Αλήθειες και ψέμματα για τις χήρες μαμάδες

Aν με ρωτούσες πριν από μερικά χρόνια πως πίστευα ότι ήταν μια χήρα, δεν θα είχα φέρει ποτέ στο μυαλό μου την εικόνα μιας δυναμικής γυναίκας, η οποία μεγαλώνει τα παιδιά της μόνη της ενώ παράλληλα κάνει καριέρα. Δυστυχώς η ζωή μου το επιφύλασσε κι έτσι απομυθοποιήθηκαν πράγματα που νόμιζα για εκείνες.

Οι περισσότερες χήρες δεν είναι στην ηλικία της γιαγιάς μου

Ναι οι γυναίκες συνήθως ζουν περισσότερο από τους άντρες, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι η μέση ηλικία μιας χήρας είναι συνήθως 55 ετών!

Η χήρα φίλη μου δεν θα την πέσει στον άντρα μου.

Δεν θέλουμε τον σύζυγο σου, αλλά τον δικό μας πίσω. Δεν υπάρχει λόγος να ανησυχείς για κάτι τέτοιο. Δεν τον θέλουμε ούτε τώρα, αλλά ούτε και ποτέ.

Αν μια χήρα βγαίνει, δεν σημαίνει ότι έχει ξεπεράσει τον άντρα της.

Αν αγαπάς τον σύντροφο σου και τον χάσεις δεν είναι κάτι που θα ξεπεράσεις εύκολα, είναι ένα κομμάτι της καρδιάς μας, το οποίο θα λείπει για πάντα. Σε παρακαλώ να καταλάβεις ότι όταν περάσει ο πόνος και πλέον αποφασίσω να ανοίξω την καρδιά μου ξανά στην αγάπη, δεν σημαίνει ότι ξεπέρασα και το θάνατο του συζύγου μου. Πως θα μπορούσα; Δεν ξέρω πότε θα είναι ο σωστός χρόνος, που θα πρέπει να περιμένω μέχρι να βγώ με κάποιον. Δεν υπάρχουν κανόνες στο θρήνο. Είτε είναι 6 μήνες είτε έτσι χρόνια, είναι κάτι που αφορά μόνο εμένα.

Σίγουρα θα πήρε πάρα πολλά χρήματα από τη σύνταξη / την αποζημίωση

Πέρα από ότι πιστεύεις, δεν σημαίνει ότι κάθε χήρα θα εισπράξει κάτι τέτοιο. Συχνά ο σύζυγος ήταν εκείνος που έφερνε τα χρήματα στο σπίτι και πλέον είμαστε μόνες μας με έναν μισθό για να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας και αυτό άμα δουλεύουμε. Κάθε χήρα, θα τα έδινε όλα πίσω αρκεί να μπορούσε να φέρει πίσω τον άνθρωπό της.

Οι χήρες δεν έχουν πάντοτε υποστήριξη από το περιβάλλον τους

Ίσως να σκέφτεσαι ότι μια χήρα είναι περικυκλωμένη από αρκετό κόσμο πρόθυμο να της καλύψει τα κενά, μέχρι να ξαναβρεί το νόημα της ζωής της. Δυστυχώς δεν γίνεται έτσι πάντα. Οι άνθρωποι ξαναγυρίζουν στη ζωή τους και συχνά μένουν μόνοι για να αντιμετωπίσουν την οδυνηρή πραγματικότητα – ότι ο σύντροφος και αδερφή ψυχή τους δεν ζεί πια.

Το ότι πέρασε ένας χρόνος από το τραγικό συμβάν δεν σημαίνει ότι είσαι εντάξει

Οι χήρες συχνά μέσα στην αφέλεια μας, θέλουμε να περάσει ένας χρόνος. Έχουμε την εντύπωση ότι αν περάσει αυτό το χρονικό διάστημα, ότι θα περάσουμε σε ένα άλλο στάδιο θλίψης. Έτσι μας έχουν πεί. Η αλήθεια είναι ότι ο δεύτερος χρόνος είναι πολύ διαφορετικός. Το μυαλό μας αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι οι ζωές μας πλέον έχουν χωριστεί στα δύο – στο πριν και στο μετά. Δεν είμαστε καλά, αλλά έχουμε ακόμα αρκετό δρόμο ακόμα να διανύσουμε.

Δεν παύεις να έχεις κοινά με τους φίλους σου

Περνάμε πολλά και είμαι η πρώτη που θα το πω. Υπάρχουν στιγμές που θέλουμε να μείνουμε μόνες μας με την θλίψη μας. Παρόλα αυτά όμως μπορούμε να εκτιμήσουμε τις φιλίες μας. Δεν υπάρχει λόγος να σταματήσουμε να μιλάμε με κάποιον, επειδή χάσαμε το σύντροφο μας. Οι ίδιοι δεσμοί που μας έδεναν, είναι ακόμα εδώ. Υπάρχουν πολλά πράγματα που ίσως ένας φίλος μας να μην μπορεί να καταλάβει, αλλά σίγουρα έχουμε πάρα πολλά θέματα να συζητήσουμε μαζί του.

Με το πένθος μας, δεν επιδιώκουμε την προσοχή

Όταν θα αναφέρουμε στα κοινωνικά δίκτυα το σύντροφο μας δεν το βλέπεις με καλό μάτι. Κάνεις μορφασμούς, όταν θα μιλήσουμε για όλα όσα αντιμετωπίζουμε. Θεωρείς ότι όλα γίνονται για την προσοχή. Θεωρείς ότι θέλουμε συμπόνοια ενώ το μόνο που χρειαζόμαστε είναι τον άνθρωπο μας πίσω. Δεν νομίζεις ότι το μόνο που μας ενοχλεί είναι ότι δεν έχουμε το σύζυγο μας για να κοιμηθούμε αγκαλιά το βράδυ; Για εμάς ο θάνατος είναι εδώ, και αντί να νομίζεις ότι ζούμε μελοδραματικά, προσπάθησε να μας πείς μια καλή κουβέντα. Ίσως κάτι να μας ξύπνησε μια ανάμνηση και μπορεί να λειτουργούμε με τον μόνο τρόπο που γνωρίζουμε.

Δεν έχουμε πρόβλημα να λέτε το όνομα του

Μας αρέσει να ακούμε ιστορίες για εκείνους. Αν δεν λέμε το όνομα του δεν μας κάνει να στεναχωριόμαστε λιγότερο, το αντίθετο. Αν δεν μιλάς για εκείνον, μας κάνεις να νομίζουμε ότι μόνο εμείς θρηνούμε για την απώλεια του. Μπορείς να μας αναφέρεις μερικά από τα αγαπημένα του ρητά, το πως μιλούσε, το πως ήταν στο σχολείο του. Χρειαζόμαστε και εμείς και τα παιδιά του να ακούσουμε τέτοιες ιστορίες. Βοήθησε μας να κρατήσουμε τη μνήμη του ζωντανή.

Δεν νιώθω τυχερή επειδή όπως μου λέτε, είμαι ακόμα νέα

Βοήθησε μας λίγο εδώ. Δεν είμαστε σε θέση να δούμε πως είμαστε τυχερές ενώ είδαμε τον σύντροφο μας να χάνεται από μια σοβαρή ασθένεια. Πως γίνεται να νιώθουμε τυχερές όταν διαλέγουμε φέρετρο ή αναρωτιόμαστε τι να κάνουμε με τις στάχτες του; Δεν υπάρχει ιδανική ηλικία για να χάσεις τον έρωτα της ζωής σου. Αν μας λες ότι είμαστε μικρές για να ξαναβρούμε την αγάπη δεν μας παρηγορείς, μας πληγώνεις. Προσπάθησε να μας εξηγήσεις γιατί είναι ευτυχία να μην έχουμε παιδιά με τον σύντροφο μας. Πως γίνεται να απαλύνει τον πόνο που νιώθουμε; Το γεγονός είναι ότι αν μείνεις χήρα σε πληγώνει το ίδιο σε όποια ηλικία και να είσαι.

Πηγή : http://www.huffingtonpost.com/