Πένθος ή απληστία; Όταν οι οικογένειες τσακώνονται για τα κληρονομικά

Ο θάνατος ενός αγαπημένου προσώπου μπορεί να έχει σημαντικό αντίκτυπο στην ενότητα της οικογένειας. Κάθε μέλος της οικογένειας πρέπει να συμφιλιωθεί με την ιδέα, ότι αυτό το άτομο «έφυγε» και να ξεπεράσει με τον καιρό τη θλίψη και τη στεναχώρια του. Αν πάλι, κάποιος ήταν τσακωμένος με τον θανόντα, όσο ζούσε, καλό θα ήταν να συμφιλιωθεί μαζί του έστω και μετά θάνατον και να τον «κλάψει», όπως του πρέπει. Άλλοτε πάλι, ενώ κάποιος θα μπορούσε να επωφεληθεί πιο πολύ από ποτέ, ευρισκόμενος κοντά στον θανόντα, οι παρεξηγήσεις και οι διαφορές του με εκείνον τον κράτησαν σε απόσταση.

Πολλές οικογένειες έχουν διαλυθεί, όταν, μετά το θάνατο του αγαπημένου τους προσώπου, καλούνται να μοιράσουν τα περιουσιακά του στοιχεία. Σαν οικογένεια, οι άνθρωποι συνήθως δεν εκφράζουν την αγάπη τους μέσω δώρων, αντικειμένων ή χρημάτων. Οι αξίες, που τόσα χρόνια έχτιζαν, δεν στηρίχθηκαν ποτέ στον υλισμό. Όταν πρόκειται, όμως να μοιράσουν το θησαυρό του μακαρίτη, όσες αξίες έχτιζαν τόσα χρόνια, ξεχνιούνται σε ένα λεπτό. Ξαφνικά ασχολούνται με αντικείμενα, που δεν τους άρεσαν ποτέ ή δεν γύριζαν να κοιτάξουν καν …μέχρι να πεθάνει ο μακαρίτης. Γιατί μετά τα πράγματα αλλάζουν.

Μερικοί άνθρωποι είναι οπορτουνιστές και άπληστοι. Είναι πραγματικότητα. Έχει τύχει να διαβάσω σε ένα site, που ανεβάζουν διάφορες εμπειρίες πένθους και έχω ακούσει αληθινές ιστορίες τρόμου, που απείλησαν την πίστη μου στους ανθρώπους. Το τι μπορείς να διαβάσεις; Τερατουργήματα, ό, τι θες, ακόμα και εγωιστικές πράξεις ανθρώπων, των οποίων τα κίνητρα δεν ήταν τόσο αγνά, όσο έπρεπε.

Η θλίψη μπορεί να μας κάνει όλους λίγο εγωκεντρικούς και μπορεί να είναι δύσκολο να παρατηρήσουμε τις ενέργειες και τις αντιδράσεις του άλλου ατόμου από οποιαδήποτε οπτική, εκτός από τη δική μας. Υπάρχουν έρευνες που υποδηλώνουν, ότι οι δύο κοινές αντιδράσεις της θλίψης, το άγχος και η αβεβαιότητα μπορούν να αυξήσουν την τάση ενός ατόμου να υποθέσει, ότι άλλοι βλέπουν τα πράγματα ακριβώς όπως και εκείνοι.

Ο ανθρώπινος εγκέφαλoς έχει ακόμη μεγαλύτερη προδιάθεση να κάνει υποθέσεις σχετικά με τους ανθρώπους, με τους οποίους είμαστε κοντά και που σκέφτονται το ίδιο με εμάς – όπως τα μέλη της οικογένειας – ίσως, επειδή υποθέτουμε, ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν τις ίδιες αξίες, συμπεριφορές και κοσμοθεωρία.

Επιπλέον, το βασικό σφάλμα έγκειται στο γεγονός ότι πολύ συχνά συσχετίζουμε τη συμπεριφορά των άλλων με δικά μας προσωπικά χαρακτηριστικά – σε αυτές τις περιπτώσεις, χαρακτηριστικά όπως η απληστία και ο εγωισμός – αντί να πάρουμε το χρόνο μας για να εξετάσουμε τις κοινωνικές, συναισθηματικές ή περιστασιακές επιρροές, σχετικά με τη συμπεριφορά.

Σε αυτό το άρθρο, εξετάζουμε τις επιρροές, πέρα ​​από τον εγωισμό και την απληστία, που μπορεί να εξηγήσουν τα συναισθήματα και τη συμπεριφορά του μέλους της οικογένειάς σου, που σχετίζονται με τα αγαπημένα πράγματα ενός αποθανόντος αγαπημένου προσώπου.

Διαφορετικά συναισθήματα σχετικά με το πότε και αν τα υπάρχοντα πρέπει να εγκαταλειφθούν.

Μια κοινή παρεξήγηση μετά το θάνατο ενός αγαπημένου εμφανίζεται, όταν ένα μέλος της οικογένειας είναι έτοιμο να απομακρύνει, να πουλήσει ή να απαλλαγεί από τα υπάρχοντα του αποθανόντος, ενώ κάποιο άλλο μέλος δεν είναι. Το μέλος της οικογένειας, που δεν είναι έτοιμο, μπορεί να αισθάνεται, ότι το άλλο πρόσωπο είναι πιεστικό, σκληρό, άκαμπτο, άπληστο ή έτοιμο να κινηθεί πολύ γρήγορα. Ωστόσο, υπάρχουν αρκετές άλλες εξηγήσεις για τη συμπεριφορά τους, όπως (αλλά όχι περιοριστικά):

Οι άνθρωποι θρηνούν με το δικό τους τρόπο
Ένα μέλος της οικογένειας μπορεί να αισθάνεται έτοιμο να έρθει σε επαφή με τα υπάρχοντα ενός αγαπημένου προσώπου, ενώ ένα άλλο να μην αντέχει ούτε τη σκέψη. Δεν υπάρχει λάθος ή σωστό, ο καθένας θρηνεί με τον δικό του τρόπο.

Διαφορετικά στυλ θρήνου
Παρόλο που οι άνθρωποι σκέφτονται συνήθως τα συναισθήματα, όταν σκέφτονται τη θλίψη, εκφράζουν το πένθος τους με περισσότερους τρόπους. Οι ερευνητές αποκαλούν αυτούς τους τύπους ανθρώπων, όργανα θλίψης. Τα όργανα θλίψης μπορεί να αισθάνονται καλύτερα όταν αναλαμβάνουν δράση ή κάνουν κάτι μέσα στη θλίψη τους και ένα από αυτά τα πράγματα είναι να φροντίζουν τα προσωπικά αντικείμενα του αγαπημένου τους προσώπου.

Αποφυγή
Μερικοί άνθρωποι δεν αντέχουν να είναι γύρω από τα υπάρχοντα του αποθανόντος αγαπημένου προσώπου. Αυτά τα αντικείμενα μπορούν να προκαλέσουν θλίψη και, για πολλούς, να γίνουν επώδυνα. Σε μια προσπάθεια να αποφευχθούν αυτά τα συναισθήματα, ορισμένα μέλη της οικογένειας μπορεί να θέλουν να απομακρύνουν αμέσως τα αντικείμενα των αγαπημένων τους. Για όσους βλέπουν αυτά τα αντικείμενα διαφορετικά, η γρήγορη απομάκρυνσή τους μπορεί να γίνει αντιληπτή ως ενόχληση, ενώ στην πραγματικότητα προέρχεται από έντονη φροντίδα.

Συναισθηματικό δέσιμο

Είναι αστείο, όταν μερικά αντικείμενα αποκτούν ξεχωριστή αξία μετά το θάνατο ενός αγαπημένου προσώπου. Εάν το μέλος της οικογένειάς σου αρπάζει συγκεκριμένα αντικείμενα που ανήκουν στο αγαπημένο σου πρόσωπο, μπορεί να οφείλεται στο γεγονός, ότι αυτά τα πράγματα (μερικές φορές ανεξήγητα) σημαίνουν πολλά για το άτομο.

Ισχυροί δεσμοί

Τις ημέρες, τις εβδομάδες και τους μήνες μετά από μια απώλεια, η αίσθηση της λαχτάρας για την ασφάλεια και την άνεση της φυσικής παρουσίας ενός αγαπημένου προσώπου μπορεί να είναι ιδιαίτερα σημαντική. Σε αυτές τις πρώτες μέρες, η ιδέα να μην ξαναδεις ένα αγαπημένο πρόσωπο, γίνεται σιγά σιγά πραγματικότητα. Ταυτόχρονα, οι άνθρωποι αισθάνονται συχνά ανασφαλείς σχετικά με την ικανότητά τους να διατηρούν μια συνεχή σύνδεση με τον αποθανόντα αγαπημένο τους και έτσι κρατούν πολύ σφιχτά τις αναμνήσεις τους από φόβο, ότι αυτές θα εξασθενίσουν και ο αγαπημένος τους θα εξαφανιστεί. Κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων, η ισχυροποίηση των δεσμών διατηρεί μια αίσθηση φυσικής εγγύτητας με το άτομο, που έχει πεθάνει και μπορεί να περιλαμβάνει την αποθήκευση ορισμένων φυσικών αντικειμένων.

Τα «περιουσιακά» σχέδια είναι σαν δήλωση αγάπης ή/και αξίας.

Πολλοί άνθρωποι προσπαθούν να κάνουν γνωστά τα περιουσιακά τους σχέδια στην οικογένειά τους. Με αυτόν τον τρόπο, ελπίζουν, ότι τα τελευταία τους λόγια δεν είναι αυτά που περιέχονται σε μια διαθήκη. Σε αυτές τις συνομιλίες, οι άνθρωποι έχουν την ευκαιρία να εξηγήσουν και να διευκρινίσουν την πρόθεσή τους και όσοι έχουν επηρεαστεί μπορούν να θέτουν ερωτήσεις. Σε πολλές περιπτώσεις, αυτό μπορεί να εξαλείψει παρατεταμένα συναισθήματα θυμού, αναπάντητες ερωτήσεις, και μερικές φορές χειρότερα, μετά το θάνατο του ατόμου. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τόσοι πολλοί επαγγελματίες και οργανώσεις εκεί έξω υποστηρίζουν τους ανθρώπους, που κάνουν τις ευχές τους γνωστές!

Τούτου λεχθέντος, σε πολλές περιπτώσεις, οι άνθρωποι δεν συζητούν για τις επιθυμίες τους στο τέλος του κύκλου ζωής τους και τα σχέδια περιουσίας για πολλούς (πολλούς, πολλούς) κατανοητούς λόγους. Αυτό δεν προκαλεί πάντα πρόβλημα. Ωστόσο, εάν η περιουσία αποδειχθεί τεράστια ή άδικη, όσοι είναι έκπληκτοι ή αφηρημένοι μπορούν να ερμηνεύσουν τις αποφάσεις των αγαπημένων τους ως δήλωση αγάπης ή αξίας (είτε είναι λογικό είτε όχι). Ακόμα χειρότερα, αυτό μπορεί να προκαλέσει σύγχυση, αμφισβήτηση, δυσαρέσκεια ή πικρία ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας, που έμειναν πίσω. Δυστυχώς, ο μόνος, που μπορεί να εξηγήσει την απόφαση, έχει φύγει και έτσι οι άνθρωποι αφήνονται να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους.

Οι πεποιθήσεις για το τι θα ήθελε ο αποθανών

Τα μέλη της οικογένειας συνήθως θέλουν να κάνουν ό,τι θεωρείται σωστό για τον αποθανόντα και να τιμήσουν τις επιθυμίες τους στο μέγιστο της δυνατότητάς τους. Το πρόβλημα είναι, ότι οι άνθρωποι δεν γνωστοποιούν πάντα τις επιθυμίες τους στην οικογένεια και τους φίλους τους. Ακόμα κι αν έχουν συζητήσει μερικά πράγματα, είναι μερικές φορές αδύνατο να καλύψεις τα πάντα πάνω σε αυτό, που θέλεις να κάνεις. Τελικά, θα χρειαστεί να ληφθούν κάποιες αποφάσεις και, ελλείψει σαφήνειας, υπάρχουν στιγμές, που οι άνθρωποι αφήνονται να κερδοσκοπούν και, δυστυχώς, να διαφωνούν για το τί θα ήθελε το πρόσωπο για τις υποθέσεις και τα προσωπικά τους σχέδια.

Πηγή: whatsyourgrief.com