fbpx

Πρώτη σχέση μετά το διαζύγιο: Δέξου την γι’ αυτό που είναι!

| 21 Ιανουαρίου 2015
ADVERTISEMENT

Το διαζύγιο είναι αναμφίβολα μια πολύ δύσκολη κατάσταση για  εκείνον που το βιώνει όχι μόνο ως προς το παρελθόν που αποδομείται πλήρως (και μαζί τα «γιατί» των επιλογών και τα «τι» της προσωπικής αξίας) αλλά και ως προς το μέλλον που πλήττεται από ανασφάλεια, φόβο και δυσπιστία για το αν θα μπορέσει το άτομο αυτό, να βρει μια επόμενη σχέση στην οποία να καταφέρει να ευτυχήσει. Κι έτσι συχνά η πρώτη σχέση μετά από ένα διαζύγιο βρίσκεται να «σηκώνει» πολλά: Είτε τις μεγάλες προσδοκίες του χωρισμένου προσώπου από τη νέα σχέση, είτε τις έντονες αμφισβητήσεις από εκείνον για τα συναισθήματα του άλλου.. και στις δύο περιπτώσεις οι συνέπειες στη σχέση μπορεί να είναι από ψυχοφθόρες  για τα μέλη της, έως καταστροφικές για την ίδια.

Στην πρώτη περίπτωση ο άνθρωπος που έχει βγει από ένα διαζύγιο,  κυριευμένος από το φόβο της μοναξιάς, την ανασφάλειά του ως προς το μέλλον και την ανάγκη του να προχωρήσει τη ζωή του «γιατρεύοντας» (όπως εκείνος νομίζει) τις πληγές του παρελθόντος συχνά μπαίνει σε μια σχέση με προσδοκίες που ενδεχομένως δεν γεννά η ίδια η σχέση αλλά οι δικές του ανάγκες και συναισθήματα. Βλέπει τον σύντροφο ως τον σύντροφο που θα του «αποδείξει» ότι απλά ατύχησε στο γάμο του/της ενώ εκείνος-η αξίζει περισσότερα, που θα του αποκαταστήσει στην ψυχή και το μυαλό του/της την εικόνα που έχει για το άλλο φύλο, που θα του/της δώσει γρήγορα και απόλυτα ό,τι στερήθηκε από τον/την  πρώην – ενδιαφέρον, αγάπη, χρόνο, προτεραιότητα στη ζωή του, κ.λ.π. «Υπερεπενδύει» στη σχέση αυτή, την εξιδανικεύει, «ζητά» σύντομα δεσμεύσεις, κατ’ αρχήν συναισθηματικές και κατά δεύτερον για τη συνέχιση αυτής.


ADVERTISEMENT

Ο νέος σύντροφος βρίσκεται σε έναν «αγώνα δρόμου» μέσα στη σχέση, όπου μέσα από το ρόλο του «γιατρού» (των συναισθηματικών τραυμάτων) του άλλου, πιέζεται να νιώσει συναισθήματα και να κάνει κινήσεις για να αποδείξει ότι αυτή η σχέση είναι δυνατή, σοβαρή κι έχει μέλλον…Και ίσως μια επόμενη σχέση να είναι πραγματικά αυτή μέσα από την οποία θα ευτυχήσει  εκείνος που έχει βγει από ένα διαζύγιο και θα σταθεί πραγματικά τυχερός (στο βαθμό που αυτή παίζει το ρόλο της στην επιλογή συντρόφου…), που θα μπορέσει να ζήσει πραγματικά ό,τι του/της αξίζει, επιθυμεί κι έχει ανάγκη… όλα είναι πιθανά και μπορεί να είναι και πολύ όμορφα! Όμως αν τότε υπεισέρχονται τα παραπάνω συναισθήματα, αν ο  διαζευγμένος κατακλύζεται από τα προσωπικά του ελλείμματα και «πέφτει» τόσο πάνω στο σύντροφό του, ο τελευταίος μπορεί να νιώσει ότι «πνίγεται», ότι κουράζεται και τελικά να εγκαταλείψει τη σχέση, μολονότι θα μπορούσε με το ρυθμό της να εξελιχθεί σε κάτι πολύ ωραίο.  

Στη δεύτερη περίπτωση, για τον άνθρωπο που έχει χωρίσει, το συναίσθημα ότι όλα είναι μάταια, το άλλο φύλο «κακό», ο ίδιος/η ίδια ίσως να μην αξίζει αυτά που επιθυμεί, ότι και να υπάρχει κάτι καλό δεν θα το βρει, κλπ., δεν είναι άγνωστο. Χωρίς να το συνειδητοποιεί, τόσο η εικόνα του -όπως και σε ό,τι βαθμό έχει πληγεί μέσα από το διαζύγιο όσο και τα άσχημα συναισθήματα που έχει βιώσει μέσα σε κείνη τη σχέση «προβάλλονται» στο νέο  σύντροφο και δημιουργούν ένα αρνητικό φίλτρο μέσα από το οποίο οι συμπεριφορές του τελευταίου ερμηνεύονται, κατανοούνται, και βιώνονται. Ο άνθρωπος αυτός έχει την αίσθηση ή και τη βεβαιότητα ότι και αυτή η σχέση θα είναι «σαν την άλλη», «κι αυτός έτσι θα του/της φερθεί», και μ’ έναν υποσυνείδητο τρόπο λειτουργεί ως προς τον άλλο με τέτοιο τρόπο που να προκαλέσει αυτό που φοβάται…και συχνά επιβεβαιώνεται!

Έτσι ο νέος σύντροφος, βρίσκεται να πολεμά με τα «φαντάσματα» του παρελθόντος μέσα από τη διαρκή αμφισβήτηση των συναισθημάτων του, των πράξεών του, των διαθέσεών του, των σκοπών του. Συχνά οι συμπεριφορές του ερμηνεύονται μέσα από μια αρνητική σκοπιά, τους αποδίδεται η ελλιπής επένδυση στη σχέση, τα φτωχά συναισθήματα. Πρέπει διαρκώς να αποδεικνύει και να επιβεβαιώνει στον άλλο την ουσία και τη δύναμη της παρουσίας του στη σχέση, τη αγάπη του για εκείνον, «ότι είναι εδώ», στη σχέση. Συναισθηματικές συνθήκες που όχι σπάνια κουράζουν το σύντροφο, κι ενώ μπορεί να έχει τις καλύτερες βλέψεις για τη σχέση αυτή και τον άλλο άνθρωπο, μέσα από την απόρριψη και την αμφιβολία που βιώνει, φτάνει να κάμπτεται, να «πνίγεται» και τελικά να φεύγει όχι επειδή ήθελε να φύγει αλλά γιατί δεν τον «άφησαν»  να μείνει..


ADVERTISEMENT

Καταλήγοντας, μια σχέση έχει και πρέπει να αφήνεται στη δική της δυναμική, τα δικά της συναισθήματα που γεννά, τις δικές της καλές και κακές στιγμές, τη δική της εξέλιξη και κατάληξη… Όλα έχουν να κάνουν με τους ανθρώπους που τη δημιουργούν, τους χαρακτήρες τους, τη χρονική στιγμή που αυτοί βρίσκονται μαζί. Οπωσδήποτε το συναισθηματικό παρελθόν του κάθε ανθρώπου τον επηρεάζει στο πώς νιώθει, βιώνει και λειτουργεί σε μια σχέση, είναι σημαντικό όμως να μην καθορίζει τον τρόπο που αντιλαμβάνεται και νιώθει για το σύντροφό του και πιστεύει σ’ αυτόν και τη σχέση τους. Ένα διαζύγιο δεν χρειάζεται να είναι το τέλος της συναισθηματικής ζωής κάποιου που έχει χωρίσει… μπορεί να είναι απλά ένα κεφάλαιο που «κλείνει» και να ακολουθεί άλλο, νέο και καλύτερο. Ας του δοθεί όμως η ευκαιρία να «αναγνωστεί» όπως αυτό  γράφεται στο παρόν, κι όχι όπως εκείνος-η έχει μάθει να «διαβάζει» στο παρελθόν!

Μαρία Βουλγαράκη
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια ζεύγους και οικογένειας

Χαρ. Τρικούπη 2 & Δωδεκανήσου
Άλιμος, Αττική
Κινητό: 6937 087217

Η κυρία Μαρία Βουλγαράκη, συμμετέχει στο ειδικό πρόγραμμα “Πρώτη Επίσκεψη δωρεάν” που σου παρέχει τη πρώτη συνάντηση μαζί της, εντελώς δωρεάν. Περισσότερες πληροφορίες μπορείς να δείς εδώ ενώ μπορείς να υποβάλλεις το ερώτημά σου, μέσω της ειδικής φόρμας εδώ.


Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ