fbpx

Παράλογες αντιλήψεις που σε κάνουν κολλημένο με τον πόνο του διαζυγίου!

| 30 Μαΐου 2016
ADVERTISEMENT

Εάν το διαζύγιο σου ήταν μια μακροχρόνια διαδικασία γεμάτη δράμα υπάρχει λόγος. Μπορεί να μην είναι βασισμένος στη λογική αλλά και πάλι για εσένα υπάρχει ένας λόγος και πρέπει να συνεχίσεις τον αγώνα. Από την οπτική σου γωνία, με βάση τα πιστεύω και τον τρόπο σκέψης σου δεν έχεις επιλογή παρά να συνεχίσεις ν’ ασχολείσαι με το δράμα του- γεμάτου συγκρούσεων-διαζυγίου σου.

Σύμφωνα με τον Michael J. Formica, MS, MA, “Καθένας από εμάς έχει μέσα του κάποιες θεμελιώδεις αλήθειες για τη ζωή του/της. Αυτές οι αλήθειες επαναλαμβάνουν έναν τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς που ορίζεται από διάφορες υποθέσεις και προσδοκίες, όπως όλες οι ιδέες μας για τον κόσμο, που έχουν συλλεχθεί μέσα στα χρόνια”.


ADVERTISEMENT

Στην παιδική ηλικία σε διδάσκουν ή σου μαθαίνουν πράγματα για τη ζωή, για το πως λειτουργεί ο κόσμος, πως οι άνθρωποι και ο εαυτός σου πρέπει να συμπεριφέρονται και τι θα πρέπει να περιμένεις σε κάποιες συγκεκριμένες καταστάσεις. Θα μπορούσαν αυτά τα μαθήματα που πήρες σαν παιδί, να σε κρατήσουν βαθιά ριζωμένο/η σε μια θέση που επηρεάζει αρνητικά τη ζωή σου και σε σταματά από το να προχωρήσεις μπροστά μετά το δράμα του διαζυγίου.

Τα θεμελιώδη πιστεύω και οι αλήθειες μας, παίζουν μεγάλο ρόλο στο πως αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα μας. Αυτό είναι καλό εάν τα πιστεύω και οι αλήθειες βασίζονται σε μαθήματα που έχουμε πάρει και τα οποία προωθούν έναν υγιή τρόπο να βλέπουμε τον κόσμο. Εάν όχι, τότε δουλεύουν εναντίον μας.

Παράλογα πιστεύω που κρατούν τους ανθρώπους κολλημένους στο δράμα του διαζυγίου:
Μπορείς ν’ αναγνωρίσεις καμία από τις παράλογες σκέψεις πιο κάτω;


ADVERTISEMENT

1. Η αποτυχία δεν είναι αποδεκτή: Σε πίεζαν οι γονείς σου να έχεις μόνο άριστα στον έλεγχο; Ίσως έκανες αθλήματα και ένιωθες ότι έπρεπε να είσαι ο καλύτερος παίκτης/ η καλύτερη παίκτρια στην ομάδα για να έχεις την προσοχή του πατέρα σου; Όπως και να το έμαθες αυτό, το να μη θες ν’ αποτύχεις στην προσπάθεια σου να κερδίσεις την επιμέλεια και την διατροφή ή απλά ν’ αποδείξεις κάτι, σε κάνει να συνεχίζεις να μάχεσαι πέραν των ορίων του θετικού συμβιβασμού.

Το ν’ αποδεχτείς ή να συμφωνήσεις σε κάτι λιγότερο από αυτό που πιστεύεις ότι δικαιούσαι δεν σε κάνει αποτυχημένο/η. Σε κάνει ένα άτομο που είναι διατεθειμένο να συμβιβαστεί με κάτι που είναι πολύ πιο θετικό στην διαδικασία του διαζυγίου από κάποιον που επιμένει να παλεύει μέχρι τελικής πτώσης επειδή δεν αποδέχεται την ήττα.

2. Να ελέγχεις την συμπεριφορά των άλλων: Αυτό το έχω δει να συμβαίνει λίγο μετά το διαζύγιο. Οι μητέρες με την επιμέλεια συμπεριφέρονται σαν φύλακες που θέλουν να ελέγξουν κάθε πλευρά της ζωής των παιδιών, ακόμα και εάν αυτό σημαίνει να θέσει τους κανόνες τόσο στο σπίτι της όσο και στο σπίτι του πρώην. Πρέπει ο πρώην να είναι γονέας που θ’ ακολουθεί τους κανόνες της και αν δεν το κάνει θα γίνει η ζωή του πολύ δύσκολη. Αυτές οι μαμάδες μπορεί να πιστεύουν ότι είναι σωστό να του επιβάλουν πως να συμπεριφέρεται όταν τα παιδιά είναι υπό τη φροντίδα του. Αλλά όσο φυσικό και να της φαίνεται, βάζει τα παιδιά στη μέση και τους δείχνει πόσο παράλογη είναι σαν μητέρα και σαν άτομο. Όταν δεν μπορούμε να ελέγξουμε την συμπεριφορά των άλλων ανθρώπων, το να το προσπαθούμε μας κάνει αίτιο του προβλήματος και όχι μέρος της λύσης του.

3. Κάθε πρόβλημα έχει μια λύση: Ο πρώην σου αρνείται να σου μιλήσει, ίσως αρνείται το πρόγραμμά σου για την ανατροφή των παιδιών ή η πρώην σου, δεν σου απαντά στα emails ή δεν σε ειδοποιεί για τις σχολικές εκδηλώσεις των παιδιών. Μετά το διαζύγιο, η σχέση που έχεις με τον άλλο γονιό για την ανατροφή των παιδιών μπορεί να είναι γεμάτη δυσκολίες. Και εσύ και η άποψη σου ότι υπάρχει μια τέλεια λύση για κάθε πρόβλημα σε κρατά απασχολημένο/η στο να λύσεις κάθε πρόβλημα που προκύπτει. Το να προσπαθήσεις να βρεις λύση για τα πάντα μπορεί να σε κρατήσει στάσιμο/η μέσα σε όλο αυτό το δράμα. Μπορεί να νιώθεις ότι δεν θα έπρεπε να συμβιβαστείς με κάτι λιγότερο όταν συναντάς ένα πρόβλημα αλλά το να ξεφορτωθείς αυτόν τον παράλογο τρόπο σκέψης, μπορεί να σε βοηθήσει ν’ απελευθερωθείς από το άγχος σχετικά με το διαζύγιο και το δράμα που το περιβάλλει.

4. Αποφυγή: Πιστεύεις ότι εάν δεν εμπλακείς ή αγνοήσεις τα προβλήματα που προέκυψαν κατά τη διάρκεια του διαζυγίου τότε δεν θα κινδυνέψεις να πληγωθείς και να στεναχωρηθείς. Σκέψου το ξανά! Ένας γνωστός μου έκανε αίτηση διαζυγίου, άφησε την γυναίκα του και με πείσμα αρνούνταν να της μιλήσει ή να την δει από εκείνη τη μέρα και μετά. Εκτός αυτού, αρνούνταν να συμμετέχει στις δραστηριότητες των παιδιών εάν εκείνη θα ήταν παρούσα πράγμα που με τον καιρό προκάλεσε προβλήματα στη σχέση του με τα παιδιά του. Δεν θα έπαιρνε καν τα παιδιά του για το Σαββατοκύριακο επειδή “εκείνη ήταν στο σπίτι”. Δεν χρειαζόταν να τη δει, το μόνο που έπρεπε να κάνει ήταν να οδηγήσει μέχρι το σπίτι τους, να πατήσει την κόρνα και να πάρει τα παιδιά του. Αλλά για εκείνον, η αυτοπροστασία σήμαινε ότι έπρεπε να διαγράψει εντελώς την πρώην γυναίκα του από τη ζωή του. Κάτι αδύνατο από τη στιγμή που υπήρχαν στη μέση τα παιδιά.

Αυτό του το πιστεύω, ότι έπρεπε να την αποφύγει, ήταν τόσο έντονο που προκάλεσε ρήγμα στη σχέση του με τα παιδιά του. Την τελευταία φορά που του μίλησα, είχαν περάσει 10 χρόνια από την τελευταία φορά που είχε μιλήσει στις κόρες του. Όταν τον ενθάρρυνα να προσπαθήσει να έρθει σ’ επαφή μαζί τους, μου είπε ότι “θα μου προκαλούσε μόνο περισσότερο πόνο και πρέπει να προσπαθήσω να διαχειριστώ τον πόνο με τον οποίο ζω ήδη”. Αυτός ο άνθρωπος έχει καταφέρει ν’ αποφύγει τις πιο καλές σχέσεις της ζωής του και όλα αυτά για το παράλογο αυτό πιστεύω του ότι δεν θα μπορούσε ν’ αντέξει τον πόνο.

5. Οι κακοί άνθρωποι πρέπει να τιμωρηθούν: Πιστεύεις στην δικαιοσύνη και στην τιμωρία. Αν σε άφησε για άλλη γυναίκα θα το πληρώσει. Εάν σε άφησε και πήρε τα παιδιά, καλό θα είναι να προσέχει. Δεν θα σταματήσεις πουθενά και όσος χρόνος και να περάσει δεν θα σβήσει την επιθυμία σου, για να τον/την τιμωρήσεις. Τα εγκλήματα πρέπει να τιμωρηθούν κατά την άποψη σου και εάν η απιστία ή η απώλεια ενός παιδιού στο διαζύγιο δεν είναι εγκλήματα δεν ξέρεις τι είναι. Αυτό είναι ακόμα ένα παράλογο πιστεύω που προκαλεί προβλήματα. Όταν κάποιος διαπράττει ένα ηθικό αδίκημα εναντίον μας θέλουμε να εκδικηθούμε, να κάνουμε τον άλλον να πληρώσει με κάποιον τρόπο. Το πρόβλημα είναι ότι θα τιμωρηθούν αλλά πρέπει να είσαι βέβαιος/η ότι θα είναι ευκολότερο να ζήσουν εκείνοι με την τιμωρία παρά εσύ με το άβολο συναίσθημα που θα νιώθεις για την συνεχή ηθική σου αγανάκτηση.

Τιμωρούμε μόνο τους εαυτούς μας όταν κρατάμε ζωντανή την ανάγκη να τιμωρήσουμε τον/την πρώην σύζυγο, επειδή μας πλήγωσε. Εκείνοι έχουν προχωρήσει με τη ζωή τους και δεν μας σκέφτονται σχεδόν καθόλου, δεν πρέπει να το πράξουμε κι εμείς; Προχώρα και μη τους δώσεις τη δυνατότητα να επηρεάσουν τη ζωή σου από εδώ και πέρα.
Το θέμα είναι ότι απλά και μόνο επειδή μπορεί να πιστεύεις ότι η αντίδραση σου σε κάποιες καταστάσεις είναι σωστή, δεν σημαίνει ότι είναι. Όλοι μας ωφελούμαστε από την αυτοκριτική και από το να σκεφτόμαστε προσεκτικά τι ρόλο παίζουν τα παράλογα πιστεύω μας, στη συνεχή μας ενασχόληση με το δράμα.

Πηγή: http://divorcesupport.about.com/

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ