Κάποιοι νομίζουν ότι οι μονογονείς ζουν καλά επειδή παίρνουν επιδόματα. Εδώ γελάμε!

Η Παυλίνα μερικές φορές καλείται να πάρει κάποιες δύσκολες αποφάσεις: Να βάλει βενζίνη στο αμάξι για να πάει τους γιους της, 9 και 10 ετών σχολείο ή να κρατήσει τα χρήματα, για να πληρώσει τις εξωσχολικές τους δραστηριότητες;

Μια μόνη μαμά ξοδεύει χρήματα σε φαγητό, φάρμακα, βενζίνη και ένδυση/υπόδυση, αλλά μερικές φορές δεν αρκούν και αναγκάζεται να επιλέξει ανάμεσα σε κάποια από αυτά. Μερικά Σαββατοκύριακα, η ίδια και τα παιδιά της μένουν σπίτι, επειδή τα χρήματα δεν αρκούν για μια βόλτα έξω, ούτε καν για τη βενζίνη η οποία καλό είναι να διατηρηθεί, για να χρησιμοποιηθεί τις καθημερινές με τα σχολεία και τα φροντιστήρια.

“Προσπαθώ πάντα να τους δείχνω ότι όλα είναι καλά. Φροντίζω να τους παρέχω τα πάντα, παρόλο που η ίδια αγωνίζομαι καθημερινά”.

Η Παυλίνα θέλει τα αγόρια της να έχουν περισσότερα απ’ όσα είχε η ίδια μεγαλώνοντας, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει να βάλει στην άκρη τις δικές της ανάγκες.

Οι περισσότερες μελέτες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η ύπαρξη δύο γονιών στην οικογένεια αυξάνει σημαντικά την ευημερία ενός παιδιού. Σε εθνικό επίπεδο, το 2016, το 37% των μονογονεϊκών οικογενειών με παιδιά κάτω των 18 ετών ζούσε σε συνθήκες φτώχειας ενώ το αντίστοιχο ποσοστό στις οικογένειες με δύο γονείς ήταν μόνο 7,1%, σύμφωνα με τα στοιχεία της απογραφής.

Μονογονεϊκές και παραδοσιακές οικογένειες

Δύο γονείς ισούνται με δύο εισοδήματα, συνήθως. Τα παιδιά με έγγαμους γονείς έχουν  καλύτερες παροχές, μεγαλύτερο κοινωνικό κύκλο και περισσότερες πιθανότητες να βρουν πιο εύκολα δουλειά μεγαλώνοντας λόγω κοινωνικής δικτύωσης.

Η παραδοσιακή οικογένεια προσφέρει στα παιδιά μεγαλύτερη σταθερότητα (ψυχολογικά και οικονομικά). Έχουν μεγάλες πιθανότητες να ευτυχήσουν και να δημιουργήσουν και αυτά, με τη σειρά τους, μια παραδοσιακή οικογένεια. Τα παντρεμένα ζευγάρια, επίσης, είναι πιθανότερο να παραμείνουν στο ίδιο σπίτι ή διαμέρισμα, ενώ οι μονογονείς μετακινούνται συχνά.

Από την άλλη, τα παιδιά των ανύπαντρων μητέρων είναι πιο πιθανό να εκτεθούν στους καταχρηστικούς και βίαιους συντρόφους των μανάδων τους. Τα περισσότερα παιδιά, που μεγαλώνουν σε μονογονεϊκή οικογένεια αποδίδουν στο σχολείο και παίρνουν διακρίσεις. Είναι, ωστόσο, πολύ πιθανό να βιώσουν εγκληματικότητα, κατάθλιψη ή και να εγκαταλείψουν το σχολείο.

Ο Μάνος και η Χρύσα έχουν πολλά να πουν, όταν η συζήτηση φτάνει στην ανατροφή των 5 παιδιών τους ηλικίας από 1 έως 17 ετών. Αυτό, που δεν προλαβαίνει να κάνει ο ένας, το κάνει ο άλλος. Ο Μάνος κάνεις 3 δουλειές, για να τα βγάλουν πέρα, ενώ η Χρύσα δίνει τα τελευταία της μαθήματα στο Πανεπιστήμιο, που τα χρωστούσε από φοιτήτρια, για να πάρει το πτυχίο της.

Η οικογένεια πέρασε πρόσφατα μια μεγάλη περιπέτεια. Έχασαν το σπίτι τους και τις οικονομίες τους, όταν ο Μάνος έπαθε καρδιακή προσβολή και χρειάστηκε να νοσηλευτεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Δεν είχαν πού να μείνουν. Μία στο αυτοκίνητο, μία σε συγγενείς και μία σε φίλους.

Ο Μάνος δήλωσε ότι δεν θα τα κατάφερνε, αν δεν υπήρχε η γυναίκα του, η οποία σπεύδει να αλαφρύνει τη συζήτηση και να βοηθήσει το σύζυγό της να δει την καλή πλευρά των πραγμάτων.

Όπως λέει και στα παιδιά της: “Δεν είμαστε τόσο τυχεροί, όσο άλλες οικογένειες, αλλά δεν είμαστε και οι χειρότεροι”.

Τα παιδιά μιας παραδοσιακής οικογένειας βοηθιούνται, επίσης, περισσότερο συναισθηματικά. Μια κόρη θα ακούσει με μεγαλύτερη προσοχή τον πατέρα της, που είναι και το αντρικό της πρότυπο, ενώ μερικά αγόρια θα πειθαρχήσουν με μεγαλύτερη ευκολία στα λόγια της μητέρας. Υπάρχουν, δηλαδή, πράγματα, που μόνο οι μητέρες μπορούν να διδάξουν στην κόρη τους, όπως και πράγματα, που μόνο οι πατέρες μπορούν να διδάξουν στο γιο τους.

Ωστόσο, μεγάλο ρόλο παίζει και η ποιότητα ενός γάμου. Αντί ένα παιδί να μεγαλώνει σε μια παραδοσιακή οικογένεια, που η ενδοοικογενειακή βία και η κακοποίηση είναι καθημερινά φαινόμενα, καλύτερα να ζει σε μια μονογονεϊκή οικογένεια.

Μια γυναίκα, που ζήτησε να μείνει ανώνυμη, είπε ότι ενώ είναι οικονομικά χειρότερα από τότε που πήρε διαζύγιο από το βίαιο σύζυγό της, τα παιδιά της συναισθηματικά είναι καλύτερα. Τα παιδιά της είχαν προβλήματα συμπεριφοράς και δεν την άκουγαν ποτέ, όσο έμενε με τον πρώην της. Τώρα, που ζούνε χωριστά, τα παιδιά είναι πολύ καλύτερα και έχουν αλλάξει προς το καλύτερο.

Τη στεναχωρεί το γεγονός ότι η 6χρονη κόρη της και οι δύο γιοι της, 4 και 1 ετών θα μεγαλώσουν χωρίς τη φυσική παρουσία του πατέρα τους γύρω τους, αλλά πιστεύει ότι θα είναι καλύτερα έτσι.

“Σίγουρα αυτή η αλλαγή θα τα επηρεάσει”, είπε. “Δεν ξέρω αν θα είναι θετικά ή αρνητικά, αλλά εύχομαι να είναι θετικά”.

Τα ίδια πάνω κάτω ισχύουν και για τις παραδοσιακές οικογένειες. Είναι πολύ πιθανό να διαλυθούν, αν δεν είναι συνειδητοποιημένοι ή δημιουργούν άλυτα προβλήματα στο/στη σύζυγο. Το γεγονός, δηλαδή, ότι οι γονείς ενός παιδιού είναι παντρεμένοι, δεν είναι ο μόνος παράγοντας, που έχει σημασία για την ευημερία του παιδιού.

Πολλά παιδιά, που μεγάλωσαν σε οικογένειες με χαμηλό εισόδημα, ευδοκιμούν οικονομικά μεγαλώνοντας, αν ακολουθήσουν το “τετράπτυχο της επιτυχίας”: πανεπιστήμιο, δουλειά, εργασία, γάμος-παιδιά. Το 70% των παιδιών, που ακολούθησαν την παραπάνω «συνταγή» μετέβησαν αν όχι στη μεσαία, τότε στην υψηλή ομάδα εισοδήματος. Μόνο το 31% όσων έκαναν παιδιά πριν από το γάμο έμειναν χαμηλόμισθοι.

Να παντρευτείς ή να μην παντρευτείς

Λόγοι εναντίον του γάμου υπάρχουν πολλοί: Δεν βρήκες ακόμα τον κατάλληλο, δεν έχεις χρόνο για γάμο και παιδιά, η οικονομική σου κατάσταση δεν είναι καλή για να στηρίξεις έναν πιθανό γάμο κ.α. Κι όμως, αυτοί που παντρεύονται ευκολότερα είναι οι οικονομικά ασθενείς σε αντίθεση με τους ευκατάστατους, οι οποίοι για τους δικούς τους λόγους αποφεύγουν το γάμο.

Οι πιο φτωχές οικογένειες μπορούν να παντρευτούν και να ενώσουν τα εισοδήματα και τα επιδόματα που λαμβάνουν από το κράτος (αυτά τα ελάχιστα). Κάποιοι πιστεύουν ότι είναι καλύτερο να είσαι μονογονέας λόγω του ότι έχεις περισσότερα οφέλη και με τα επιδόματα, που λαμβάνεις μηνιαίως να ζήσεις πλουσιοπάροχα! Εδώ γελάμε. Πικρά.

Ένας άλλος παράγοντας, που μειώνει τα ποσοστά των γάμων είναι η αστάθεια στο χώρο της εργασίας για τους ανειδίκευτους. Οι γυναίκες δεν θέλουν να παντρευτούν έναν άνδρα, ο οποίος δεν θα έχει σταθερή δουλειά και δεν θα είναι σε θέση να εξασφαλίσει τα προς το ζην για την οικογένειά του.

Το ποσοστό των ανειδίκευτων ανδρών ηλικίας 25-60 ετών, που είναι άνεργοι τα τελευταία 10 χρόνια έχει αυξηθεί σε σχέση με τα ποσοστά, που ίσχυαν τη δεκαετία του 1970. Τότε το ποσοστό αυτό ήταν 33%, ενώ σήμερα, σύμφωνα με μια μελέτη του 2017, είναι 44%. Πρέπει να υπάρξει καλύτερη τεχνική κατάρτιση και περισσότερες ευκαιρίες απασχόλησης για τους νέους, που δεν πήγαν πανεπιστήμιο.

Η Παυλίνα μαθαίνει από τώρα στους γιους της πώς να μαγειρεύουν, να βάζουν πλυντήριο και να κάνουν αποταμίευση (διαχειρίζεται εκείνη ακόμα τα χρήματά τους). “Στόχος μου είναι να τους μάθω ότι μπορούν να τα καταφέρουν” λέει.