Μετανιώνω που άφησα τη δουλειά μου όταν παντρεύτηκα. Τώρα που πήρα διαζύγιο το καταλαβαίνω…

Θυμάμαι λίγο μετά το γάμο, καθισμένη στον καναπέ δίπλα στον άντρα μου, να του λέω ότι θα ήθελα να σταματήσω την δουλειά μου, για να μπορώ να γράψω. Ήθελα να γίνω μητέρα το συντομότερο δυνατόν. Υπήρχε καλύτερη δουλειά για μια μητέρα από το να είναι συγγραφέας που εργάζεται από το σπίτι; Δεδομένου ότι όλοι οι φίλοι μας ήταν εύποροι, οι περισσότερες από τις γυναίκες έμεναν στο σπίτι, η αδελφή μου έμενε στο σπίτι για να μεγαλώσει τα παιδιά της και η οικογένεια του άντρα μου, μας βοηθούσε. Δηλαδή ακόμα και να μην είχε κανονική δουλειά, το αίτημά μου, μού φάνηκε απολύτως λογικό.

Και στην τελική, δεν θα ήταν καλύτερο για τα παιδιά, αν η μητέρα τους έμενε σπίτι;

Οπότε παραιτήθηκα. Ήμουν ελεύθερη επαγγελματίας, γράφοντας άρθρα για περιοδικά. Είχα ένα μωρό. Πηγαίναμε μεγάλες βόλτες στη γειτονιά μας, σπρώχνωντας τον Λουκά στο καροτσάκι του. Και όταν ένιωθα ότι ήθελα να κάνω γιόγκα ή κάτι άλλο, τον παρέδιδα στη νταντά. Ή στη πεθερά.

Και μάντεψε. Μετά από 9 χρόνια που ήμουν μαμά στο σπίτι και έγραφα άρθρα, εξορίστηκα δια της βίας, από τον κήπο της Εδέμ, δηλαδή το συζυγικό μου βίο. Και μαζί με αυτό, έχασα τη δουλειά μου.

Τώρα, δέκα χρόνια μετά το διαζύγιο, είμαι χαμηλόμισθη και χωρίς διατροφή. Όσο εξαντλητική και αν είναι η δουλειά μου, και όσο κουρασμένη κι αν είμαι, έχω ανάγκη τα ένσημα και έστω και αυτή τη στοιχειώδη υγειονομική περίθαλψη. Αν δεν τα είχα, εγώ και τα παιδιά μου θα κοιμόμασταν στο αμάξι.

Μετανιώνω φρικτά που άφησα τη δουλειά μου. Και ότι άφησα μια ευκαιρία να χαθεί και δεν έκανα καριέρα όταν είχα τη δυνατότητα. Αν το είχα κάνει, δε θα έμενα σε μια γκαρσονιέρα που μετά βίας με χωράει με ένα παιδί. Θα έπαιρνα ανάσα.

Αν δεν είναι πλούσια, καμία γυναίκα δεν πρέπει να σταματήσει να εργάζεται. ΠΟΤΕ. Δεν έχει σημασία αν ο σύζυγός σου σε διαβεβαίωσε ότι “το διαζύγιο δεν είναι επιλογή” ή αν εσύ και ο αγαπημένος σου γελάτε ακόμα και κάνετε υπέροχο σεξ τρεις φορές την εβδομάδα… Όλα αυτά μπορούν να ανατραπούν στο πι και φι.

Η γυναίκα μεταμορφώνεται σε νευρωτική σκρόφα. Ο σύζυγος πέφτει σε κατάθλιψη, από την οποία δεν συνέρχεται ποτέ. Κάποιος καταλήγει να ερωτεύεται τον γείτονα του ή την μπέιμπι σίτερ και φεύγει από το γάμο ενώ κάποιος άλλος παθαίνει υστερία. Ή, αφού τα παιδιά έχουν φύγει από το σπίτι, δύο άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι είναι τελείως διαφορετικοί, για να παραμείνουν μαζί.

Κράτα τη δουλειά σου. Είναι το μόνο κομμάτι που σου απέμεινε από την εποχή προ γάμου αλλά και το αλεξίπτωτο που θα σου χρειαστεί αν -αυτό που σήμερα σε ανεβάζει στα σύννεφα- σε κάνει μια μέρα να πέσεις από αυτά.

Πηγή: divorcedmoms.com