fbpx

Να γιατί δεν είμαι παντρεμένη με τον πατέρα των παιδιών μου

| 19 Δεκεμβρίου 2017
ADVERTISEMENT

Μία από τις πιο συχνές ερωτήσεις, που μου κάνουν για τη σχέση μου, εκτός του πώς γνωριστήκαμε (όλοι νομίζουν, ότι γνωριστήκαμε διαδικτυακά λόγω της 15ετίας, που του «ρίχνω») είναι το «Πότε θα παντρευτείτε;».

Είναι μια πολύ λογική ερώτηση, αν σκεφτεί κανείς, ότι με τον φίλο μου είμαστε μαζί 8 χρόνια, έχουμε δύο παιδιά και ζούμε μαζί. Μοιραζόμαστε τα οικονομικά, έχουμε οικογενειακό πρόγραμμα στο κινητό, του γκρινιάζω, όταν γίνεται αηδιαστικός και εκείνος μου γκρινιάζει, όταν πετάω όλα μου τα ρούχα στο κρεβάτι, όταν ετοιμάζομαι. Όλα δηλαδή, όσα κάνουν τα παντρεμένα ζευγάρια. Α, και κάτι ακόμα. Είμαστε πολύ ερωτευμένοι και γουστάρουμε πολύ ο ένας τον άλλο.


ADVERTISEMENT

Πριν συνεχίσω, να σας πω, ότι δεν είμαι κατά του γάμου και ότι σκοπεύουμε να παντρευτούμε. Όχι τώρα. Μια μέρα. Και θέλω επίσης να διευκρινίσω, ότι δεν πιστεύω, ότι οι άνθρωποι, που θέλουν να παντρευτούν ή που είναι παντρεμένοι, είναι λάθος. Επειδή δεν είναι! Επειδή οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν, να πουν και να αισθάνονται, όπως θέλουν.

Αλλά γιατί να πρέπει μια σχέση να «μετατραπεί» σε γάμο; Γιατί ένας γάμος να είναι κοινή «απαίτηση» για κάθε σχέση, όπως η δική μας; Η μόνη διαφορά, που προσφέρει ένας γάμος είναι κανα δυο ωραία κοσμήματα να έχεις να καμαρώνεις και η ασφάλεια υγείας, μόνο που κάτι τέτοιο δεν σε κάνει περισσότερο «οικογένεια», ούτε το να πάρεις το επίθετό του σαν ενώνει περισσότερο. Κατά τη γνώμη μου, αυτοί οι λόγοι δεν είναι λόγοι, για να παντρευτεί κάποιος.

Μερικές φορές αισθάνομαι, σαν να πρέπει να παντρευτώ, επειδή αυτός είναι ο κανόνας. Άλλες φορές νιώθω, ότι με κατακρίνουν, επειδή δεν είμαι παντρεμένη, ότι πρέπει να το παίζω άνετη με όλο αυτό κι ας μην είμαι. Μερικές φορές πάλι, αισθάνομαι σαν να απογοητεύω τη μεγάλη μου κόρη, η οποία, τώρα που έχει μεγαλώσει λίγο, έχει αρχίσει να ρωτάει, πότε θα παντρευτώ με το μπαμπά της.

Δεν θέλω να νιώθει ανασφάλεια γι’ αυτό και να πρέπει εγώ σώνει και καλά να προχωρήσω σε ένα γάμο, που δεν επιθυμώ, μόνο και μόνο, για να θεραπεύσω αυτά τα συναισθήματα ανησυχίας, που έχει.


ADVERTISEMENT

Αν δεν υπήρχαν αμφιβολίες και ανασφάλειες εκ μέρους μου, όλα θα ήταν ιδανικά.

Όλα είναι απλά.

Είμαστε οι καλύτεροι φίλοι και πολύ ερωτευμένοι. Τον αγαπώ και με αγαπά άνευ όρων και είναι ο καλύτερος μπαμπάς του κόσμου. Έχουμε τις ίδιες επιθυμίες, τους ίδιους στόχους και μοιραζόμαστε τα πάντα. Είμαστε ευτυχισμένοι για τη ζωή μας και την οικογένεια, που έχουμε δημιουργήσει. Αισθάνομαι τόσο ασφάλεια και αγάπη, όταν είμαι μαζί του. Ένα δαχτυλίδι στον παράμεσο δεν θα με κάνει να νιώσω περισσότερο ερωτευμένη μαζί του.

Όταν τα σκέφτομαι όλα αυτά, λέω στον εαυτό μου: «Γιατί να παντρευτώ; Χρειάζομαι όντως κάτι τέτοιο;». Όχι, δεν το χρειάζομαι. Έχω ήδη αυτό, που ψάχνω. Ένας γάμος για μένα αυτή τη στιγμή είναι κάτι απολύτως περιττό.

Για όταν το θελήσω, τα έχω όλα ήδη κανονισμένα στο μυαλό μου. Έχω διαλέξει σχέδιο νυφικού, χρώμα, χώρο δεξίωσης, μενού καλεσμένων. Πού να τα ψάχνεις όλα τελευταία στιγμή; Ας έχουμε και κάτι έτοιμο.

Θέλω να τον παντρευτώ, αλλά όχι τώρα. Θέλω να ορκιστώ πίστη και αφοσίωση ενώπιον Θεού, συγγενών και φίλων. Μόνο, που δεν βιάζομαι να το κάνω.

Όπως είπα, το δαχτυλίδι είναι ένα υπέροχο κόσμημα…αλλά μπορεί να περιμένει.

Πηγή: scarymommy.com

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ