Το να κάνεις μόνη σου παιδί, δεν σημαίνει πως δεν θα βρείς ποτέ κάποιον να σε αγαπήσει!

Το να κάνεις την επιλογή να γίνεις γονιός ενώ είσαι μόνος σου, είναι μεγάλη απόφαση και φαντάζει τρομακτική. Επίσης όμως σε απελευθερώνει. Παίρνεις μια απόφαση και ενεργείς μόνος σου, προκαλώντας την τύχη σου.

Η φίλη μου η Ελένη, φέρνει πολλά επιτυχημένα επιχειρήματα στο τραπέζι. Γνωριστήκαμε στο διαδίκτυο, καθώς είμαστε μόνες μαμάδες, δύο αξιολάτρευτων αγοριών.

Θυμάμαι μια νύχτα, στην αρχή της φιλίας μας, όταν έγραψε σε ένα status της, στο Facebook, ότι χρειαζόταν βοήθεια για να μπορέσει να ξεπεράσει ένα δύσκολο Σαββατοκύριακο. Ήταν μια από τις πρώτες φορές, που ο γιός της δεν θα έμενε σπίτι της, αλλά στον πατέρα του. Της έστειλα μήνυμα, με αγάπη και υποστήριξη, αλλά ειλικρινά δεν μπορούσα να φανταστώ τι περνούσε.

Το να είμαι μόνη μαμά από επιλογή, δεν σημαίνει πως είμαι μόνη επειδή έτυχε, και παρόλο που υπάρχουν πολλές αναφορές σε αυτή την κατηγορία, το να είσαι μόνη βρίσκεται στην αρχή της λίστας. Μετά όμως από αυτό, μια μητέρα που έχει ξεκινήσει το μοναχικό της ταξίδι, έχει τελείως διαφορετικά πράγματα να στραφεί.

Αν σκέφτεσαι να γίνεις μόνη μαμά από επιλογή, υπάρχουν και άλλα στοιχεία φόβου που θα σου είναι πρωτόγνωρα. Η θλίψη είναι απόλυτα κατανοητή, καθώς αρκετοί από εμάς δεν είχαν εξαρχής φανταστεί μια ζωή χωρίς σύντροφο.

Αυτό που με βοήθησε να διαχειριστώ την θλίψη μου σε αυτό το θέμα, ήταν να λέω στον εαυτό μου, ότι το γεγονός πως κάνω μόνη μου παιδί, δεν σημαίνει απαραίτητα πως δεν θα βρώ ποτέ κάποιον να με αγαπήσει. Απλά σημαίνει πως όταν ερωτευτώ, θα πρέπει να βεβαιωθώ ότι θα μπορεί να γίνει και καλός πατέρας.

Προετοιμάστηκα να γίνω μόνη μαμά από επιλογή, με 3 τρόπους:

1. Έκανα μια προσωπική έρευνα, για να διαπιστώσω αν ήμουν έτοιμη να γίνω μαμά. Είχα οικονομίες; Είχα καθαρό ιατρικό ιστορικό; Είχα τα κότσια να το κάνω;
2. Το είπα στην οικογένεια και στους φίλους μου, ώστε να έχω ένα σύστημα υποστήριξης, σε όλη τη διαδικασία της προσπάθειας που θα έκανα.
3. Κάλεσα το γιατρό μου, και μαζί πήγαμε σε έναν ενδοκρινολόγο.

Πέρα από την σωματική προετοιμασία, και τα οικονομικά που φρόντισα να έχω για να μπορώ να σταθώ μόνη μου, κάτι άλλο που έπρεπε να σκεφτώ, ήταν οι άνθρωποι που θα ήταν κομμάτι της ζωής του παιδιού μου. Η Ελένη έχει απόλυτο δίκιο, στο ότι πρέπει να γνωρίζεις που θα στραφείς για βοήθεια στον κύκλο σου, όσον αφορά το θέμα του παιδιού. Στο δικό μου κομμάτι, θέλω να πιστεύω ότι έχω κάποιον για να απαντά στην κάθε ερώτηση που θα μου κάνει ο γιός μου!

Σε κάποιο σημείο, το παιδί σου θα θελήσει να μάθει την ιστορία του. Πρίν από αυτό, σου εγγυώμαι ότι οι γείτονες, η γνωστή σου στην τράπεζα, και εκείνος ο τύπος στο Facebook, θα θέλουν να μάθουν ακριβώς πως κατέληξες να έχεις αυτό το παιδί. Εξαρτάται από εσένα πόσα θα μοιραστείς με τρίτους.

Κάποτε διάβασα ότι το πως παρουσιάζεις τα νέα, είναι ακριβώς και όπως θα τα εισπράξουν οι άλλοι. Ήμουν ενθουσιασμένη, όταν έμεινα έγκυος στον γιό μου. Όταν ήμουν έτοιμη να το πω σε κόσμο πέρα από τον προσωπικό μου κύκλο, ξεκινούσα λέγοντας « Έχω συγκλονιστικά νέα!» και συνέχιζα με την εξήγηση ότι, χάρη στην μοντέρνα ιατρική και την ομάδα των γιατρών μου, θα είχα την δυνατότητα να κάνω παιδί μόνη μου.

Έχω πεί στις δασκάλες του παιδιού μου, στο σχολείο, την ιδιαίτερη οικογένεια που έχει. Αρκετά παιδιά, έχουν διαφορετικά είδη «φυσιολογικής» οικογένειας στο σπίτι τους, είτε είναι μια μόνη μαμά που τα μεγαλώνει, είτε δύο μαμάδες, είτε δύο μπαμπάδες. Ενημερώνοντας τις δασκάλες του , μπορούν να είναι πιο ευαίσθητες σε ορισμένα θέματα ( όπως την γιορτή του πατέρα).

Παρόλο που είμαι μόνη μαμά, ποτέ δεν ένιωσα ότι μεγαλώνω το γιό μου μόνη μου. Με τη μητέρα μου (που είναι πολύ ενεργή στη ζωή του γιού μου) και τους φίλους μου, έχουμε πολύ στενές σχέσεις. Αν δεν έχεις την οικογένεια σου κοντά σου, κάνε φίλους που θα μπορείς να βασιστείς σαν να είναι η οικογένεια σου. Αν ανακαλύψεις ότι οι τωρινοί σου φίλοι δεν είναι ικανοί να σε υποστηρίξουν με τον τρόπο που θες, προσπάθησε να βρείς αυτούς που μπορούν. Βρες άλλες μαμάδες μέσω κοινωνικών δικτύων , και διοργάνωσε συναντήσεις μαζί τους.

Γνωρίζω ότι μερικοί άνθρωποι ανησυχούν για τα αντρικά κυρίως πρότυπα, ειδικά όσον αφορά τα αγόρια σε σπίτια που δεν υπάρχουν μπαμπάδες. Το καταλαβαίνω. Είναι σημαντικό για εμένα να μιλάω με το γιό μου για αυτό το θέμα, γιατί αν είναι τυχερός μια μέρα θα αποκτήσει κι αυτός, έναν μπαμπά.

Πηγή : http://creatingmotherhood.com/