Η μητριά δεν είναι το αντίθετο του βιολογικού γονιού. Και έχει κάθε δικαίωμα να νουθετεί τα παιδιά!

Παρόλο που η μαμά και ο μπαμπάς είναι αναντικατάστατοι, μία μητριά συχνά καλείται να εκτελέσει πολλά σημαντικά γονεϊκά καθήκοντα και να γίνει και εκείνη μέρος της οικογένειας!

Το όριο του ακατάλληλου / κατάλληλου και του λάθους / σωστού δεν είναι πάντα ευδιάκριτα, αφήνοντας μία μητριά να νιώθει πως, οτιδήποτε κάνει είναι λάθος και πιθανό να αναστατώσει κάποιον, όσον αφορά την πειθαρχία!

Αν “εμπλέκεται υπερβολικά” και βάζει το παιδί τιμωρία, η βιολογική μαμά μπορεί να εξοργιστεί και να λέει ότι του κάνει κακό.

Εάν η μητριά αποφεύγει τις ανεπιθύμητες συμπεριφορές, επειδή φοβάται την αντίδραση της μαμάς ή ακόμα και του συζύγου της, τα παιδιά την σέβονται όλο και λιγότερο, και το σπίτι τους γίνεται ολοένα και πιο χαοτικό.

Εάν παρέμβει από αναγκαιότητα, αντιμετωπίζει την οργή των παιδιών, τα οποία μπορεί να είναι μιλημένα να μην ακούν τη μητριά τους επειδή δεν είναι “η μητέρα τους”.

Βέβαια, το καλύτερο δυνατό σενάριο θα ήταν για τη μητριά να αποφεύγει να χειρίζεται το κομμάτι της πειθαρχίας, αφήνοντάς το αυστηρά στη μαμά και τον μπαμπά τους. Η πραγματικότητα μπορεί να είναι διαφορετική, καθώς μία μητριά μπορεί να περνάει με τα παιδιά το ήμισυ της ζωής τους και να τα φροντίζει για μεγάλο διάστημα, ακόμα και όταν ο βιολογικός γονιός απουσιάζει αρκετές ώρες την ημέρα.

Τί πρέπει να κάνει – και τί δεν πρέπει – η μητριά, σχετικά με την πειθαρχία ενός παιδιού;

• Ποτέ μην προσπαθήσεις να συμμορφώσεις ένα παιδί, χωρίς να έχεις την άδεια του γονιού, με τον οποίο θα έχεις συζητήσει από πριν τί είναι κατάλληλο για την ανατροφή του. Ο μόνος τρόπος για να μάθεις τί είναι αποδεκτό και μη, στην αντίληψη του γονέα του παιδιού, είναι να μιλήσεις μαζί του. Η μητριά και η πρώην γυναίκα πρέπει να είναι στο ίδιο μήκος κύματος σχετικά με τον τρόπο συμπεριφοράς των παιδιών, ώστε να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις ως προς τα όρια. Δες το σαν να είσαι η νταντά των παιδιών και συζητάς με τον γονιό τους σχετικά με το μέχρι που μπορείς να φτάσεις στο κομμάτι της πειθαρχίας. Τα περισσότερα “πταίσματα” πιθανότατα θα αναφερθούν στον γονέα, οπότε η “νταντά” πρέπει να ενεργεί σύμφωνα με τις οδηγίες που της έδωσε ο γονιός.
• Άσε όσο το δυνατόν περισσότερο χώρο στον γονέα να επέμβει, όπως αρμόζει. Ανάλογα με την ηλικία, την ανάπτυξη του παιδιού και τη φύση του “αδικήματος”, ορισμένα μέτρα πειθαρχίας εκτελούνται αμέσως. Διαφορετικά, το παιδί ξεχνάει τι έχει συμβεί και η πειθαρχία χάνει την αποτελεσματικότητά της.
• Εάν ένας θετός γονιός μένει μόνος του με τα παιδιά για μεγάλο χρονικό διάστημα, πρέπει να υπάρχει σχέδιο! Μια μητριά δεν μπορεί να μην έχει εξουσία, όταν καλείται να χειριστεί θέματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν άμεσα. Αλλά, παράλληλα, πρέπει να είναι μέσα στα όρια του ρόλου της. Είναι οκ να λήξει το ζήτημα; Είναι οκ να απαγορέψει μερικά από τα προνόμια των παιδιών ως τιμωρία;
• Το σπίτι θα πρέπει να έχει σαφείς και καθορισμένους κανόνες και προσδοκίες για τη συμπεριφορά των παιδιών στο σπίτι. Αν υπάρχουν θετά αδέρφια που ζουν μαζί, είναι δίκαιο και ρεαλιστικό, για όλα τα παιδιά να αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο. Αλλιώς να περιμένεις ανταρσία, αν κάποιοι θεωρούν ότι οι άλλοι λαμβάνουν προνομιακή μεταχείριση!
• Ο θετός γονιός δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να κακοποιεί λεκτικά, σωματικά ή ψυχολογικά τα παιδιά που φροντίζει! Αυτό δεν περιλαμβάνει συμπεριφορά που υπονομεύει ή συκοφαντεί τους βιολογικούς γονείς τους. Μία μητριά θα πρέπει να ενεργεί υποστηρικτικά και όχι επιθετικά.
• Τα θετά παιδιά θα πρέπει να σέβονται όλους τους ενήλικες, συμπεριλαμβανομένων και των θετών γονιών τους. Εάν ένας θετός γονιός είναι υπεύθυνος για τα παιδιά, ο βιολογικός τους γονιός θα πρέπει να καταστήσει σαφές ότι θα πρέπει να τον ακούν, ότι εκείνος/εκείνη έχει τον πρώτο λόγο και ότι όλα τα ζητήματα θα συζητούνται μεταξύ τους για να αντιμετωπιστούν.

  Αφήνοντας τον θετό γονιό σε μια κατάσταση, όπου τα παιδιά ξέρουν ότι ο θετός γονιός θα είναι ανήμπορος να δράσει ή να αντιδράσει ή να είναι σε δεινή θέση όπου θα ακούσει τα εξ αμάξης από τους γονείς, επειδή έκανε κάτι “άδικο”, όχι μόνο το όλο εγχείρημα είναι καταδικασμένο να αποτύχει, αλλά οι γονείς θα πρέπει να αντιμετωπίσουν περισσότερες ανεπιθύμητες συμπεριφορές, επειδή τα παιδιά ξέρουν ότι μπορούν να γλυτώσουν από οτιδήποτε και η μητριά είναι αυτή που είναι πιθανό να τιμωρηθεί!

• Η μητριά δεν είναι το αντίθετο του γονιού. Είναι αρκετά κακό, αν μία μητριά δεν πειθαρχεί τα παιδιά με τον σωστό τρόπο. Αλλά μπορεί να είναι εξίσου επιζήμιο, εάν δεν υποστηρίζει τους κανόνες των γονέων και αφήνει τα παιδιά να τρέχουν ανεξέλεγκτα ​​χωρίς την καθοδήγηση ενός ενήλικα. Πολλές μητριές μπαίνουν στον πειρασμό να υιοθετήσουν αυτή την προσέγγιση, για να φαίνονται “κουλ” ή να δώσουν την εντύπωση στα παιδιά ότι είναι περισσότερο φίλη τους, παρά γονιός. Άλλες μητριές είναι τελείως αμέτοχες, από φόβο μήπως κάνουν λάθος ή δεχτούν τα πυρά των γονιών.

Πώς είναι, όμως, η αποτελεσματική πειθαρχία ενός θετού γονιού στην πραγματική ζωή; Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο η οικογένειά μου χειρίζεται την πειθαρχία:

• Ο σύζυγός μου και εγώ μιλάμε εκτενώς για τα παιδιά μας, τις ανησυχίες σχετικά με τη συμπεριφορά τους και πώς νομίζουμε ότι πρέπει να αντιμετωπιστούν. Ξέρουμε ακριβώς πώς είναι να προσπαθείς να συμμορφώσεις με τον σωστό τρόπο τα παιδιά, γιατί μιλάμε για αυτό όλη την ώρα!
• Τα παιδιά μας γνωρίζουν ακριβώς τις προσδοκίες για τη συμπεριφορά τους, αλλά και τις συνέπειες αυτών. Αυτό αφήνει λίγα περιθώρια για “άδικες” μεταχειρίσεις ή σύγχυση. Συζητάμε τα θέματα στο τραπέζι κάθε βράδυ και διοργανώνουμε τακτικά οικογενειακές συναντήσεις.
• Ποτέ δεν σηκώνουμε το χέρι μας στο παιδί του άλλου. Επιτρέπουμε, βέβαια, ο ένας στον άλλον να παραχωρεί δώρα ή να αποκλείει προνόμια. Αλλά, για τις πιο σοβαρές συμπεριφορές, αναλαμβάνουν η μαμά και ο μπαμπάς.
• Τα παιδιά ξέρουν, χωρίς αμφιβολία, ότι πρέπει να ακούν και να σέβονται τον καθένα μας και γνωρίζουν ότι ο γονιός τους θα μάθει για μία τυχόν άσχημη μεταχείριση από την πλευρά του θετού γονιού.

Δεν παρεμβαίνω, εκτός αν πρέπει. Δεν προσπαθώ να κερδίσω το βραβείο της “Στρίγγλας Μητριάς” για τον τρόπο που συμπεριφέρομαι στα θετά παιδιά μου. Είμαι, επίσης, υπό την εποπτεία της μητέρας τους, που δεν έχει τόσο μεγάλη επιρροή στο σπίτι της. Ξέρω ότι οτιδήποτε πω ή κάνω, μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον μου.

Η πειθαρχία είναι ένα ύπουλο θέμα για τους θετούς γονείς, αλλά μπορεί να γίνει πολύ πιο εύκολη με ανοικτή επικοινωνία και ξεκάθαρες προσδοκίες από όλους. Εάν μία μητριά δεν είναι σεβαστή ή δεν έχει καμία υποστήριξη στις αποφάσεις της, ώστε να νουθετήσει το παιδί που πρέπει να φροντίσει, τότε δεν μπορεί να είναι σε θέση να το φροντίσει. Με τον ίδιο τρόπο, η μητριά πρέπει να τηρεί τα όρια του ρόλου της και τις επιθυμίες του γονέα. Με χρόνο, υπομονή και συζήτηση, μπορεί να επιτευχθεί η σωστή ισορροπία!

Πηγή: divorcedmoms.com