Δεν έχουν όλες οι μόνες μαμάδες μια τραγική ιστορία να μας διηγηθούν

Όλες μας έχουμε στο μυαλό μας την παραμυθένια εκδοχή της μητρότητας: Πρώτα έρχεται ο έρωτας, μετά η αγάπη, έπειτα ο γάμος και τέλος ένα παιδάκι. Ωστόσο, αν αλλάξει η σειρά ή παραλείψεις κάποιο βήμα και χαλάσεις την τάξη των πραγμάτων, καταστρέφεις την εικόνα που πολλοί έχουν για το «φυσιολογικό-σωστό».

Ακολουθώ στο Twitter μια κοπέλα ονόματι Βιργινία. Είναι συγγραφέας-blogger και με ενδιαφέρουν πολύ οι απόψεις της. Έχει ένα δικό της τρόπο να σχολιάζει τα τεκταινόμενα, είναι ιδιαίτερα καυστική και έχει εξαιρετική αίσθηση του χιούμορ. Την ακολουθώ καιρό και πρόσφατα χάρηκα πολύ με την ανακοίνωση της εγκυμοσύνης της. Η Βιργινία, όπως κι εγώ, είναι μόνη μητέρα. Η Βιργινία, όπως εγώ επίσης, δεν το πήρε με τη σειρά και έμεινε έγκυος προτού συναντήσει τον Κύριο Τέλειο και τον παντρευτεί.

Παρόλο που οι περιπτώσεις μας διέφεραν, διέκρινα την ίδια χαρά, που είχα κι εγώ πριν 6 χρόνια, όταν ανακοίνωσα τα νέα της εγκυμοσύνης μου. Όταν έμεινα έγκυος στο γιο μου, μοιράστηκα κι εγώ τα νέα με την ίδια χαρά και ενθουσιασμό με τη Βιργινία. Οι περισσότεροι, όταν άκουσαν “μόνη και έγκυος”, προσπαθούσαν να μάθουν τί συνέβη και κατάντησα έτσι!!! Με παράτησε, πριν γεννήσω τον καρπό του έρωτα μας; Πήγα με κάποιον τυχαίο ένα βράδυ μεθυσμένη σε κάποιο μπαρ και έμεινα έγκυος; Έμεινα χήρα πριν καν γεννήσω;  Γιατί αλλιώς δεν γίνεται…Μόνη μητέρα και έγκυος; Κάποια θλιβερή ιστορία θα κρύβεται πίσω της, δεν μπορεί…

Παιδιά, όχι. Συγνώμη αν σας στεναχωρώ. Πάντα ονειρευόμουν να παντρευτώ και να ξεκινήσω μια οικογένεια με τον κλασικό, πατροπαράδοτο τρόπο, αλλά όταν η ζωή μου πήρε απροσδόκητη τροπή, συμβιβάστηκα. Πέρασα τα 30 πρώτα χρόνια της ζωής μου να φροντίζω τη μαμά μου. Ο άνθρωπος αυτός υπήρξε μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή μου, εντούτοις η κατάσταση αυτή μου στέρησε τη δυνατότητα να βγω στον κόσμο, να γνωριστώ με κάποιον, να παντρευτούμε και να κάνουμε παιδιά.

Δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς παρά να αλλάξω τη σειρά των πραγμάτων: Εφόσον σε αυτό το σημείο της ζωής μου δεν μπορούσα να κάνω κάποια γνωριμία που να εξελιχθεί σε σχέση και μετά σε γάμο, προτίμησα να παραλείψω τα δύο μεσαία βήματα και μεταβώ κατευθείαν στο τρίτο, που ήταν η μητρότητα. Για έναν άνθρωπο σαν εμένα, που ήμουν κλεισμένη όλη μέρα στο σπίτι, αυτή η ευκαιρία ήταν το τέλειο δώρο. Ήταν μια πολυτέλεια, που δεν φανταζόμουν ότι μπορούσα να έχω.

Ένας ακόμη λόγος ήταν ένα πρόβλημα στο θυρεοειδή μου, που καθιστούσε την πιθανότητα να μείνω έγκυος μικρή. Το ότι έμεινα έγκυος και μπόρεσα να γεννήσω φυσιολογικά ήταν ένα πραγματικό θαύμα. Αν περίμενα μέχρι να βρω τον ιδανικό, να τον παντρευτώ και μετά να κάνω παιδιά, πάει η ευκαιρία. Το πιο πιθανό είναι ότι θα είχε βγάλει φτερά και θα είχε πετάξει.

Θυμάμαι ότι προσπαθούσα να παρουσιάσω την εγκυμοσύνη μου στους άλλους με τέτοιο τρόπο ώστε να ενθουσιαστούν κι εκείνοι όπως εγώ. Μετά από χρόνια, η εγκυμοσύνη μου ήταν ένα από τα πιο συναρπαστικά πράγματα που μου συνέβησαν. Μόλις έμαθα τα καλά νέα, έτρεξα κατευθείαν στη μητέρα μου, της οποίας την αποκλειστική φροντίδα είχα εγώ, κάθισα δίπλα της και πήρα μια βαθιά ανάσα. Το είχα ψάξει πολύ πώς θα της το παρουσιάσω.

“Έχω μερικά πολύ καλά νέα να σου πω”. Με κοίταξε, μου χαμογέλασε και μου άγγιξε το γόνατο σαν να μου έδινε την άδειά της να συνεχίσω.

«Είμαι έγκυος. Θα κάνω μωρό!», φώναξα ενθουσιασμένη. Το ίδιο ενθουσιασμένη ήταν κι εκείνη.

Έτσι μοιράστηκα την εγκυμοσύνη μου με όλους: “Σας έχω μερικά συναρπαστικά νέα! Θα κάνω μωρό και θα το μεγαλώσω μόνη μου”.

Όπως η Βιργινία, έτσι και εγώ συνάντησα αρκετούς ανθρώπους, που στο άκουσμα της εγκυμοσύνης μου έσπευσαν να με ρωτήσουν πρώτα για την οικογενειακή μου κατάσταση και μετά για όλα τα υπόλοιπα. Αυτό συνεχίζεται ακόμα και σήμερα. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι υπάρχουν γονείς στο σχολείο του γιου μου που υποθέτουν ότι είμαι χωρισμένη ή χήρα.

Στο Twitter η Βιργινία ανέβασε την εξής ανάρτηση:

“Αυτό που θέλω είναι να είμαι ξεκάθαρη και ειλικρινής για το πώς έφτασα ως εδώ. Δεν μου αρέσει η σιωπή – δεν βοήθησε ποτέ κανέναν, το αντίθετο μάλιστα. Όσο σιωπούσα στα 20 και στα 30 μου, δεν είχα κανένα όφελος, ούτε καμία άλλη γυναίκα πιστεύω έχει. Εν έτει 2018 τα πράγματα έχουν αλλάξει και θέλω να είμαι μέρος αυτής της αλλαγής. Πλέον μιλάμε ανοιχτά για θέματα, όπως η μονογονεϊκότητα, η γονιμότητα, το σπέρμα το θαυματουργό που βρήκε το στόχο του, για κόλπους, μήτρες, σεξ. Εν έτει 2018 είναι δύσκολο να μεγαλώνεις παιδιά μόνη σου. Είναι περίπλοκο, τρομακτικό και εξουθενωτικό, όπως ήταν πάντα άλλωστε. Τώρα πια όμως μιλάμε ανοιχτά και παίρνουμε κουράγιο βλέποντας κι άλλες μητέρες να περνάνε τα ίδια. Όσο περισσότερο μιλάμε, τόσο περισσότεροι από εμάς θα συνειδητοποιήσουν ότι δεν είναι μόνοι τους”.

Η Βιργινία δεν είναι η πρώτη που έθιξε το θέμα της μονογονεϊκής οικογένειας. Υπάρχουν πολλοί μπαμπάδες και μαμάδες που έχουν θίξει το θέμα αυτό εδώ και αρκετό καιρό. Προσωπικά έγραψα τις εμπειρίες μου online 6 χρόνια πριν. Πριν αρχίσω να γράφω τη δική μου ιστορία, υπήρχαν πολλές, πολλές γυναίκες και άνδρες που είχαν ήδη γράψει τις δικές τους ιστορίες. Η υπογονιμότητα και οι μονογονεϊκές οικογένειες ήταν και είναι μέρος της ζωής και της κοινωνίας μας, ασχέτως αν δεν το βλέπουμε.

Είναι όπως όταν αγοράζεις ένα καινούργιο αμάξι και ξαφνικά το βλέπεις παντού μπροστά σου να το οδηγάνε άλλοι χίλιοι. Μόλις μάθεις να μιλάς τη γλώσσα της μονογονεϊκότητας, θα την ακούς πάντα και παντού όπου κι αν πηγαίνεις.

Ενθουσιάστηκα όταν διάβασα την ανάρτηση της Βιργινίας για την εγκυμοσύνη της. Τέτοια ποστ ωφελούν κάθε μόνη μητέρα. Είναι μια χρήσιμη υπενθύμιση ότι καμία μόνη μητέρα δεν είναι μόνη της.