Όταν χάνεις τον γονιό σου σε μικρή ηλικία, αλλάζει ο τρόπος που βλέπεις τη ζωή…

Πριν από ένα χρόνο έχασα τη μητέρα μου, κάτι που με διέλυσε ψυχολογικά. Κάτι τόσο τραυματικό, μπορεί να αλλάξει τελείως το χαρακτήρα σου αλλά και τον τρόπο που βλέπεις τα πράγματα. Ήμουν 21 ετών, είχα δύο μικρότερες αδερφές, και χωρίς την μητέρα μας, θα έπρεπε να αντιμετωπίσουμε τη ζωή με την απουσία της. Ήταν ένας χρόνος που μας αρρώστησε όλους σχεδόν, και που δεν θα ήθελα σε καμία περίπτωση να ξαναζήσω. Μέσα όμως από αυτή την εμπειρία, πήρα αρκετά μαθήματα που θα κουβαλάω σε όλη μου τη ζωή.

Αρκετοί άνθρωποι εκεί έξω που έχουν χάσει τους γονείς τους, θα σου πούν ότι καταλαβαίνουν αυτό που περνάς. Πίστεψε με όμως δεν είναι σε θέση να το καταλάβουν.

Με ενοχλεί και μόνο που το ακούω, σε συνδυασμό με το “Ότι χρειαστείς είμαι εδώ”. Οι γονείς σου ήταν σε θέση να σε δουν να μεγαλώνεις, να παντρεύεσαι και να κάνεις παιδιά. Η μητέρα μου έχασε το γάμο της αδερφής μου, δεν θα με δεί να τελειώνω την σχολή μου και δεν θα μπορέσει ποτέ να βοηθήσει την αδερφή μου στα μαθήματα της. Οπότε μην προσπαθείς να εξισώσεις την κατάσταση, γιατί δεν έχεις ιδέα τι περνάω. Το ξέρω ότι θες να μου δείξεις συμπόνοια, κάτι το οποίο είναι πάρα πολύ όμορφο, αλλά αυτή σου η δήλωση σημαίνει άγνοια, κάτι που με οδηγεί στο συμπέρασμα ότι…

Οι άνθρωποι που δεν έχουν βιώσει κάτι παρόμοιο δεν είναι σε θέση να το αντιληφθούν, και δεν φταίνε εκείνοι για αυτό.

Στην αρχή πέρασα αρκετούς μήνες κάνοντας άσχημες σκέψεις για τους άλλους. Δεν ήταν σε θέση να αντιληφθούν, τι ένιωθα και τι χρειαζόμουν όσο σκληρά και αν προσπαθούσαν. Τότε όμως συνειδητοποίησα ότι δεν ήταν δικό τους λάθος, και πως θα πρέπει να είμαι χαρούμενη που δεν το καταλαβαίνουν – όσο δύσκολο ήταν για εμένα να το αποδεχτώ. Δεν θα ευχόμουν ποτέ κάτι παρόμοιο σε κάποιον, και είμαι ευγνώμων ότι άνθρωποι στην ηλικία μου, δεν έχουν νιώσει αυτόν τον πόνο.

Οι άνθρωποι στον πόνο του άλλου, χρησιμοποιούν κλασσικές εκφράσεις. Σε τέτοιες περιπτώσεις όλοι λένε πράγματα όπως ” Πήγε σε ένα καλύτερο μέρος”, ” Σίγουρα θα είναι πάντα δίπλα σου” κ.τ.λ. εκφράσεις που με κάνουν να νιώθω απαίσια.

Είναι οι τελευταίες που έχω ανάγκη να ακούσω. Μην μου λες ότι είναι σε ένα καλύτερο μέρος, γιατί αν υπήρχε κάτι τέτοιο, θα ήταν εδώ με την οικογένεια μας. Δεν θέλω να μου πείς ότι θα είναι πάντα δίπλα μου, γιατί δεν θα είναι το ίδιο αν δεν την έχω μπροστά μου, να ακούω τη φωνή και το γέλιο της. Ξέρω ότι τα λες για να νιώσω καλύτερα, αλλά με πληγώνουν.

Μισώ το γεγονός ότι οι άνθρωποι παραπονιούνται για τους γονείς τους, γιατί τουλάχιστον τους έχουν ακόμα.

Δεν μπορώ να περιγράψω καν πόσο με νευριάζει αυτό. Θα έδινα τα πάντα για να ακούσω τη μητέρα μου να μου φωνάζει, ή να της ζητάω να μου δανείσει χρήματα. Όταν οι άλλοι μου παραπονιούνται για τους γονείς τους, γίνομαι έξαλλη γιατί δεν μπορούν να εκτιμήσουν την αγάπη και την φροντίδα που τους δίνουν. Δεν μπορούν να εκτιμήσουν το γεγονός ότι έχουν ακόμα γονείς, και μια τόσο ιδιαίτερη σχέση μεταξύ τους. Θα έδινα τα πάντα για να ανταλλάξω θέση μαζί τους, και δεν είμαι σε θέση να καταλάβω καν τα παράπονα τους.

Μετά από ένα τέτοιο γεγονός, καταλαβαίνεις ποιός είναι πραγματικά δίπλα σου.

Πέρα από όσους λένε ή κάνουν τα λάθος πράγματα, μαθαίνεις ποιός πραγματικά νοιάζεται για εσένα και είναι εκεί στη δύσκολη στιγμή σου. Λένε ότι μια τραγωδία δείχνει πάντα ποιοί είναι οι πραγματικοί σου φίλοι, και θεωρώ ότι είναι αλήθεια. Αρκετοί όμως δεν μπορούν να διαχειριστούν μια τόσο δύσκολη κατάσταση, και απλά απομακρύνονται. Άστους να φύγουν λοιπόν. Δεν είναι αρκετά καλοί για να είναι δίπλα σου, αν δεν μπορούν να βρούν την δύναμη να μείνουν και να σε υποστηρίξουν. Είναι δύσκολο να το αποδεχτείς, γιατί είναι μια περίοδος που έχεις ανάγκη από αγάπη και υποστήριξη, αλλά με τον καιρό καταλαβαίνεις πως ότι έγινε, έγινε για το καλό σου.

Οι γιορτές και άλλα σημαντικά γεγονότα στη ζωή σου, δεν θα είναι πια το ίδιο.

Οι γιορτές μπορεί να είναι μια δύσκολη περίοδος για όλους, αλλά η συγκεκριμένη εμπειρία αλλάζει τελείως το νόημα τους. Δεν είναι μόνο οι συνήθειες που δεν είναι πια το ίδιο, αλλά μένεις με το κενό που άφησε η απώλεια. Πλέον θα αναρωτιέσαι πάντα πως θα ήταν τα πράγματα αν ήταν ακόμα εδώ, και θα εύχεσαι να ήταν.

Μερικές φορές χρειάζεσαι μια ώθηση.

Όσο και αν προσπαθείς, θα υπάρχουν άσχημες μέρες που δεν θα μπορείς να τις περάσεις μόνος/η σου. Μερικές φορές χρειάζεσαι ένα φίλο να σου δώσει κίνητρο να διαβάσεις, ή να κάνεις κάτι διαφορετικό. Άλλες να σε σηκώσει από το κρεβάτι, και να σου δώσει τη δύναμη να βγάλεις τη μέρα. Αναγνώρισε τους ανθρώπους που είναι δίπλα σου, όσο και αν νιώθεις ότι τρελαίνεσαι μερικές φορές.

Η σχέση ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας, γίνεται πολύ πιο δυνατή.

Κανείς άλλος δεν μπορεί να καταλάβει τι νιώθεις, πράγμα που σημαίνει πως όσοι το αντιλαμβάνονται είναι σημαντικοί για εσένα. Είναι οι μόνοι που καταλαβαίνουν την απώλεια σου, και το φορτίο που κουβαλάς. Αρχίζεις να εκτιμάς τους ανθρώπους περισσότερο από πριν, και δένεσαι περισσότερο μαζί τους. Η απώλεια μπορεί να αποδείξει, ποιοί είναι οι σημαντικοί άνθρωποι στη ζωή σου, φρόντισε να τους αναγνωρίσεις.

Ανησυχείς μονίμως για όλα.

Η ζωή ξαφνικά σε έμαθε ότι μπορείς να χάσεις κάποιον εκεί που δεν το περιμένεις. Αυτό σε κάνει να ανησυχείς ότι μπορεί να συμβεί ξανά ανά πάσα ώρα και στιγμή σε κάποιον κοντινό σου. Όταν κάποιος δεν θα σηκώσει το τηλέφωνο ανησυχείς, αρχίζεις να σκέφτεσαι τα χειρότερα σενάρια και πως του έχει συμβεί κάτι κακό. Η ανακούφιση που θα νιώσεις όμως όταν βρείς αυτό το άτομο, δεν περιγράφεται.

Μην θεωρείς κανέναν και τίποτα δεδομένο.

Αυτό είναι και το πρώτο που έμαθα. Ποτέ μην θεωρήσεις μια εμπειρία, μια ανάμνηση ή μια στιγμή δεδομένη. Ότι έχεις μπορεί να χαθεί ξαφνικά, χωρίς καμία προειδοποίηση. Μαθαίνεις να εκτιμάς τα μικρά πράγματα στη ζωή, και να διώχνεις τα άσχημα, καθώς τίποτα δεν είναι πλέον όπως πριν. Το νόημα της ζωής σου αλλάζει για πάντα.

Έχει περάσει ένας χρόνος από τον θάνατο της. Δεν περνάει μέρα χωρίς να την σκεφτώ και να μου λείψει. Αυτή η εμπειρία έχει αλλάξει τον τρόπο που βλέπω τη ζωή και τους ανθρώπους. Θα κουβαλάω το βάρος της απώλειας για το υπόλοιπο της ζωής μου, αλλά σίγουρα κρατάω όλα όσα έμαθα από εκείνη, για να μπορέσω να συνεχίσω.

Πηγή : https://www.theodysseyonline.com/