Έλα μωρέ που θέλετε και μαρκαδόρους. Να σας δώσει η δασκάλα!

Back to school και οι δασκάλες έχουν ήδη λόξυγγα!

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή χιλιάδες παιδάκια σε όλη την Ελλάδα περιμένουν να αρχίσουν τα σχολεία, άλλα με χαρά, ειδικά τα πρωτάκια, άλλα με γκρίνια, που θα τελειώσει ο ωραίος, πρωινός ύπνος και η ξεγνοιασιά και θα αρχίσουν για μία ακόμη χρονιά οι ευθύνες. Μαζί τους περιμένουν την έναρξη της νέας χρονιάς και οι γονείς, οι οποίοι έχουν αρχίσει από νωρίς να κάνουν τα κουμάντα τους για να αντεπεξέλθουν και αυτή τη χρονιά στα σχολικά έξοδα είτε αυτά είναι ρούχα-παπούτσια, είτε είναι γραφική ύλη και όλα τα συναφή. Τί να πεις. Κάθε αρχή και δύσκολη λέγανε στο χωριό μου.

Τέτοια εποχή κάθε χρόνο γυρνάει στο μυαλό μου ένα περιστατικό, στο οποίο ήμουν παρούσα και που μου άλλαξε εντελώς την κοσμοθεωρία σχετικά με τις δασκάλες και τα πράγματα που ζητάνε από τους μαθητές κάθε αρχή σχολικής χρονιάς.

Πριν από μερικά χρόνια είχα πάει με τα παιδιά μου σε μεγάλο βιβλιοπωλείο να αγοράσουμε όσα τους είχαν ζητήσει οι δασκάλες τους. Φτάνοντας στο διάδρομο με τις μπογιές παρατήρησα λίγο πιο πέρα από εμάς μια γυναίκα που είχε έρθει με τις τρεις κόρες της και τις λίστες τους να προμηθευτούν και εκείνες τα χρειαζούμενα για το σχολείο. Το κλίμα δεν ήταν ιδιαίτερα ευχάριστο. Μάνα και κόρες ήταν μες στα νεύρα. Διαμαρτύρονταν και τσακώνονταν γιατί δεν έβρισκαν τους συγκεκριμένους μαρκαδόρους που η δασκάλα ζητούσε, χώρια η γκρίνια της μάνας για τις τιμές των σχολικών που είχαν φτάσει τα ύψη.

Αυτό που μου έκανε μεγάλη εντύπωση είναι το γεγονός ότι και η μάνα και τα παιδιά είχαν από ένα iPhone τελευταίας τεχνολογίας στο χέρι, η μάνα κουβαλούσε μια πανάκριβη τσάντα Prada και τα παιδιά ήταν ντυμένα με πανάκριβα ρούχα και παπούτσια. Σε κακή οικονομική κατάσταση δεν τους έλεγες. Αυτή η μάνα τόσα λεφτά είχε σκάσει για ρούχα, τσάντες και παπούτσια (επί 4 μάλιστα), στα σχολικά είδη ήρθε να κάνει τσιγκουνιές και να παραπονεθεί;

Ο, τι πρόλαβα να ακούσω από τη συζήτησή τους ήταν το εξής:

-Εδώ γράφει ότι θέλει ένα πακέτο με έξι μαρκαδόρους. Δεν βλέπω πουθενά πακέτο με έξι, είπε η μάνα.

-Δεν πειράζει. Αφού δεν έχει έξι, πάρε το πακέτο με τους 10, είπε η κόρη που ήταν περίπου 9 χρονών.

-4 € για 10 μαρκαδόρους; Πας καλά; Τι να τους κάνεις τέσσερις παραπάνω; Περιττό το βρίσκω. Αφού δεν έχει αυτό που ζητάει, δεν αγοράζω τίποτα. Αν θέλετε μαρκαδόρους να σας τους δώσει η δασκάλα που τα ζήτησε!

Τα σχολικά είδη που έχει να αγοράσει ο γονιός στην αρχή κάθε σχολικής χρονιάς είναι ένα πρόβλημα για πολλές οικογένειες με δεδομένο ότι η οικονομική κρίση έχει χτυπήσει κόκκινο. Μισθός και δώρο καλοκαιριού έχουν εξαφανιστεί λόγω διακοπών και μαζί έρχεται και μια σχολική λίστα από πάνω μέχρι κάτω,  με υλικά που πρέπει οι γονείς να αγοράσουν πιστά και με ευλάβεια και να μην παρεκκλίνουν σε τίποτα. Μαζί λοιπόν με τσάντα, κασετίνα και τετράδια, πρέπει ο γονιός να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη και να αγοράσει από αθλητικά παπούτσια, φόρμες και μπουφάν μέχρι μαρκαδόρους, τέμπερες, παλέτες, ακουαρέλες, γκοφρέ χαρτιά, ψαλίδια, ντοσιέ, παραντοσιέ και δεκάδες ακόμα πράγματα, εξειδικευμένα πολλές φορές που κοστίζουν κατιτίς παραπάνω. Ξέρω, ξέρω. Θα μου πείτε ότι είναι για το καλό των παιδιών, γιατί μέσα από την αισθητική αγωγή και το παιχνίδι διευρύνονται οι ορίζοντες τους, εκφράζονται και εξελίσσονται ψυχοκοινωνικά, αλλά και πάλι τί γίνεται όταν ο γονιός έχει 2, 3, 4 παιδιά; Αν το καθένα κοστίζει μέσο όρο 150 € τί θα κάνει αν είναι πολύτεκνος; Που θα τα βρει τόσα λεφτά;

Η δασκάλα όμως είναι η μόνη που δεν ευθύνεται γι’ αυτό.

Μπορεί η γνώμη μου για τις λίστες να μην ήταν και η καλύτερη, ομολογώ όμως ότι μετά από αυτό το περιστατικό με τη μαμά και τις κόρες, την «είδα» αλλιώς. Δεν συμφωνώ επ’ ουδενί με τα λόγια της γυναίκας αυτής. Το αντίθετο θα έλεγα. Νομίζω πως το τερμάτισε. Κάνοντας μια μικρή έρευνα έμαθα ότι μεγάλο ποσοστό των νηπιαγωγών και των δασκάλων της χώρας μας βάζουν λεφτά από τις τσέπες τους για να αγοράσουν σχολικές προμήθειες, τις οποίες στη συνέχεια παρέχουν στους μαθητές τους, έχουν δεν έχουν, κι όλα αυτά για να μην επιβαρύνουν τους γονείς.

Οι δάσκαλοι στα δημόσια σχολεία δαπανούν ετησίως 1,6 δισεκατομμύρια ευρώ (παγκοσμίως) από τα δικά τους χρήματα για να αγοράσουν τα απαραίτητα και να μπορέσουν να κάνουν τη δουλειά τους. Περισσότερο από το 96% όλων των παιδαγωγών παγκοσμίως δήλωσε ότι έχει ξοδέψει δικά του χρήματα, δαπανώντας το σχολικό έτος 2012-2013 για παράδειγμα κατά μέσο όρο 485 ευρώ: 149 ευρώ για τετράδια και γραφική ύλη, 198 ευρώ για υλικά αισθητικής αγωγής και 138 ευρώ για διάφορα είδη που χρησιμοποιούνται στην τάξη.

Γιατί ένας δάσκαλος να πρέπει να βάζει λεφτά από την τσέπη του για να κάνει τη δουλειά του; Είναι υποχρεωμένος; Τα αγοράσει, δεν τα αγοράσει, το μισθό του θα τον πάρει στο τέλος του μήνα. Έχει λόγο να βάλει από την τσέπη του; Και όμως πολλές φορές το κάνει και δεν ακούει ούτε ευχαριστώ παρά μόνο γκρίνια και παράπονα. Κάποιος που διδάσκει τους μελλοντικούς μας γιατρούς, δικηγόρους, επιχειρηματίες γιατί να επωμίζεται ΚΑΙ το βάρος τον εξόδων των σχολικών ειδών; Στην Ελλάδα τουλάχιστον ο μισθός τους, όπως ο μισθός όλων μας, έχει ευτελιστεί και το λειτούργημά τους είναι μεγάλο. Ένα σημαντικό μέρος του μισθού τους το τρώει εφορία και αυτά που τους μένουν για τη δουλειά που κάνουν είναι ψίχουλα.

Αν κάνεις μια απλή διαίρεση θα δεις ότι δεν χαλάς ούτε 1 € τη μέρα για τα υλικά που ζητάει ένας δάσκαλος στην αρχή της χρονιάς. Αυτόν τον άνθρωπο δεν θα έπρεπε ούτε να τον υποτιμάς, ούτε να τον χλευάζεις, διότι περνά 7 ώρες την ημέρα με το παιδί σου και άλλα τόσα παιδιά προσπαθώντας να τους μεταδώσει τις γνώσεις του και να τους κάνει καλούς, άξιους και χρήσιμους άνθρωπος για την κοινωνία.

Ενημερωτικά να σας πω ότι εκνευρίστηκα τόσο πολύ με αυτή τη γυναίκα που πήγα επιδεικτικά δίπλα της και άρπαξα το πακέτο με τους 16 μαρκαδόρους. Από δω και πέρα αν μπορώ θα παίρνω και το κάτι παραπάνω απ’ όσα ζητάει λίστα. Οι γονείς που βιάζεστε να κατηγορήσετε τη δασκάλα, σκεφτείτε πρώτα τί προσπαθεί να πετύχει και δείξτε ένα σεβασμό. Respect στους εκπαιδευτικούς, γιατί από αυτούς εξαρτάται το μέλλον αυτού του τόπου.

Πηγή: huffingtonpost.com