Η ζωντοχήρα της διπλανής πόρτας

Κάθεται δίπλα μου στο αεροπλάνο. Κλασική εικόνα 60άρη, που είχε πέραση στα νιάτα του (μάλλον έχει και τώρα, ανάθεμα την κρίση σε άντρες) με αδυναμία στα ακριβά ρολόγια και στην Πάολα. Είναι από αυτούς που ξέρουνε τον μετρ με το μικρό του όνομα. Από τα αυτιά του κρέμονται τα ακουστικά κι όσο τριγύρω βαλίτσες πετάνε πάνω από το κεφάλι μου, μέχρι να τα καταφέρει αυτή η αφράτη που μου επιτίθεται με τα βυζιά της να τις βάλει πάνω, έχω σχεδόν κολλήσει πάνω του.

Από τη Μαρία Μπακοδήμου
http://www.marymary.gr/

Δεν δείχνει να τον ενοχλώ. Είναι απασχολημένος με μια σημαντική τηλεφωνική κλήση με κολλητό του, μικρότερο, που τον συμβουλεύει για γκόμενες. Τον άλλο τον καταλαβαίνω καψουράκο με μια ζωντοχήρα με ένα παιδί κι ο δικός μου παλεύει να τον σώσει από συναισθηματική απαγωγή.

Ο άλλος από την καψούρα του θέλει να την πάει στα ακριβότερα κι ο δικός μου τον φρενάρει γιατί όπως του λέει θα το πάρει η άλλη απάνω της και θα τον καβαλήσει. Καλύτερα να την πάει σε ένα πιο mezzo εστιατόριο, να μην την κάνει και θεά, τη ζωντοχήρα με παιδί.

Αυτό το “με παιδί” το λέει λες και ρεύεται βρόμικο χοτ ντογκ, του ξενυχτιού, από καντίνα που στα τζάμια της πεθαίνουν μύγες. Αν έλεγε η ζωντοχήρα με καμπούρα θα το έλεγε πιο γλυκά, από το η “ζωντοχήρα με παιδί” (μπλιαξ)…

(δες τη συνέχεια εδώ)