούλα μου (;)

«Την Τάνια να δεις που έμπλεξε! Είναι μ’ έναν τύπο… φοβερό τεμπελόσκυλο! 4 μήνες έχει που μετακόμισε σπίτι της κι όλη μέρα είναι μπροστά στην τηλεόραση! Μέχρι και τα τσιγάρα του αυτή τ’ αγοράζει!»

«Βρε την κακομοίρα… έκανε αμάν να χωρίσει με τον Κώστα κι έμπλεξε με χειρότερο; Της είχε φάει τη ζωή με τη μάνα του! Απίστευτος μαμάκιας!»

«Αυτό δεν ήταν τίποτα μπροστά σ’ αυτά που πέρασα εγώ με το Σταμάτη! Αυτή η τσιγκουνιά του κόντεψε να με τρελάνει!»

«Γιατί με το Νίκο είχες περάσει καλύτερα; Απ’ τη ζήλια του, μέχρι και στο κομμωτήριο ερχόταν μαζί σου!»

«Η Ανθούλα να δεις τι τραβάει απ’ τον άντρα της! 7 χρόνια παντρεμένοι και δεν έχει αφήσει σου λέει θηλυκή γάτα!»

«Άστα αγάπη μου… δεν υπάρχουν άντρες της προκοπής σήμερα!»

«Σε μένα το λες; Που είναι εκείνοι οι άντρες οι σωστοί, οι σοβαροί, οι σταθεροί, οι παλαιάς κοπής που λένε…»

«Χάθηκαν οι άντρες αδερφούλα μου…»

Ένα μικρό δείγμα τυπικής γυναικείας κουβέντας για άντρες… κοινότυπη και βαρετή για πολλούς, τροφή για σκέψη για μένα… Είναι δυνατόν να έχουν αλλάξει τόσο τα πράγματα; Έχει πέσει τόσο η ποιότητα των αντρών που κυκλοφορούν ή μήπως έχουν ανέβει τρελά τα standards των γυναικών; Φταίνε οι άντρες που δεν είναι πια «παλαιάς κοπής» ή οι γυναίκες πια στην πράξη, δεν είναι διατεθειμένες ν’ αντέξουν τόση «βαρβατίλα»;

Η ισότητα των φύλων με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη. Είμαστε ίσοι ναι! Προσωπική μου άποψη όμως, πως σ’ αυτό ακριβώς το σημείο έχει κάπου χαθεί το παιχνίδι. Είμαστε ίσοι, όχι ίδιοι!

Εννοείται πως είμαι υπέρ στο να οδηγεί / εργάζεται / διασκεδάζει / φλερτάρει / έχει άποψη και προσωπικότητα μια γυναίκα. Ταυτόχρονα όμως είμαι υπέρ στο να διατηρεί η γυναίκα τη θηλυκότητά της. Το ότι είμαστε ίσες με τους άντρες δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση πως θα κυκλοφορούμε μ’ ένα τσιγάρο στραβά στο στόμα, στ’ άλλο χέρι το μπεγλέρι και θα βρίζουμε σαν λιμενεργάτες… Επίσης δεν σημαίνει πως θα φοράμε τη louis vuitton γόβα, οδηγώντας την αμαξάρα μας και θα κοιτάμε υποτιμητικά κάθε αρσενικό που θα «τολμήσει» ν’ απλώσει το βλέμμα του πάνω μας…

Οι γυναίκες (πολύ καλώς) έχουν χειραφετηθεί πια… μήπως όμως κάπου έχουμε χάσει το ρόλο μας; Μήπως τους έχουμε «ψιλοκαπελώσει» τους άντρες; Μήπως ξέρουμε ότι μπορούμε να πετύχουμε τα πάντα μόνες μας και τους αντιμετωπίζουμε λίγο σαν τους «φτωχούς συγγενείς»;

Κι εσύ… εσύ με το ημιμόνιμο γαλλικό… αν θες άντρα παλαιάς κοπής να μάθεις να φτιάχνεις και καμιά μπεσαμέλ… ναι;

Πηγή: gynaikaeimai.com